Lilith:Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού

48. No prisoners

Lilith's POV

«Έχετε κάτι δικό μου και το θέλω πίσω.» φώναξα και η φωνή μου αντήχησε στα χιονισμένα βουνά. Κανείς από τους ποταπούς λύκους που βρίσκονταν τριγύρω από την έπαυλη δεν κουνήθηκε. «Σας δίνω την ευκαιρία να παραδοθείτε. Αν υποχωρήσετε τώρα, θα σας χαρίσω την ζωή.»

«Εσύ και ποιος στρατός?» ρώτησε μια γυναίκα από το πλήθος δείχνοντας μου τα δόντια της. Μάλλον δεν ήξερε ποια ή τι ήμουν ικανή να κάνω. Της χαμογέλασα σαρδόνια ενώ έβλεπα και άλλους να γίνονται ένα με το πλήθος από το εσωτερικό. Σήκωσα τα χέρια μου στον ουρανό και πύκνωσα τα σύννεφα. Τρόμος επικράτησε και συνέχισα να χαμογελάω πλατιά και επικίνδυνα, ενώ αστραπές άρχισαν να πέφτουν δίπλα τους. Άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι πάνω κάτω αποδιοργανωμένοι. Οι Αρχικοί με πλησίασαν έτσι να δουν και εκείνους τώρα. Σίγουρα δεν ήταν προετοιμασμένοι για αυτό ενώ οι κραυγές τους έσκιζαν τους ουρανούς.

«Κανένας αιχμάλωτος!» φώναξα και οι κρυμμένοι σύμμαχοι μας άρχισαν να βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και να τρέχουν προς το μέρος τους. Οι λύκοι άρχισαν να μεταμορφώνονται ο ένας μετά τον άλλον και να τρέχουν καταπάνω στους δικούς μας. Ο πάγος όμως κάτω από τα πόδια τους δεν ήταν με το μέρος του αφού δεν είχαν συνηθίσει αυτό το κλίμα και οι πατούσες τους γλιστρούσαν ανεξέλεγκτα. Ήδη οι πρώτοι νεκροί κείτονταν στο παγωμένο έδαφος που τώρα ήταν καλυμμένο με το αίμα τους.

«Έχεις τον σαδισμό μέσα σου Λίλιθ. Απολαμβάνεις την πρώτη σου μάχη?» Ο Κλάους απολάμβανε την αιματοχυσία περισσότερο από όσο θα έπρεπε.

«Με νοιάζει μόνο το αποτέλεσμα.» Ο πατέρας μου ήταν τώρα σε μια γωνιά με το στόμα του και τα χέρια του γεμάτα αίματα την ώρα που δυο λύκοι προσπαθούσαν χωρίς αποτέλεσμα να τον χτυπήσουν. Έπιασε τον έναν από το κεφάλι, του άνοιξε το στόμα και χρησιμοποίησε τα δόντια του εναντίον του άλλου που ερχόταν με ορμή. Ο δεύτερος λύκος κλαψούρισε την ώρα που δέχτηκε την δαγκωματιά πάνω από το μάτι του ενώ του πρώτου τώρα του διέλυε ο πατέρας μου τα σαγόνια. Χτύπησε τον δεύτερο με μια χαμηλή κλωτσιά στην κοιλιά και διπλώθηκε στα δυο. Όρμησε πάνω του με φόρα και το μόνο που κατάφερα να δω ήταν την καρδιά του να πετάγεται πίσω από την πλάτη του πατέρα μου την ίδια ώρα που η μητέρα μου έσπαγε τον λαιμό ενός μικρόσωμου λύκου και άφηνε το σώμα του να πέσει μπροστά πριν πάει να βοηθήσει την θεία Κάρολαιν που την είχαν περικυκλώσει τέσσερις. Ο θείος Στέφαν και η θεία Κάθριν πολεμούσαν πλάι-πλάι με την θεία να νικάει στον προσωπικό τους διαγωνισμό. Ο Κλάους είδε την Κάρολαιν να προσπαθεί να ξεφύγει και την άπειρη στον πόλεμο μαμά μου να παλεύει να την βοηθήσει και έσπευσε για διάσωση παραβλέποντας το σχέδιο. Έτρεξε προς το μέρος της και σκότωσε δυο με την μια ξεριζώνοντας τις καρδιές τους.