Out of my Limit

Κεφαλαιο 15

Όταν αγοράσαμε τα σπρέι που χρειαζόμασταν, η ωρα ηταν ακομα 22:00. Ηταν πολυ νωρις για να παμε να διακινδυνεύσουμε κατι τέτοιο.
"Ωραια και τι θα κανουμε με αυτα;" ρωτηςε κρατώντας ενα σπρέι στο χερι του επεξεργάζοντας το.
"Θα δεις αργοτερα. Τωρα παμε να σου γνωρίσω την παρέα μου." Μου έγνεψε και πήγαμε προς το αμάξι του. Εικοση λεπτά αργοτερα ήμασταν εξω απο το σπιτι του Γιώργου. Πριν μπούμε μεςα τον σταμάτησα γυρίζοντας τον προς το μέρος μου.
"Τι ειναι;" ρωτηςε χαλαρός. Που να ήξερε.
"Κοιτα, μεσα ειναι ο Γιώργος. Αυτός που πηγές να τσακωθείς της προάλλες. Μην κανεις καμια φασαρία." προηδοποιησα. Μου έγνεψε σφίγγοντας τα χέρια του, ομως δεν μπορούσε να μην δεν σχολιάσει.
"Γιατι με έφερες αφου ήξερες οτι θα ειναι εδω;"
"Απλος μην του δίνεις σημαςια." Τον εσμπροξα να μπει μεςα μαζι μου.
"Χευ.." ειπα ενω μπήκαμε στο σαλόνι οπου καθόντουσαν ολοι εκει, μαζι και ο Γιώργος. Ολοι μου έριξαν ενα μικρο χαμογελο συνεχίζοντας μετα οτι έκαναν και πριν εκτός απο τον Γιώργο ο οποιος ειχε ρίξει το βλέμμα του πανω στον Αχιλλέα. Σοβαρός και ανέκφραστος οπως συνήθος. Ο Αχιλλέας μολις λιγα εκατοστά πιςω μου. Περίμενε την επόμενη μου κίνηση ωστε να κανει καπια και αυτός.
Πηγα και έκατσα δίπλα στον Γιάννη. Ηταν ο μόνος που έπαιζε με το κινητο του. Οι υποληποι έπαιζαν στο play station. Ο Αχιλλέας έκατσε δίπλα μου συστήνοντας τον εαυτό του.
"Γιάννης, χαρικα φίλε. Τι ωραια που επιτελους γνωρίσαμε το αγόρι της Μυρτως. Ποτε δεν-" ξαφνικα ο Γιώργος σηκώθηκε περνοντας το ποτο του μαζι του πηγενοντας προς την κουζινα.
"Καλα τι τον επιαςε αυτον;" πετάχτηκε ο Μάριος. Σύκοσαμε ολοι τους ωμους μας αδιάφορα και συνεχίσαμε την κουβέντα μας.
"Εμ ο Αχιλλέας δεν ειναι το αγόρι μου." Του απαντηςα και κοιταξα τον Αχιλλέα ο οποιος μολις ειχε κατεβάσει το κεφαλι του.
'Γιατι;' αναρωτήθηκα απο μεςα σου.
"Οο συγνώμη ρε παιδια, απλος ετςι φαίνεται." Του ειπα πως δεν υπάρχει πρόβλημα και μας εδωσε να πιούμε απο μια μπίρα.
Ειχε περασει πανω απο μιςη ωρα και ο Γιώργος δεν ειχε έρθει ακομα. Συκοθηκα να παω να τον ψάξω. Ο Αχιλλέας μιλούσε με τον Γιάννη για μπάλα οποτε έφυγα χωρις να με παρει κανενας χαμπάρι.
Όταν έφτασα έξω απο το δωμάτιο του ακουγα κάποιους παράξενους θορύβους. Εξασκείτε παλι στο μποξ; Άνοιξα αποτομα την πόρτα και τον ειδα να στέκεται όρθιος μπροστα απο τον σάκο του μποξ χτυποντας τον.
"Τι κανεις;" ρωτηςα και αμεσος σταματησε. Γυριςε προς το μέρος μου με θυμομενο βλέμμα και με πλησίασε επιθετικά.
"Πάρε τον φλωρο σου και φύγετε απο εδω." Ηταν το μονο που ειπε. Αυθόρμητα έριξα το βλέμμα μου στο εκτεθημενω σώμα του. Ειχε πολυ ωραιο γυμνασμένο σώμα. Με πλησίασε ακομα περισσότερο κολωντας το σώμα του στο δικο μου σμπροχνωντας με προς τον τοιχο. Η αλήθεια ειναι πως ηταν πολυ σεξι ετςι ιδρυμένος, αλλα αμεσος εβγαλα αυτην την σκέψει απο το μυαλο μου.
"Τι εγινε Μυρτω; Βλέπεις κατι που σου αρεσει;" αμεσος ξύπνησα απο τον λήθαργό μου σμπροχνοντας τον μακρια μου. Κουνήθηκε μονο μερικα εκατοστά ωστε να βλεπω το προσόπο του. Πριν προλάβω να αντιδράσω με καποιον τροπο με ξανα κόλλησε στον τοιχο φιλοντας με βίαια. Το φιλι του άγριο, σαν να προςπαθουςε με αυτο το φιλι να μου αποδείξει κατι. Ανεδοσα στο φιλι του χωρις πραγματικά να το θελω. Ηταν η στιγμή που ημουν εβαλωτει μπροστα του. Με ειχε στριμώξει τοςο πολυ που δεν μπορουσα να κουνηθώ. Ειχε πιάσει τα χέρια μου πανω απο το κεφαλι μου και τα κρατούσε για να μην μπορέσω να τον σμπροξω απο πανω μου. Όταν ξεκόλλησε τα χείλη του απο τα δικά μου αρχισε να με φιλάει στον λαιμο ψιθυρίζοντας διαφορα.
