Out of my Limit

Κεφαλαιο 8

Όταν έφτασα σπίτι έπεσα κουρασμένη για ύπνο. Δυστυχώς δεν κράτησε πολύ. Ξύπνησα γιατί είχα ένα παράξενο όνειρο
Το μόνο που θυμόμουν ήταν  πως ονειρεύτηκα τον πατέρα μου. Ήρθε και με επισκέφτηκε. Μου είπε πως του λείπω και πως θα ήθελε να έρθω να μείνω μαζί του. Τότε κατάλαβα πως έπρεπε οπωσδήποτε να τον βρώ. Γύρισα πλευρά και αποκοιμήθηκα ξανά.
Ένας ενοχλητικός ήχος με έβγαλε από τον ύπνο μου. Έριξα ένα βλέμμα δίπλα μου στο  τραπεζάκι και συνειδητοπιησα πως με έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο. Ξεφύσειξα και σήκωσα το κινητό μου.
"Ναι;" είπα ενω  χασμουρήθηκα.
"Μυρτώ, ξέρω πως σήμερα δεν δουλεύεις όμως σε χρειάζομαι εδώ πέρα." πρώτα δεν αναγνώρισα την φωνή. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, συνιθιτοποιησα ποιος ηταν. Ο κύριος Στέφανος ήταν στη άλλη γραμμή. Κοίταξα την ώρα η οποία έλεγε δύο το μεσημέρι. Λίγο μπερδεμένη ρώτησα γιατί πρέπει να δουλέψω ήδη στης δύο.
"Ένα κορίτσι οργάνωσε πάρτι γενεθλίων για σήμερα. Έχει κλείσει ολόκληρο τον χώρο και το μπαρ για απόψε. Ο λόγος είναι ότι ο  αρχικός χώρος έχει κάποια προβλήματα με το ηλεκτρικό ρεύμα και πρόσφατα μου ζήτησε να αντικαταστήσω τον προηγούμενο μαγαζί." χρειάστηκα λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να καταλάβω τι μου ζητούσε. Τότε θυμήθηκα πως η ίδια ήμουν καλεσμένη σε ένα πάρτι γενεθλίων. Τον ρώτησα ποιανού γενέθλια ήταν.
"Μια Ευαγγελία απο το σχολειο σου νομίζω."
Επειδή δεν είχα καμία όρεξη να κάθομαι εκεί πέρα σαν καλεσμένος, αποφάσισα να βοηθήσω τον κύριο Στέφανο. Έτσι κι αλλιώς του χρωστούσα πολλά. Κάθε φορά όταν είχα  χρέη ή πρόβλημα με άλλα παιδιά με βοήθησε. Ήταν ο μοναδικός ενήλικος που δεν με έκρινε.
Σε μία ώρα θα έπρεπε να είμαι στο Ροκ μπαρ για να βοηθήσω με της προετοιμασίες. Κουρασμένη και απορημένη έμεινα για λίγο ακόμα κουλουριασμένη στη ζεστασιά του κρεβάτιου μου, προσπαθώντας να συνέλθω τελείως από τη θολούρα του ύπνου. Κατέβασα τα πόδια μου από το κρεβάτι και σηκώθηκα όρθια με αργές κινήσεις. Πήγα και έκανα ένα γρήγορο μπάνιο. Στη συνέχεια, έβαλα κρέμα στο πρόσωπό μου. Έπρεπε να δώσω ιδιαίτερη προσοχή στο Septum  piercing μου. Το σκουλαρίκι είναι τοποθετημένο στη επιδερμίδα μεταξύ χόνδρου και ρινικού διαφράγματος. Υπάρχουν πολλοί τύποι των Septum Piercings , αλλά έγω έχω ένα απλό, χρυσό με μικρές χάντρες για ομορφιά. Εδώ και μέρες έχει μολυνθεί λίγο. Γιαυτό τον λόγο δεν κανει να έρθει σε επαφή η μύτη μου με κρέμες, μακιγιάζ ή άλλες χημικές ουσίες. Ύστερα χτένησα και ισιωσα τα τα καστανά μαλλιά μου. Δεν χρειαζόταν και πολύ επειδή ήταν ήδη αρκετά ίσια. Έβαψα απαλά τα μάτια μου και ήμουν έτοιμη. Δεν μου αρέσει καθόλου να βάφομαι. Από μικρό παιδί δεν ενδιαφέρθηκα για αυτά τα τυπικά, κοριτσίστικα πράγματα. Θεωρώ ότι τα κορίτσια είναι βαρετά. Και γιαυτό έχω περισσότερα αγόρια ως φίλοι. Οι γυναίκες είναι πάρα πολύ περίπλοκες. Η μόνη φιλενάδα που είχα ποτέ είναι η Μαρίνα. Αν και μπορεί να σπάει νεύρα. Όμως δεν είναι τόσο ενοχλητικλη όπως άλλα κορίτσια. Κάτσε, έχω αποκαλέσει μόλις τώρα την Μαρίνα φίλη μου;
Έκλεισα τα μάτια μου για να ξεχάσω αυτές τις σκέψεις. Όταν τα άνοιξα πάλι παρατήρησα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Τα πράσινα μάτια μου έλαμψαν ελαφρώς κάτω από τον χαμηλό φωτισμό. Θυμόμουν, πάντα στα παιδικά μου χρόνια τα παιδιά στη ηλικία μου με κοιτούσαν  παράξενα. Αιτία ήταν τα μάτια μου. Πολλοί έλεγαν πως ήταν τρομακτικά. Και πράγματι, τα μάτια μου είναι περίεργα. Καταπράσινα και χωρίς συναισθήματα.

