Garip ezgi adı verilen sema havasında da kırklar ve abdal isimleri sık sık geçer:
İmamlara temennamı yitirdim
Tavafın kabuldür Abdal dediler
Kırklar ile bir meydanda oturdum
Tavafın kabuldür Abdal dediler
Hızır elim aldı arşa götürdü
Bir saatte Kerbela'ya yetirdi
Ol demde melekler şerbet getirdi
Tavafın kabuldür Abdal dediler
Görülüyor ki abdallık tabirinin (kılık,kıyafetle,..otorite ve vakarla) hiç bir alakası yoktur.Giyim ,kuşam ,zenginlik ,fakirlik,gibi izafı kayıtlardan ari bir gönül işidir bu...Onun için bazı arifler demişler di:
- Eğer Belh hükümdarı İbrahim Edhem bizim zamanımızda olsaydı, tahtına hiç bir zarar getirmeden onu irşad ederdik...Bundan anlaşılıyorki ,(Arif - i nefs olmak veya ölmeden evvel ölüp dirilmek veya Abdal olup hakka vuslet etmek) gibi tabirlerin medlulü , özge bir alem ilahi bir aşk ve şevke dayanan manevi bir halet olsa gerek...Bazı şairlerin bunu müeyyed sözlerile bu bahse son verelim.
Nakşi akkirmaniden:
Levhi dilden sil hicabı ey gönül canana bak
Kim vucudun şehri içre aç gözün canana bak
Miratiden:
Haşrü neşri bunda gör davayi ferdayi bırak
Çar anasır şeş cihetten hükmeden ol şaha bak
Üsküdarlı haşimden:
(Men aref ) den oku dersi mektebi irfana gel
Bilinmeyen kendi vucudun hakkı bilmez kandedir
Bilmeğe sayeyle vahdet sırrını gel zahida
Bulmayan kesrette vahdet cemi bilmez kandedir
Üsküblü sırrıdan:
Layemut olmak için ölmelisin kablel mevt
Yoksa bil nasiyei haline kebt oldu yemut
Hak kendini halka bildirmek için
İnsanı kendine timsal eyledi
Kuranı natıkın tefsiri için
Kuranı samiti irsal eyledi
Kuranda buyurmuş ol rabbül felak
Aç gözünü kendi özüne bir bak
Hak sıfatı sende ikmal eyledi
İnsan kainatta olmuş bi bedel
(Vettin)i suresi şerh etmiş güzel
Halkı ikaz için hallakı ezel
Bunca peygamberler irsal eyledi
Vaız bu esrara değildir agah
(Leylei mirac)da hazreti Allah
Bir sureti (şabi emred) de nagah
Peygambere arzı cemal eyledi
