Lilith's POV
3 ώρες αργότερα και ο κόσμος είχε φύγει. Οι γονείς μου με τους θείους μου ήταν καθισμένοι στο σαλόνι μας έτοιμοι για την καθιερωμένη παράδοση των δώρων. Μια από τις παραδόσεις που είχε η οικογένεια Σαλβατόρε. Κάθε χρόνο, στα γενέθλια μου, όλη η οικογένεια μαζευόταν μετά το τέλος του πάρτι και μου δίνανε τα δώρα τους. Ήθελαν να βλέπουν το χαμόγελο που σχηματιζόταν στα χείλη μου κάθε φορά που μου δίνανε κάτι υπέροχο. Φέτος όμως ήταν διαφορετικά. Για αρχή, ο Κλάους ήταν εδώ. Δεν είχε φύγει. Καθόταν στο σαλόνι με τους δικούς μου απολαμβάνοντας την αμηχανία και τον φόβο που δημιουργούσε. Και ύστερα, είχε προστεθεί η θεία Κάρολάιν στην "παρέα" μας. Ήθελε να μιλήσει με τον πατέρα του παιδιού της αλλά δεν ήθελα να προκαλέσει εντάσεις την ημέρα των γενεθλίων μου. Είχα συμφωνήσει με τον Κλάους ότι θα της μιλούσε όταν έφευγαν από εδώ. Πήγα και κάθισα στην πολυθρόνα στο κέντρο του σαλονιού με τα αγαπημένα μου πρόσωπα γύρω μου και χαμογέλασα. Μπροστά μου, ακουμπισμένα στο τραπέζι, ήταν διάφορα πακέτα τυλιγμένα με πολύχρωμο χαρτί. Ω, ξέρανε πολύ καλά ότι ακόμα και το πιο μικρό δώρο το ήθελα τυλιγμένο. Ο ήχος που έκανε το χαρτί όταν το έσκιζα με τα δάχτυλά μου ήταν η πιο υπέροχη μουσική για μένα. Χτύπησα τα χέρια μου δυο φορές και ο θείος Στέφαν ακούμπησε ένα μικροσκοπικό κουτάκι στα πόδια μου. Λευκό χαρτί με έναν φιόγκο κόκκινο. Έσμιξα τα φρύδια μου και τον κοίταξα. Είδα την θεία Κάθριν να του γελάει συνωμοτικά.
«Άνοιξέ το, πριγκίπισσα!» μου είπε με ενθουσιασμό. Κούνησα το κουτάκι πάνω-κάτω κοντά στο αυτί μου και κάτι κουνήθηκε εκεί μέσα. Κάτι μεταλλικό. Έλυσα τον φιόγκο και ξετύλιξα το χαρτί απαλά και ευλαβικά. Ένα λευκό βελούδινο κουτάκι φανερώθηκε και το άνοιξα γρήγορα. Ένα κλειδί? Γύρισα και κοίταξα με περιέργεια τον θείο Στέφαν κρατώντας το κλειδί στο χέρι μου.
«Είμαι σίγουρος ότι έχεις κληρονομήσει το πάθος για την ταχύτητα από την οικογένειά μας. Αλλά φαντάζομαι ότι θες κάτι πιο μοντέρνο από την Καμάρο του πατέρα σου. Είναι μια λευκή Λαμπορκίνι.» Γούρλωσα τα μάτια μου και τον κοίταξα.
«Αλήθεια?» τον ρώτησα με το χαμόγελο να αγγίζει τα αυτιά μου. Μου κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και το επόμενο δευτερόλεπτο τον έσφιγγα δυνατά στην αγκαλιά μου.
«Ω, ευχαριστώ πολύ πολύ!» του είπα ενώ απομακρυνόμουν από εκείνον για να χαρίσω ένα υγρό φιλί στην θεία Κάθριν.
«Τα πάντα για να είναι ευτυχισμένος ο μικρός μου άγγελος.» μου είπε η θεία καθώς μου χάιδευε τα μαλλιά και με φιλούσε στο μέτωπο.
ESTÁS LEYENDO
Lilith:Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού
Fanfic18 χρόνια πριν η Έλενα εγκατέλειψε το Mystic Falls & εξαφανίστηκε μέσα στην νύχτα.1 χρόνο αργότερα,τα αδέρφια με την βοήθεια της Κάθριν την βρίσκουν στο Ιλινόις. Όχι όμως μόνη... Σήμερα,η κόρη της Έλενα βρίσκεται στο Μystic Falls με τους γονείς...
