These green eyes and curly hair (Harry Styles fanfiction)

Chapter 37

Βρισκόμουν έξω από το σπίτι. Πήρα μια βαθειά ανάσα και χτύπησα το κουδούνι. Σε δευτερόλεπτα η πόρτα άνοιξε, ήταν ο Niall.
«Επιτέλους» είπε και μου έκανε χώρο να περάσω
«Που είναι;» ρώτησα αγχωμένη «Είναι καλά;»
«Θα ζήσει, μην ανησυχείς» είπε αναστενάζοντας νευριασμένος
«Έγινε κάτι;» ρώτησα αναστατωμένη 
«Μας έχει σπάσει τα νεύρα! Πάνε δες τον να ηρεμήσει γιατί θα τον χτυπήσω!» είπε γελώντας και μου έδειξε το δωμάτιο.
Χαιρέτησα τα αγόρια που βρίσκονταν στην κουζίνα και προχώρησα προς το δωμάτιο του.
Χτύπησα δειλά την πόρτα κι έπειτα την άνοιξα σιγά-σιγά κοιτώντας εξερευνητικά τον χώρο. Εκείνος ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Μόλις με είδε απότομα ανασηκώθηκε ελαφρώς με αποτέλεσμα να πονέσει από την κίνηση αυτή και να βγάλει έναν μικρό αναστεναγμό πόνου. Γρήγορα έτρεξα προς το μέρος του
«Μην κινείσαι» είπα χαϊδεύοντας τον στο κεφάλι ανακατεύοντας τις μπούκλες του «Είμαι εδώ»
«Που στο διάολο ήσουν;» ρώτησε παραπονεμένα
«Σπίτι μου, χρειαζόσουν ηρεμία και ξεκούραση» είπα καθώς του άφησα ένα μικρό φιλί στα χείλη. Μου τράβηξε το χέρι καθώς απομακρυνόμουν 
«Anastasia, την σφαίρα έφαγα στο στομάχι, όχι στα χείλη! Φίλησε με κανονικά» είπε κι εγώ γέλασα.
Έκανε πραγματικά σαν παιδί. Ο μπούκλας μου έδειχνε καλά, ήμουν τόσο ευτυχισμένη…
Χωρίς σκέψη έσκυψα ξανά και του έδωσα ένα φιλί μεγαλύτερης διάρκειας αυτή τη φορά. Το χέρι του βρέθηκε στην πλάτη μου και έπειτα έπεσε στον ποπό μου ακουμπώντας τον ελαφρά. Χαμογέλασα μέσα στο φιλί μας κι έπειτα του ψιθύρισα «Κοίτα να γίνεις καλά και άσε τον ποπό μου»
Γέλασε πνιχτά κι έπειτα με κοίταξε ήρεμα. Τα μάτια του καθρέφτης των δικών μου. Το σμαραγδί είχε σπάσει ελαφρά σε κάτι πιο σκούρο. Τα φρύδια μου έσμιξαν νευριασμένα. Ήθελα το κανονικό τους χρώμα πίσω…
Συνεχίσαμε να κοιτιόμαστε χωρίς να πούμε λέξη για ακόμα λίγο όταν του είπα «Με τρόμαξες»
Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω κάποια δάκρια που ξεκίνησαν να τρέχουν από τα μάτια μου.
«Έι» είπε «Γιατί κλαις τώρα;» καθώς τα χέρια του κάλυψαν το πρόσωπο μου, καθαρίζοντας τα δάκρια που είχαν προλάβει να κατέβουν.
«Αν πάθαινες κάτι θα σε σκότωνα! Γιατί στο διάολο το έκανες αυτό; Γιατί μπήκες μπροστά;» του είπα αγκαλιάζοντας τον, βάζοντας το πρόσωπο μου στο λαιμό του και εισπνέοντας την μυρωδιά του. Την μυρωδιά του που 2 μέρες τώρα την στερήθηκα..
Εκείνος χαμογέλασα αδύναμα
«Μη γελάς!» τον μάλωσα «Θέλω να σε χτυπήσω! Κοίτα να γίνεις γρήγορα καλά γιατί δεν ξέρω κι εγώ τι θα γίνει»
«Πρέπει να με αγαπάς πολύ» περηφανεύτηκε καθώς ένα πλατύ στραβό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του. 
«Είσαι ένας βλάκας Styles» του είπα καθώς έκανα επίθεση στα χείλη του «…αλλά σ’ αγαπώ τόσο πολύ!»
«Κι εγώ μωρό μου» ψιθύρισε 
Μείναμε αγκαλιασμένοι για λίγα λεπτά. Μου έκανε χώρο και ξάπλωσα στο κρεβάτι μαζί του. Με έβαλε στην αγκαλιά του κι εγώ τον χάιδευα στο στήθος απαλά.
«Πονάς πολύ;»
«Θα περάσει» είπε βραχνά.
«Harry…» ξεκίνησα
«Μμμ» απάντησε καθώς είχε κλείσει ελαφρά τα μάτια του
«Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση…» ξεκίνησα «…και θέλω να μου απαντήσεις την αλήθεια»
Με κοίταξε εξεταστικά στα μάτια προτού μου κάνει νεύμα να συνεχίσω
«Ποιος ήταν;» ρώτησα κοφτά
«Ποιος ήταν, ποιος;» ρώτησε. Ήμουν σίγουρη ότι γνώριζε που αναφερόμουν
«Μην κάνεις τον ανήξερο!» τον μάλωσα «Τον είδες Harry! Ποιος ήταν;» είπα παίρνοντας αναπνοή «Ποιος με θέλει νεκρή;»
«Μη το σκέφτεται αυτό τώρα μωρό μου…»
«Όχι, θέλω να ξέρω! Πες μου!» απαίτησα να μάθω «Έχω κάθε δικαίωμα νομίζω»
«Εντάξει θα σου πω» ξεκίνησε καθώς ανασηκώθηκε ελαφρά έτσι ώστε να με κοιτάει ακριβώς μέσα στα μάτια «Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος όμως..» είπε βήχοντας 
«Πες μου!» 
«Λοιπόν… τον αναγνώρισα τον τύπο… Τον ξέρω… Είναι.. ανήκει βασικά στην συμμορία του Tom, Anna» είπε περιμένοντας την αντίδραση μου
Το στόμα μου άνοιξε διάπλατα. Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση αυτήν την απάντηση. Ο Alex με θέλει νεκρή; Το σώμα μου κοκάλωσε.
«Είναι σίγουρο;» ρώτησα καθώς ζόριζα τον εαυτό μου στο να μη κλάψω.
«Δεν ξέρω αν τον έβαλε αυτός, πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο τύπος αυτός είναι από την πλευρά του» είπε «Θα μάθω Anna, θα μάθω και αν ευθύνεται αυτός σου υπόσχομαι ότι θα τον κάνω να φτύσει αίμα!»
«Χρειάζομαι αέρα» είπα καθώς σηκώθηκα απότομα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα «Αέρα» ψιθύρισα
«Anastasia» φώναξε ελαφρά «Anna περίμενε γαμώτο» τον άκουσα να λέει καθώς άνοιγα την πόρτα.