Chapter 23

2.3K 80 3
                                    

Edited by Skyeward

GLAIZA: Matulog ka na din. Gisingin ko na lang kayo mamaya. (Utos nito kay Rhian.)

RHIAN: Ayos lang ako baby lab. Bakit kanina ka pa yata wala sa mood baby lab. At mula kanina hindi mo pa ako tinatawag sa tawagan natin. (Mahinahong sambit nito at matamang tinitigan si Glaiza.

GLAIZA: Wala naman. Pagod lang ako. (Pagkasambit nito ay saka ito sumandal sa mahabang upuan at pumikit.) Kung ayaw mo magpahinga sige ako na lang muna ang pipikit. (Malamig na sambit nito.)

Lalong nag-isip si Rhian na may problema nga silang dalawa. At dito pumasok sa isipan ni Rhian na baka nakita sila ni Glaiza kanina na kasama nya si Jayson kung kaya ganito na lamang ito kalamig sa kanya. Dito na nya naisipang umamin rito.

RHIAN: Baby lab. (Niyugyog nya ang balikat ni Glaiza.)

GLAIZA: Bakit? (Tugon nitong nakapikit pa rin at hindi iminulat ang mga mata upang tingnan si Rhian.)

RHIAN: I'm sorry, may nagawa akong kasalanan sa iyo baby lab. I'm sorry.

Pagkasabi ni Rhian nun ay saka pa lamang iminulat ni Glaiza ang kanyang mga mata at tiningnan ito.

RHIAN: Nung tumawag ka kanina, wala talaga ako nun sa Mcdo. Kasama ko si Jayson nun, yung nakabunggo kay Bianca. Sorry kung nagsinungaling ako. Sorry baby lab. Sorry. (Maluha- luhang pag-amin ni Rhian.)

GLAIZA: Bakit? Bakit mo naisipang magsinungaling sa akin gayong nag-uumpisa pa lang tayo?(Masamang loob na tanong nito.)

RHIAN: I'm sorry. Sorry. Hindi ko rin alam kung bakit ko nagawa yun. Hindi ko alam kung bakit natakot akong aminin yun sa iyo. Hindi ko alam baby lab. I'm sorry. Sorry. (Lumuluha ng sambit nito at niyakap si Glaiza.)

GLAIZA: Hindi mo alam? Heh! Meron pala nun. Ginawa pero hindi alam ang dahilan. (Sarkastikong tugon nito subalit mahinahon naman ang pagkakasabi.)

Hinigpitan lalo ni Rhian ang pagkakayakap nya kay Glaiza. Alam nya ang pagkakamaling kanyang ginawa at ngayon ay nararamdaman nyang hindi nya kaya pala ang magalit sa kanya si Glaiza.

RHIAN: Sorry baby lab. I'm sorry. Hindi ko na uulitin yun. I'm sorry.
..
GLAIZA: Sabihin mo sa akin ang totoo. Nagkacrush ka ba sa kanya kaya kayo magkasama kanina? Yung totoo ha!

Nagdalawang isip pa si Rhian kung ooo ba ito o hindi. Napatagal ang kanyang pagsagot kung kaya nagulat sya ng tanggalin ni Glaiza ang kanyang mga kamay sa pagkakayakap dito at tumayo. Lumakad palayo sa kanya. Hinabol ito ni Rhian hanggang sa makarating sila sa pintuan bago lumabas at hinatak nya ito paharap sa kanya.

RHIAN: Baby lab please. Please. Haaaa. Please. Patawad. Huwag ka ng magalit. Huuuuu. Please. (Umiiyak na sabi nito at hinawakan ang batok ni Glaiza.)

