Lilith:Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού

23. Crazy Trip

Lilith's POV

Μισώ πολλά πράγματα. Πολλά, πολλά πράγματα. Τις αράχνες, τα φαντάσματα – ναι πιστεύω - , το τυρί. Αλλά πάνω από όλα αυτά, μισώ να ταξιδεύω με αστραπές! Το σιχαίνομαι όσο τίποτα άλλο. Όταν ξεκινήσαμε από το σπίτι των Μάικλσον εκείνο το πρωί είχε καλοκαιρία. Τουλάχιστον έξω από το σπίτι. Μέσα... Ας πούμε ότι ο παγετός στην Σιβηρία δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το κλίμα εκεί. Όταν ξύπνησα το πρωί, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τον μπαμπά μου.

«Πες μου ότι δεν σε πειράξανε αυτοί τα καταραμένα υβρίδια γιατί σου ορκίζομαι...» Ήταν το πρώτο πράγμα που μου είπε όταν σήκωσε το τηλέφωνό του. Ούτε καν είχε προλάβει να χτυπήσει καλά - καλά.

«Είμαι μια χαρά μπαμπά. Αλήθεια.» Και άλλα ψέματα. Η αλήθεια ήταν ότι ήθελα να ουρλιάξω, να βάλω τα κλάματα, να χωθώ στην αγκαλιά του μπαμπά μου και να του πω να μην αφήσει ξανά κανέναν από αυτήν την οικογένεια να με πειράξει. Αλλά δεν μπορούσα. Ήξερα καλά τι θα επέφερε αυτό. Έναν τεράστιο καυγά με τον πατέρα μου να μπαίνει μπροστά και να σκοτώνεται με αυτά τα παρανοϊκά υβρίδια και χειρότερα, θα του έδειχνα ότι είχε δίκιο και δεν έπρεπε να εμπιστευτώ τους Μάικλσον. Και δεν θα ανεχόμουν το κήρυγμα του και την ικανοποίηση που θα είχε μετά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Όχι, με καμία δύναμη. Σε αυτό ήμουν ίδια με τον μπαμπά μου.

«Πολύτιμη μου. Απλά θέλω να είσαι καλά.» Ένιωσα το κάτω χείλος μου να τρέμει και προσπάθησα τόσο να μην αφήσω τα δάκρυά μου να τρέξουν με την τόση αγάπη στην φωνή του. Κανένας Μάικλσον δεν άξιζε τα δάκρυα μου. Δεν θα τους τα χάριζα. Πήρα μια βαθιά ανάσα προσπαθώντας να ηρεμήσω.

«Είμαι μπαμπάκα. Όλα είναι καλά.» Δεν εμπιστευόμουν την φωνή μου να πω περισσότερα όμως.

«Είμαι καλά αλλά τώρα πρέπει να κλείσω. Θα σας τηλεφωνήσω όταν φτάσω στην Νέα Υόρκη. Στείλε στην μαμά την αγάπη μου. Σ' αγαπώ πολύ μπαμπά.» Ας μην ήθελε άλλες λεπτομέρειες, ευχήθηκα σιωπηλά.

«Και εμείς σε λατρεύουμε.» Ήταν το μόνο που μου είπε πριν πατήσω το πλήκτρο του τερματισμού. Εχθές το βράδυ ενώ κοιμόμουν είχα καταστρώσει το πιο ριψοκίνδυνο σχέδιο. Θα έκανα το μικρό υβρίδιο να προσκυνήσει στα πόδια μου. Και θα χτυπούσα στο ευαίσθητο σημείο του. Στην κυριολεξία. Αν μπορούσα να τον κάνω να με θέλει τόσο σε εκείνη την λίμνη ας δούμε τι μπορούσα να κάνω αν προσπαθούσα και λίγο. Είχα φορέσει ένα από τα δεκάδες χιλιάδες φορέματα που είχα, - Έπρεπε να θυμηθώ να ευγνωμονήσω την θεία Κάθριν που με έπαιρνε από μικρή για ψώνια και για τα δεκάδες δώρα της - τα οποία όλα για κάποιον περίεργο ρόλο ήταν αυτά που είχα πετάξει στην βαλίτσα μου εχθές. Ε, έτσι βιαστικά που φύγαμε δεν είχα δει τι είχα βάλει μέσα. Τώρα φορούσα ένα στράπλες τιρκουάζ φόρεμα που ήξερα πολύ καλά τι μπορούσε να κάνει στα αγόρια. Ήταν το ίδιο χρώμα με τα μάτια μου εκείνο το πρωινό και έφτανε μέχρι λίγο πάνω από το γόνατο μου. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά είχε λειτουργήσει πολύ καλά μέχρι στιγμής. Για να δούμε τι θα έκανε στον Ντέιμιεν. Κατέβηκα αποφασισμένη και πλήρως έτοιμη να αντιμετωπίσω οποιοδήποτε αρσενικό μέλος αυτής της τρελής υβριδικής οικογένειας. Δυστυχώς όμως, μόνο την Μάγια βρήκα στην κουζίνα.