Out of my Limit

Κεφαλαιο 7

~Πρωί~

Σημερα ειναι Παρασκευή. Δεν εχω όρεξη να παω σχολειο, αλλα συνεννοήθηκα με την Μαρίνα να παμε για ψώνια, επειδη αυριο ειναι το πάρτυ γενεθλίων της Ευαγγελίας. Για να πω την αλήθεια η Μαρίνα με πίεσε να παμε για ψώνια μιας που εγω δεν ηθελα να παω με τιποτα στο πάρτυ. Όταν σχολάσει η Μαρίνα θα παω να την πάρω απο το σχολειο να παμε στο εμπορικό.
Κατα της 11:00 κατέβηκα κατω στην κουζινα. Εκει βρισκόταν η μανα μου.
"Μυρτω μου. Καλημέρα!" μου ειπε με χαμογελο.
"Μερα." Ειπα βαριεστιμενα και έκατσα στο τραπεζι.
"Ελα σου έφτιαξα πρωινό." Μου εβαλε ενα πιάτο με διαφορα φαγητά επάνω. Την κοιταξα αποριμενη.
"Ευχαριστο;" Ειπα παρεξηνεμενη. Ξαφνικα έκατσε δίπλα μου τρώγοντας μαζι μου πρωινό.
"Μυρτω μου γιατι δεν πηγές σχολειο σημερα;" Μου ειπε με την πιο γλυκιά φωνή της. Την κοιταξα σοβαρά.
"Βαριόμουν." Της απαντηςα και ήπια μια γουλιά απο τον καφε μου.
"Ναι αλλα εχεις πολλες απουσίες βρε κοριτσι μου."
"Γι'αυτο ασε με να ανυσιχω εγω." της απαντηςα λιγο απότομα.
Για μερικά λεπτά υπήρχε ηρεμία στον χορό.
"Γιατι δεν μπορουμε να συζιτισουμε μια φορα χωρις τσακωμούς και φωνες;" ακουςα να ψιθυρίζει. Ξεφισιξα χωρις να ξερω τι να απαντήσω.
"Μαμα;" Την ρωτηςα σοβαρά.
"Τι ειναι κοριτσι μου;" μου απάντησε και μου επιαςε το χερι.
"Γιατι μας άφησε ο μπαμπάς;" Την ρωτηςα κοιτάζοντας της. Αμεσος γουρλωσε τα ματια χωρις να ξερει τι να απαντηςη.
"Μυρτω μου αφου σου εχω ξαναπεί τι συνέβη.."
"Κάθε φορα ομως ακούω και μια αλλη εκδοχή. Θελω να μαθω επιτελους την αλήθεια!" Ειπα με έναν πιο δυνατό τόνο στην φωνή μου.
"Ωραια λοιπον αλλα μην με διακόψεις."
"Σε ακούω." έκατσα καλυτερα στην θέση μου περιμενοντας να ακούσω τι θα μου πει.
"Ολα ξεκίνησαν όταν ημουν 19 χρόνων. Γνώρισα τον πατερα σου στο πανεπιστήμιο. Τελος παντον τα φτιάξαμε. Τα είχαμε περιπου δυο χρόνια μεχρι που..." Πάει να συνεχεισει ομως πέρνει μια βαθειά ανάσα.
"Μεχρι που έμεινα έγκυος σε εσενα. Όταν το έμαθε ο πατέρας σου με παράτησε λεγοντας μου πως ειναι μικρός για να γίνει πατέρας. Στην αρχεί ηθελε να ρίξω το παιδι δηλαδή εσενα αλλα εγω αμεσος αρνιθηκα. Μετα αφότου χώρισα με τον πατερα σου δεν ξερω τιποτα για αυτον. Ουτε που ζει, ουτε αν εχει κανει οικογένεια, τιποτα. Μονο πως ειναι επιχειρηματίας και η δουλειά του πάει καλα."
Την κοιταξα χωρις ίχνος συνεσθυματος.
" Το επίθετο του;" Ρωτηςα και με κοίταξε παράξενα.
"Δεν μου εχεις πει ποτε το επίθετο του. Μονο πως τον λένε Μάκη."
" Αργυροπουλος. Μάκης Αργυροπουλος."
"Ωραια αυτο χρειαζομουν να μαθω." Αμεσος σηκώθηκα για να φυγω.
"Μυρτω μην κανεις καμια τρέλα." Φώναξε η μανα μου ενω σηκοθηκε.
"Ακομα δεν είδες τιποτα!" Χωρις να περιμένο την απαντηςη της βγήκα απο το σπιτι να παω να πάρω την Μαρίνα.