GLAIZA: Alam kong straight ka Rhian. Tanggap ko yun dahil mahal kita. Mahal na mahal kita pero hindi ko inaasahan na kaya mo pala akong kaliwain. Alam mo ba kung gaano kabigat sa dibdib na makita ko kayong magkasama na mukhang nagkakasiyahan pa! Then nang tumawag ako nagsinungaling ka pa. Kung ikaw ang nasa part ko? Anong mararamdaman mo? Sa pagkakakilala ko sa yo bilang magbestfriends pa tayo susugod ka agad at walang pakialam magkagulo man. Pero kabaligtaran mo ako eh! Dahil sa pagmamahal ko sa yo ay nanahimik na lang ako. (Umiiyak na ring pagpapatuloy ni Glaiza.) Hanggat kaya kong manahimik gagawin ko dahil iniisip ko lilipas rin ang sama ng loob na nararamdaman ko! Iniisip ko na wala ring patutunguhang maganda kung papansinin ko pa! Alam mo ba kung bakit ha? Bakit? Dahil mas binibigyan ko ng importansya ang pagmamahal ko sa yo. Kahit na gaguhin mo pa ako, kaliwain mo pa ako hanggat kaya ko mapapalampas ko dahil mahal na mahal kita! Hiiihhh. Mahal na mahal kita! (Umiiyak ng sambit nito.)

Pagkarinig nun ni Rhian ay lalo syang hinagupit ng kanyang konsensya. Tama ito sa mga sinabi nyang tahimik lang talaga sya.

RHIAN: I'm sorry baby lab. Hinding-hindi ko na uulitin pa! Mahal na mahal din kita. I'm sorry. Sorry...Sorry baby lab..Sorry.

Pinagdikit ni Glaiza ang kanilang mga noo at parehas pa silang napapikit ng mga sandaling iyon at hinawakan ni Glaiza ang batok nito.

GLAIZA: Tama na! Okay na. Gusto kong magtagal pa ang pagsasama natin. Bibigyan kita ng kalayaan baby lab. Ayokong pigilan ka sa mga bagay na nakapagpapasaya sa iyo. Ayokong ako ang maging hadlang sa anumang kagustuhan mo. Tandaan mo lang lagi na nandito lamang ako lagi para sa yo. (Kalmadong sambit ni Glaiza rito.)

RHIAN: No. Tama na ang pagkakamaling ginawa ko. Sorry kung naging mahina ako. Sa yong sa yo lang ako baby lab. Ikaw lang at ako at ang magiging baby natin kung sakali.

Natigilan si Glaiza at napamulat ng mata at tiningnan ng mataman si Rhian.

GLAIZA: What do you mean?

RHIAN: Nakapagdesisyon na ako. Kahit hindi pa tayo nakakagraduate ay payag na akong magkababy tayo. Pwede naman tayong mag-aral sa bahay di ba? Gusto ko na ring magkapamilya sa yo baby lab.

Biglang nangiti si Glaiza ng mga sandaling yon.

GLAIZA: Sigurado ka ba baby lab? :-)

RHIAN: Oo siguradong sigurado ako baby lab.

Nagkayakapan ng mahigpit ang dalawa at maya-maya ay nagulat si Rhian at napangiti.

RHIAN: Hehehe. Baby lab. (Sambit nito na may pilyang ngiti.)

GLAIZA: Bakit baby lab?

RHIAN: Mukhang excited din si batuytoy. Ang tigas. Ramdam na ramdam ko.

Biglang kalas ni Glaiza sa pagkakayakap ng marinig ang sinabing yun ni Rhian at tiningnan nya ang pantalon nya ay nakaumbok nga ang kanyang ari. Sabay talikod kay Rhian.

GLAIZA: Ikaw. Dahan-dahan ka minsan. Nahihiya ako. (Namumula na naman ang mga pisngi nito.)

Napapahalukipkip na naman sa pagtawa si Rhian ng walang tunog. Parang luka-luka lang na kanina ay umiiyak sya pero ngayon ay hindi nya mapigilan ang kanyang pagtawa subalit tinatakpan nya ng kanyang kmay ang kanyang bibig dahil tyak na namumula na si Glaiza. Kita naman sa batok nito na namumula na rin. Lumapit si Rhian at patalikod na niyakap si Glaiza.

RHIAN: Baby lab huwag ka ng mahiya. Magiging pag-aari ko na rin kayo ni batuytoy. (Sabay hawak ni Rhian sa alaga nito na sadyang ikinagulat ni Glaiza.)

GLAIZA: Baby lab. May makakita sa atin, may magising! (Sabay tanggal ng kamay ni Rhian.)

Tuwang-tuwa naman si Rhian sa bawat reaksyon ni Glaiza.

You Filled Up My LifeWhere stories live. Discover now