These green eyes and curly hair (Harry Styles fanfiction)

Chapter 40

Άνοιξα τα μάτια μου, νιώθοντας ένα σφίξιμο στην κύλια μου. Κοίταξα το ρολόι στον τοίχο, 10.05 το πρωί. Τα μάτια μου έψαξαν τον Harry δίπλα μου και τον βρήκα να κοιμάται ακόμα. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα και έδειχνε τόσο γλυκός και αθώος. Τα χείλη του μισάνοιχτα καθώς έπαιρνε βαριές αναπνοές. 
Άλλη μια ενόχληση έκανε την εμφάνιση της, κάνοντας με να καταλάβω ότι έπρεπε να πάω στην τουαλέτα. Σηκώθηκα σιγά-σιγά, στις μύτες των ποδιών μου, μη θέλοντας να τον ξυπνήσω..
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως με έπεισε το χτεσινό βράδυ να αφήσω το θέμα με τον Alex για την επόμενη μέρα-δηλαδή σήμερα-και να κοιμηθούμε ήρεμα. Ίσως επειδή είχαμε καιρό να μείνουμε μόνοι μας, καθώς χτες ήταν η πρώτη μέρα που πήρε την άδεια και σηκώθηκε από το κρεβάτι.. Ακόμα νιώθω ενοχές που μπήκε μπροστά μου και χτύπησε εκείνος η σφαίρα, αντί για μένα! Του χρωστάω τόσα πολλά γι αυτό και στο στομάχι μου εμφανίζονται πεταλούδες καθώς το συνειδητοποιώ.. Μπήκε μπροστά μου για να μη πάθω κακό, διακινδυνεύοντας την δική του ζωή!..
…
Όταν επέστρεψα στο κρεβάτι εκείνος είχε ξυπνήσει.
«Πότε ξύπνησες;» ρώτησα.
«Πριν λίγο, που ήσουν πριγκίπισσα;»
«Η πριγκίπισσα κατουρούσε» του απάντησα γελώντας πνιχτά
«Μμμμ» απάντησε «Πολύ ρομαντικό!»
«Το ξέρω» είπα και ξάπλωσα στο στήθος του. Το ένα του χέρι με έφερε πιο κοντά του κι έπειτα βρέθηκε γύρω από τη μέση μου.
Μείναμε για λίγα δευτερόλεπτα χωρίς να μιλήσει κανείς, όταν εγώ αποφάσισα να σηκωθώ.
«Που πας;» ρώτησε σμίγοντας τα φρύδια του
«Στην κουζίνα, λιμοκτονώ!» του απάντησα και πήγα να κάνω ένα βήμα αλλά με σταμάτησε.
«Δεν θα πας πουθενά» είπε και με τράβηξε απότομα πίσω στο κρεβάτι, κάνοντάς με να χάσω την ισορροπία μου. «Σήμερα θα περάσουμε όλη τη μέρα εδώ, στο κρεβάτι, οι δυο μας»
«Τι;» ήταν το μόνο που κατάφερα να πω
«Θέλω χρόνο μαζί σου, είναι κακό αυτό;» παραπονέθηκε
«Κακό δεν είναι, αλλά τι θα κάνουμε όλη τη μέρα στο κρεβάτι;» ρώτησα πρωτού να το καταλάβω
Εκείνος με κοίταξε πονηρά και το επόμενο δευτερόλεπτο βρέθηκε πάνω μου.
«Αυτό» απάντησε πιάνοντάς με χαμηλά, στο σημείο μου.
Αναστέναξα καθώς άρχισε να με τρίβει εκεί.
«Harry» αναστέναξα
«Δεν θέλεις μωρό μου;» ρώτησε κάνοντας επίθεση στον λαιμό μου. «Πες μου να σταματήσω και θα το κάνω, πες μου ότι δεν θέλεις και θα σε αφήσω, αν και το εσώρουχο σου άλλο μου λέει ήδη» ψιθύρισε
«Μμμμμ…» ήταν το μόνο που κατάφερα να πω καθώς γαντζώθηκα πάνω του, περνώντας τα πόδια μου γύρω από τη μέση του.
Ένιωσα τα μάγουλα μου να φλέγονται με τις λέξεις που χρησιμοποίησε.
«Μην ντρέπεσαι επειδή είσαι υγρή» ξανά μίλησε δαγκώνοντας μου τον λοβό του αυτιού μου. «Πες το» σχεδόν φώναξε «Θέλω να το ακούσω!»
«Harry» βόγκηξα «Μμμμ.. να πάρει! Δεν… δεν θέλω να σταματήσεις» κατάφερα να πω καθώς τα δάχτυλά του έκαναν ήδη την ξενάγησή τους στον εσωτερικό μου χώρο.
«Σε θέλω» είπε και χωρίς καμία απολύτως προειδοποίηση, σε χρόνο ρεκόρ μου κατέβασε το εσώρουχό μου, κάνοντας βαθιά εισχώρηση μέσα μου. 
Ένα ουρλιαχτό πόνου και ευχαρίστησης βγήκε από το λαρύγγι μου. Ξεκίνησε να μπαίνει και να βγαίνει πιο βαθιά ενώ εγώ βρισκόμουν από τώρα στην κορύφωση. 
Δάκρια ξεκίνησαν να βγαίνουν από τα μάτια μου και δεν κατάλαβα όταν εκείνος με φίλησε στα μάγουλα μου σκουπίζοντάς τα
«Συγγνώμη μωρό μου» μίλησε σιγανά «Δεν ήθελα να σε πονέσω»
«Σκάσε και συνέχισε» απαίτησα τραβώντας τον από τις μπούκλες του, κολλώντας τα χείλη μου στα δικά του με πάθος.
Έπειτα του δάγκωσα το κάτω χείλος κι εκείνος βόγκηξε 
«Εκδίκηση;» ρώτησε παιχνιδιάρικα «Νομίζω ότι δεν βρίσκεσαι σε θέση, ώστε να ζητάς εκδίκηση» ψιθύρισε και στη συνέχεια ξεκίνησε να χαμηλώνει τους ρυθμούς του μέχρι που έγιναν υπερβολικά αργοί, πονώντας με και κάνοντάς με να τον θέλω ακόμα περισσότερο.
«Harry!» τσίριξα
«Πες μου ότι μαγαπάς» απαίτησε
Πλάκα κάνει έτσι;!
«Harry συνέχισε σε παρακαλώ» ικέτευσα
«Πες το μου!»
«Σ’ αγαπώ» είπα απαλά
«Ξανά» απαίτησε
«Σ’ αγαπάω!» φώναξα σχεδόν καθώς του δημιουργούσα νέες γρατζουνιές στην πλάτη
«Καλό κορίτσι» είπε ξεκινώντας από εκεί που είχε σταματήσει
Λίγα λεπτά αργότερα έπεσε δίπλα μου εξουθενωμένος. Αμέσως με τράβηξε κοντά του.
«Κι εγώ σ’αγαπώ» είπε φιλώντας με απαλά στα χείλη «Ξεκουράσου τώρα και θα συνεχίσουμε σε λίγο» είπε χαζογελώντας καθώς έβρισκε στην αναπνοή του
«Τι;» 
«Ο χρόνος έληξε!» είπε καθώς όρμησε ξανά πάνω μου δαγκώνοντας με στο λαιμό
«Ω Θέε μου» αναφώνησα καθώς ξεκινούσε ξανά…