Κατά της 15:00 έφυγα από το σπίτι. Όταν έφτασα στο Ροκ μπαρ χερέτησα πρώτα τον κύριο Στέφανο. Έπρεπε να μαζέψω όλα τα τραπέζια και να βάλω την διακόσμηση. Τότε εμφανίστηκε και η Ευαγγελία. Της ευχίθηκα χρόνια πολλά και μετά άρχισε να μας βοηθάει. Μέχρι να τελειώσουμε πέρασαν περίπου 3 ώρες. Αποφάσισα να αλλάξω ρούχα και έβαλα το φουστάνι που αγόρασα με την Μαρίνα.
Περνούσαν η ώρες και κατά της 8:00 άρχισε να γεμίζει το Ροκ μπαρ. Όλοι πήγαν να χερετήσουν την Ευαγγελία. Δεν ήξερα ότι έχει τόσους φίλους. Εγώ όπως πάντα γέμισα τα ποτήρια. Ξαφνικά άκουσα μια γνωστή φωνή να φωνάζει το όνομα μου. Αναγνώρισα τον Θανάση. Έχω να τον δω από τότε που ήρθε τελευταία φορά στο σπιτι του Γιώργου.
"Εε Μυρτώ! Τι κάνεις;" φώναξε.
"Καλά! Τι θες να σου βάλω να πιεις;" ρώτησα και εγώ φωνάζοντας.
"Τίποτα ακόμα." απάντησε χαμογελαστά.
"Όπως θες. Βλέπω πως κάνεις πολύ παρέα με τον Πάρι." είπα και έδειξα προς τον Πάρι ο οποίος καθόταν και περίμενε τον Θανάση. Παράξενο που δεν με χερέτησε.
"Ναι, έχουμε πολλά κοινά όπως το μπάσκετ για παράδειγμα και-" σταμάτησα να τον ακούω γιατί κάτι άλλο τράβηξε την προσοχή μου. Εκείνη την στιγμή μπήκε ο Αχιλλέας στο Ροκ μπαρ. Πήγε και κάθισε δίπλα από ένα κορίτσι. Μιας που δεν με κοιτούσε είχα την ευκαιρία να τον παρατηρήσω καλύτερα. Φορούσε ενα μπλε πουκάμισο και ενα σκούρο τζιν παντελόνι. Τα καστανά, σγουρα μαλλιά του τα έχει αφήσει ατημέλητα. Το σώμα του ήταν γυμνασμένο. Το ποιο γλυκό ήταν όμως η μικρή μύτουλα του. Θεέ μου τι λέω! Σκέφτηκα από μέσα μου και προσπάθησα να στραψω την προσοχή μου πάλι στον Θανάση ο οποίος ακόμα μου μιλούσε. Δεν έχω ιδέα τι έλεγε όλη την ώρα και να πω την αλήθεια δεν με ενδιέφερε κιόλας.
"Θανάση, συγνώμη που σε διακόπτω όμως πρέπει να συνεχίσω με την δουλειά μου." Κούνησε καταφατικά το κεφάλι για να καταλάβω πως δεν έχει πρόβλημα. Τότε έφυγε για να πάει στον Πάρι. Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί δεν με χερέτησε. Θα πάω μετά να του μιλήσω.Ενώ έριξα τον Θανάση μια τελευταία ματιά, άκουσα καποιον να βήχα δίπλα μου .
Αμέσως γύρισα προς τα αριστερά, εκεί από όπου ήρθε ο ήχος.
"Μία βότκα παρακαλώ." είπε ο Αχιλλέας.
Τον κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω και πήρα ένα ποτήρι στα χέρια μου. Ενώ ετοίμαζα το ποτό του είπα σηκώνοντας το φρύδι:
"Και για την κοπέλα εκεί πίσω;"
Χαμογέλασε, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν τα  λακκακια του. Κάτω από τα καστανό πράσινα μάτια του και στα μάγουλα.
"Η κοπέλα εκεί πίσω είναι μόνο μια καλή μου φίλη, μην ανησυχείς." μου έκλεισε το μάτι. "Έτσι κι αλλιώς πήγε να ψάξει την κολλητή της τώρα. Οπότε δεν θα της φέρω τίποτα."
"Δεν υπάρχει μόνο φιλία μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Πάντα ο ένας από τους δύο νιώθει κάτι παραπάνω από φιλία." είπα. Για αυτή την πρόταση δεν είχε τίποτα να πει. Το μόνο που έκανε ήταν να με κοιτάει έντονα.
"Τι έγινε θα με κοιτάς όλοι νύχτα έτσι;"