"Σε κανει να νιώθεις οπως σε κανω εγω;" αρχισε να μου λεει αργά πανω στα χείλη μου συνεχίζοντας αμεσος μετα να φιλαει πάλι τον λαιμο μου.
"Ανασάνεις τοςο αργά όταν σε φιλαει;" συνέχισε να κανει οτι και πριν.
"Εγω ειμαι για εσενα Μυρτω. Οχι αυτός." Αμεσος επανήλθα στην πραγματικότητα και τον εσμπροξα μακρια μου.
"Τι λες;" του ειπα σοκαρισμενη.
"Άκουσες τι ειπα Μυρτω. Και ξερεις πως ισχύει." Νευριασμένη τον εσμπροξα ξανα, αλλα μου επιαςε το χερι φέρνοντας με κοντα του. Αμεσος τον χαστούκισα.
"Εχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου." Του φώναξα και βγήκα βιαστικά εξω απο το δωμάτιο πηγενοντας στο σαλόνι.
'Μαλακά.' Ψυθιριςα. Αμεσος ολα τα αγορια έριξαν το βλέμμα τους πανω μου. Πηγα στον Αχιλλέα και του επιαςα το χερι σηκώνοντας τον πανω.
"Παμε να φύγουμε." Δήλωσα σμπροχνοντας τον εξω.
"Εε Μυρτω τι εγινε;" ακουςα τον Γιάννη να φωνάζει απο μακρια.
"Τον μαλακά τον φίλο σου ρωτά." Πηγα να βγω απο το σπιτι, αλλα το χερι του Αχιλλέα με σταματησε.
"Εεε μην γίνεσαι ετςι για αυτόν. Εμεις ήρθαμε να κάτσουμε με τους φίλους σου.Δεν θα μας το χαλάσει ο μαλακας." Τον κοιταξα στα ματια οςο μιλούσε. Αναποδογυριςα τα ματια μου γνέφοντας και με επιαςε απο το χερι πηγενοντας με ξανα μεςα .
Από πότε παραδίδωμαι τόσο εύκολα; Θέλει να φύγω; Με αυτή του τι συμπεριφορά δεν θα του κάνω την χάρη.
Αυτην την φορα ηταν και ο Γιώργος στο σαλόνι, ακόμη χωρις μπλουζα. Τον κοιταξα με αϊδία και έκατσα δίπλα απο τον Αχιλλέα στην ακριβός αλλη μεριά του δωματίου ωστε να εχουμε μια σωστή απόσταση μετάξι μας.
Ό Αχιλλέας έπιασε κουβέντα με τον Γιάννη ξανα. Τότε γύρισα στον Μάριο ο οποίος εκείνη τι στιγμή, έστριβε το τσιγάρο του.
"Μήπως έχεις κάτι με το οποίο μπορούμε να διασκεδάσουμε σήμερα το βράδυ; Όχι κατι πολύ δυνατό, απλά κάτι με το οποίο θα χαλαρόσουμε λίγο." ρώτησα, κάνοντας νόημα προς τον Αχιλλέα.
"Καλύτερα να ρωτήσεις τον Γιώργο." είπε και έβαλε το τσιγάρο ενδιάμεσα από τα χείλη του. Όταν άκουσα το όνομά του έκανα μορφασμό.Τότε αναστέναξε.
"Ίσως έχω κάτι." είπε, χαμογελώντας. Ήμουν σίγουρη πως κατάλαβε οτι δεν θελω να εχω καμια σχεση με τον Γιώργο αυτην την στιγμή. Έψαξε μέσα στην τσέπη του και έβγαλε ένα μικρό πακέτο με μπλε χάπια.
"Σε προειδοποιώ. Αυτά τα χάπια είναι λίγο πιο δυνατά από τα συνηθισμένα party pills."
Πήρα την σακούλα από το χέρι του και την έβαλα στην τσάντα μου. Απόψε χρειαζόμαστε κάτι δυνατό. Αυτό που έχω προγραμματίσει για σήμερα είναι το πιο δύσκολο πράγμα που ήθελα ποτέ να δοκιμάσω. Δεν έχω ιδέα από που περνούν αυτά τα χάπια. Αλλά εφοςον δεν έχω καμία σχέσει με την αγοροπωλησία, δεν με αφορά από που τα έχουν. Όταν αποφάσισα να φύγουμε ήταν περίπου 12:30 το βράδυ. Έχουμε ήδη αγοράσει όλα τα απαραίτητα και γιαυτό  έπρεπε μόνο να πάμε σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Όταν βγήκαμε από την μπροστινή πόρτα, χαιρέτισα όλα τα παιδιά, εκτός τον Γιώργο. Δεν είχα όρεξη να βλέπω την φάτσα του μπροστά μου.

---------------------------------------------
Έτοιμο και αυτο το κεφαλαιο! Πως σας φάνηκε; Με ποιον προτιμάτε να ειναι η Μυρτω; Γιώργο ή Αχιλλέα; Θα ηθελα να ακούσω την γνωμη σας.😉