Out of my Limit

Κεφαλαιο 31

Ξαφνικά πάγωσα. Γύρισα το βλέμμα μου κοιτώντας τον Αχιλλέα.
"Αχιλλέα αγόρι μου που-" ο Αχιλλέας πετάχτηκε από πάνω μου βάζοντας ξανα το πουκάμισο του άτσαλα.
"Έρχομαι." Απάντησε και με κοίταξε αγχωμένος. Είχα μείνει στήλη αλατος. Με σήκωσε δίνοντας μου ένα πεταχτώ φιλί.
"Μάλλον ήρθε η ώρα να γνωρίσεις την μητέρα μου." Είπε πιάνοντας με από το χέρι σηκώνοντας με. Ορίστε;
"Τι; Δεν είμαι έτοιμη για αυτό." Είπα αναστατωμένη. Αυτός την ώρα που μιλούσα προσπαθούσε να μου στρώση τα ρούχα μου.
"Είσαι μια θέα. Δεν έχεις να φοβηθείς για τίποτα." Και έτσι με έβγαλε από το δωμάτιο σέρνοντας με προς το μεγάλο σαλόνι. Μόλις μπήκαμε μέσα όλοι η οικογένεια μας περίμενε. Είχα παγώσει στην θέση μου μην ξέροντας τι να πω. Ευτυχώς ο Αχιλλέας με έβγαλε από την δύσκολη θέση.
"Μητέρα.. να σου συστήσω την..την κοπέλα μου." Απάντησε κάνοντας με να σταματήσω να αναπνέω. Βλέποντας το χαμόγελο που είχε πάρει το πρόσωπο της μητέρας του ένιωσα μια ανακούφιση. Ένιωσα τα χέρια του να με πιάνουν από την μέση κολλώντας με πάνω του. Έριξα ένα χαμόγελο στα τρία άτομα που έβλεπα μπροστά μου.
"Χάρηκα." Απευθύνθηκα στην μητέρα του Αχιλλέα και άμεσος ήρθε προς το μέρος μας αγκαλιάζοντας με. Καλά αυτοί οι οικογένεια όλο αγκαλιάζονται;
"Είμαι τόσο χαρούμενη που σε γνωρίζω. Η Μαρίνα μου μίλησε για εσένα και το ποσό όμορφη είσαι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο γιος μου μου κράτησε κάτι τέτοιο κρυφό." Είπε πηγαίνοντας προς το μέρος του δίνοντας του και αυτόν μια αγκαλιά.
"Θα σου το έλεγα μητέρα όταν θα ερχόσουν." Του χαμογέλασε και πήγε προς τον άντρα της.
"Αλέξανδρε είμαι πολύ κουρασμένη. Είχα ένα μεγάλο ταξίδι. Δεν σας πειράζει αν πάμε να ξεκουραστούμε σωστά;" ρώτησε ενώ ο άντρας της την έπιασε από την μέση χαμογελώντας. Έβλεπες στο πρόσωπο του ποσό ερωτευμένος φαίνονταν με την γυναίκα του, άσχετα αν έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τον γάμο τους.
"Όχι δεν υπάρχει θέμα. Έτσι και αλλιος και εμείς για ύπνο θα πάμε τώρα." Με έπιασε από το χέρι τραβώντας με προς την σκάλες.
"Καληνύχτα παιδιά μου."
"Καληνύχτα." Κατάφερα να πω πριν εξαφανιστούμε τέλειος από τον κάτω όροφο. Μπαίνοντας πάλι στο δωμάτιο του έκατσα στο κρεβάτι αναστατωμένη.
"Εει τι έχεις;" ρώτησε κάνοντας δίπλα μου. Τον κοίταξα ειρωνικά.
"Με ρωτάς τι έχω; Καλά πας να με γνωρίσεις στην μητέρα σου ενώ βρωμάω αλκοόλ; Ποσό πιο άβολο μπορεί να γίνει." Είπα αναστενάζοντας.
"Σε λάτρεψε. Μην σκέφτεσαι όλο την αρνητική πλευρά." Τον κοίταξα γνέφοντας του και κοίταξα τα πιασμένα χέρια μας. Είχε γονατίσει ανάμεσα στα πόδια μου ώστε να μπορεί να με βλέπει.
"Το εννοούσες αυτό που είπες στην μητέρα σου;" ρώτησα κοιτώντας τον βαθιά στα μάτια.
"Φυσικά και το εννοούσα μωρό μου." Απάντησε βάζοντας το χέρι του στο μάγουλο μου. Άμεσος ένιωσα το σώμα μου να καίγεται μόνο από ένα άγγιγμα του. Χαμογέλασα ακούγοντας την λέξει 'μωρό μου' που μόλις ειπε.
"Θα κοιμηθείς απόψε μαζί μου;" ρώτησε και έγνεψα. Ήταν η πρώτη φορά που θα κοιμόμασταν μαζί και ένιωθα μια αμηχανία είναι η αλήθεια, αλλά την έκρυψα άμεσος.
"Δεν έχω τίποτα να φορέσω." Του είπα δείχνοντας του τα ρούχα μου. Άμεσος σηκώθηκε και έβγαλε από την ντουλάπα του μια μπλούζα του και ένα σορτσάκι.
"Θα σου έδινα να φορέσεις κάτι από την Μαρίνα αλλά ξέρω πως δεν σου κάνει." Του έγνεψα και μου τα έδωσε. Τον κοίταξα περιμένοντας να βγει έξω. Με κοιταξε απορημένος.
"Τι;" ρώτησε.
"Βγες έξω να αλλάξω." Του είπα και σηκώθηκα για να τον βγάλω έξω.
"Μα-"
"Δεν έχει μα." Απάντησα και σέρνοντας τον τον έβγαλα έξω από την πόρτα κλείνοντας την.
"Σε ένα λεπτάκι είμαι έτοιμη." Του είπα και τον άκουσα που γέλασε.
Όταν φόρεσα τα ρούχα του, άνοιξα την πόρτα. Μπήκε μέσα απότομα κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Πριν το συνειδητοποιήσω με είχε ρίξει στο κρεβάτι και είχε ανεβεί από πάνω μου. Άρχισε να με φιλάει στον λαιμό. Άρχισε να με ακουμπάει παντού. Απροσδόκητα με φίλησε στα χείλη. Πριν προκύψει κάτι παραπάνω ανάμεσα μας και μας ακούσουν οι δικοί του τον σταμάτησα.
"Αχιλλέα μπορεί να μας ακούσουν." Είπα διακόπτοντας το φιλί μας. Απομακρύνθηκε μερικά εκατοστά μακριά μου ώστε να μπορεί να με βλέπει.
"Καλά οκευ.. την γλύτωσες για σήμερα." Είπε και γέλασα. Κατέβηκε από πάνω μου βγάζοντας το παντελόνι του, φορώντας μια φόρμα. Έβαλε και μια άσπροι φανέλα από πάνω και με πλησίασε στο κρεβάτι. Όσο έκανε όλα αυτά έστειλα ένα μήνυμα στην μητέρα μου ότι δεν θα ερθω σπίτι σήμερα.
"Θες να δούμε μια ταινία προτού κοιμηθούμε;" ρώτησε και έγνεψα. Με έβαλε στην αγκαλιά του βάζοντας την ταινία "Notebook" μιας που δεν είχε καμία άλλη εκείνη την στιγμή. Ήμουν όμως τόσο κουρασμένη που μέσα σε μισή ώρα με πήρε ήδη ο ύπνος.

