MİNECRAFT ÜÇ KARDEŞ 2: DÜNYA PORTALI

3- NASIL BİR YERE GELDİK ?

Sonunda bir efsane gerçek olmuştu. Dede hemen zırhını giydi eşyalarını aldı. Heyecanla portala gidiyordu. Johnson onu durdurdu:

--Sen gidemezsin daha diğer tarafında ne olduğunu bile bilmiyoruz. İlk önce test yapalım. İlk bir tavuğa kayış bağlayıp portaldan gönderdiler ama kayış kopmuştu. Bir gün daha test yaptılar. Johnson dedesinin gizlice gidip portala gireceğini tahmin ediyordu. O yüzden laboratuvarın kapısını bozmuş, girişi toprakla kapatmış ve kazmaları saklamıştı.

Bir sonraki gün hep beraber laboratuvarın kapısındaki topraklar kazdılar. Kapıyı onardıktan sonra içeri girdiler. Johnson dedesi girmesin diye ben gidiyim, dedi. Ama yalnız gitmek istemiyordu. Luke gelmeye hiç niyetli değildi. İkimiz gelirsek Luke da gelir diye düşündü. Mark'a:

--Korktun mu ? Portalın diğer tarafında görünmezlik iksiri içmiş bir hayalet mi var sanıyorsun, diyerek gaza getirmeye çalıştı. Luke kardeşini tek başına bırakmamak için:

--Ben de geliyorum, dedi ama Mark'ın da gelmesini istiyordu.

--Merak etme diğer tarafta uluyan bir canavar yoktur, dedi ve Mark kızıp baltasına sarıldı. Var gücüyle bağırmaya başladı ve portala koştu. Portala girerken:

--Asıl siz korkaksınız. Sıradan bir portal için test yapıy....... Luke eşya kontrolü yapıp portala doğru yürüdü. Johnson dedesine:

--Sakın bizle gelme. Eğer bir çıkış portalı yoksa sen bizimle iletişime geçersin. Çıkış portalı varsa biraz dolanır hemen geri geliriz, dedi ve o da portala girdi. Dede kendi gözü ile görmek istiyordu ama torunları çoktan girmişti. O da girerse mahsur kalabilirlerdi.

Üç kardeşte portalın içinde ilerliyordu. Mark:

--Vücuduma bir şeyler oluyor. Her tarafım hareket ediyor. Luke:

--Bana da olmaya başladı. Johnson:

--Ne olduğunu biliyorum ama kötü bir şey olduğunu hissediyorum, dedi. Portalın sonu yaklaşıyordu. Bir ışık gördüler. Johnson:

--Cebime bir şeyler oluyor sanki tüm eşyalarım birden büyüyor gibi ! Işık giderek büyüyordu. Kardeşlerin tüm vücudu titremeye başladı. Vücutları şekil değiştiriyordu. Johnson'ın tüm eşyaları büyümüş ve görüntüleri değişmişti. Her şeyin görüntüsü değişmişti. Işık giderek büyüdü ve portaldan çıktılar. Yüksek bir yerden yere düştüler. Cepleri parçalanmış eşyaları büyümüştü. Tüm eşyaları da portaldan çıkmış üzerlerine düşüyordu. Luke son anda fark edip yana kaydı. Onca taş, toprak, tahta vb. şeyler Mark ve Johnson'ın üzerine düştü. Kardeşler acı ile bağırdılar.

--Burada bloklar bize saldırıyor ! Neyse ki ikisi de hava alabiliyordu. Üzerlerinde bir sürü ağır şey vardı. Çıkamıyorlardı. İkisi de aynı anda:

--Luke bizi kurtar ! diye bağırdı ama Luke yere zımbalanmış gibi duruyordu. Zar zor:

--Hareket edemiyorum. Sanki üzerimde bir golem var gibi, dedi. Mark:

--Nefesss alaamıyoorumm. Niyeee sizeee kanııptaa gelldimm. Johnson bacaklarını sallayıp demir ayakkabısını ve demir pantolonunu çıkartmayı başardı. Eşyaların oluşturduğu koca dağdan kurtulmuştu. O da üzerinde bir golem varmış gibi hissediyordu. Yattığı yerde gövdeliğini çıkarttı. Kaskını da çıkarttı ve rahat bir nefes aldı. Luke'a:

--Zırhını çıkar. O zaman rahat edersin ! dedi. Mark:

--Biirii beniii kurrtaarmayacakk mıı ?! diye bağırıyordu. Johnson yanına gidip üzerindeki taşları yumrukladı. Yumruklaması ile birlikte bağırdı. Elini tutup:

--Bu garip yerde taş bana saldırıyor, dedi. Sonra yanına Luke da geldi. Mark'ı kollarından tutup koca yığının altından çektiler. Mark ta zırhlarını çıkardı. İlk önce Vücutlarına baktılar. Küp şeklinde kafaları yok olmuş yerine köşesiz ilginç bir kafa gelmişti. Kollardaki ve bacaklarındaki köşeler yoktu. Kıyafetleri hareket ediyordu. Etraflarına baktılar. Bir ormandaydılar. Karşılarında iki dağ, arkalarında bir göl, diğer tarafları orman. Hiçbir şey tanıdık gelmiyordu. Çok korkuyorlardı. Kardeşler ağzı açık:

--Nasıl bir yere geldik ? Jhonson bir elini başına koymuş başı dönerken:

--Ben bayılacağım galiba, dedi. Mark'a bakınca bilinçsizce sırtüstü yattığını gördü. Bayılıp Mark'ın üzerine düştü.

Devam edecek...