Out of my Limit

Κεφαλαιο 38

Ο ήλιος που έμπαινε από το παράθυρο με έκανε να ξυπνήσω. Τεντώνοντας το σώμα μου άνοιξα τα μάτια. Ο Αχιλλέας μπροστά μου κοιμόταν. Ήταν σαν αρχαιος Έλληνας θεός. Ειδικά η πλάτες του τόσο γυμνασμένες. Ξαφνικά εικόνες από εχθές το βράδυ ήρθαν στο μυαλό μου. Ήταν απλός τέλεια εχθές. Σηκώθηκα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα. Αλλά η φωνή του με σταμάτησε.
"Που πας;" είπε νυσταγμένα.
"Να κάνω ένα μπάνιο." Απάντησα και έγνεψε γυρίζοντας πάλι την πλατύ του παίρνοντας τον πάλι ο ύπνος.
Είκοσι λεπτά αργότερα που είχα τελειώσει το μπάνιο μου πήγα πάλι προς το κρεβάτι και ξάπλωσα δίπλα του. Άρχισα να του χαϊδεύω τα μαλλιά. Αυτός άρχισε να κουνιέται. Όταν γύρισε προς το μέρος μου του έδωσα ένα πεταχτώ φιλί.
"Άντε υπναρα ξυπνά." Είπα και πήγα να τον ξεσκεπάσω αλλά συνειδητοποίησα πως δεν φορούσε τίποτα από κάτω. Όποτε άμεσος τον σκέπασα ξανα.
"Τι έγινε Μυρτω με ντρέπεσαι;" ρώτησε και εγώ απλός κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά. Χωρίς να το καταλάβω είχε ανεβεί από πάνω μου και άρχισε να με γαργαλάει.
"Σταματά." Προσπαθούσα να πω μέσα από την ανάσα μου.[..]

Κάπως έτσι πέρασαν η μέρες μας στης Μαλδίβες. Παιχνίδια, χαμόγελα, έρωτας, πάθος, αγάπη. Ήταν από της καλύτερες διακοπές που είχα πάει ποτέ μου.
Αλλά δύστυχος η μέρες έφτασαν και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω ξανα. Ήξερα πως σε μερικές μέρες θα έπρεπε να τον αποχαιρετήσω. Μου ήταν δύσκολο, αλλά όπως είπε και αυτός θα τα καταφέρουμε.

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα φεύγει. Κάθε μέρα είμαι μαζί του προσπαθώντας να περάσω όσο πιο πολύ χρόνο μπορώ. Τα πρωινά πηγαίνω στο μαγαζί και δουλεύω και από το απόγευμα και μετά είμαι όλο μαζί του. Παρακάλεσα τον Λευτέρη να μου δώσει για αυτήν την εβδομάδα ρεπό ώστε να μπορώ να περνάω τουλάχιστον την μισή μέρα μαζί με τον Αχιλλέα.

Δυο μέρες πριν φύγει. Είμαστε στο σπίτι του και ξαπλώνουμε. Λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος. Βλέπουμε μια ταινία. Με έχει αγκαλιά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
"Αχιλλέα;" ρωτώ ξαφνικά.
"Μμμ.." μουρμούρισε ενώ συνέχισε να παρακολουθεί την ταινία.
"Θα σου λείψω καθόλου;" ρώτησα και άμεσος με κοιταξε.
"Τι ερώτηση είναι αυτή ρε μωρό μου; Φυσικά και θα μου λείψεις." Είπε δίνοντας μου ένα φιλί.
Λίγη ώρα αργότερα μας είχε πάρει ο ύπνος αγκαλιά.[...]

~Πλευρά Αχιλλέα~

Ξύπνησα από τον ύπνο, ξέροντας πως σήμερα θα ήταν η προ τελευταία μέρα μου εδώ πέρα. Αύριο θα έφευγα για τον στρατό. Γύρισα προς τα δεξιά μου βλέποντας την κοπέλα μου. Κοιμόταν σαν αγγελούδι και έτσι όπως την έβλεπα της έδωσα ένα φιλί στον μέτωπο. Τότε άνοιξε τα κατά πράσινα μάτια της και χαμογέλασε. Πόσα πολλά συναισθήματα είχα κάθε φορά όταν μου χαμογελουσε. Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο να πλυθώ. Ύστερα πήρα τον κολλητό μου τον Πέτρο τηλέφωνο μιας που είχαμε κανονίσει σήμερα να βγούμε για καφέ. Μόλις βγήκα από το μπάνιο με περίμενε η Μυρτώ στέκοντας μπροστά από την πόρτα.
"Πρέπει να με αφήσεις σήμερα;" ρώτησε και έκανε μια λιπιμένη φατσουλα.
"Αύριο έχουμε όλοι την μέρα δικιά μας." απάντησα και έβαλα μια τούφα των μαλλιών της πίσω από το αυτί της. Με αργές κινήσεις πήρα το πρόσωπο της στα χέρια μου και της έδωσα ένα φιλί. Αμέσως ανταπέδωσε. Μετά από κάτι δευτερόλεπτα λυθήκαμε και την φίλησα στο μέτωπο.