~Πρωί~

Ανοίγοντας τα μάτια μου το πρωί γύρισα πλευρό βλέποντας τον Αχιλλέα να κοιμάστε γαλήνια. Ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο μου. Βάζοντας τα χέρια κάτω από το σαγόνι μου και στηρίζοντας πάνω τους καθόμουν και τον κοιτούσα μέχρι να ξυπνήσει. Ούτε δέκα λεπτά αργότερα είχε αρχίσει να κουνιέται. Τρίβοντας τα μάτια του σαν μικρό μωρό, με κοιταξε χαμογελώντας μου.
"Καλημέρα." Μου είπε γυρίζοντας προς το μέρος μου. Εγώ δεν είπα τίποτα, μόνο του χάρισα ένα χαμόγελο. Κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον για μερικά λεπτά μέχρι που τον ρώτησα αυτό που με έκαιγε να μάθω εδώ και πόσες μέρες.
"Τι έγινε εκείνο το βραδυ στην Μύκονο;" με κοιταξε σοκαρισμένος, μην περιμένοντας αυτήν την ερώτηση.
"Θες να το πω αναλυτικά;" του έγνεψα και με έβαλε στην αγκαλιά του. Ενώ περνούσε τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά μου, άρχισε να μου εξηγεί.

-------------------------------------------------------
Συγνώμη που αργήσαμε να ανεβάσουμε. Απλός όπως ξέρετε και εσείς τώρα έχουμε όλα τα διαγωνίσματα. Αλλά μην απογοητεύεστε! Σύντομα να μπούμε πάλι στον ίδιο ρυθμό όπως και πριν. Απλά ζητάμε κατανοήσει από εσάς μιας που είσαστε στην ίδια θέση με εμάς. Αν σας άρεσε αφήστε ένα σχόλιο για να ξέρουμε ότι σας αρέσει για να την συνεχίσουμε. Τα φιλία μας .. ~Ρ,Μ 💘