Luhan လူနာကုတင္ေဘးက ခံုမွာ ဂနာမၿငိမ္ႏိုင္ပဲ လႈပ္စိလႈပ္စိလုပ္ၿပီး ထိုင္ေနသည္
ကုတင္ေပၚက Sehunကလည္း Luhanကို တစ္ခ်က္မွ အၾကည့္မလႊဲပဲ စိုက္ၾကည့္ေနသည္
Siwonကလည္း Sehunနည္းတူ Luhanရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ နံရံကို မွီရပ္ေနရင္း Luhanကို အကဲခတ္ေနသည္
Luhanတစ္ေယာက္ထိုလူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကည့္ၾကားမွာ မေနတတ္မထိုင္တတ္
အသာေလးခိုးၾကည့္မိေတာ့လည္း အၾကည့္ခ်င္းဆံုဆံုသြားတာမို႔ ေခါင္းသာငံု႔ၿပီး ေနေတာ့သည္တိတ္ဆိတ္ေနမႈကို Sehunက ၿဖိဳခြဲလိုက္သည္
"မင္းက ဒီေဆးရံုမွာ အလုပ္လုပ္တာလား"
"Nae!..ဟုတ္ပါတယ္"
Sehun အထိတ္တလန္႔နဲ႔ေျဖလိုက္မိတဲ့ Luhanပံုစံေၾကာင့္တစ္ခ်က္ျပံဳးမိသြားသည္
Sehunျပံဳးလိုက္တာကို ျမင္မွ Luhanလည္း
"Ar...Nae...."
"ဒါနဲ႔ဘာလို႔ မင္းရဲ႕ လိပ္စာကတ္မွာ Myungsi ေဆးရံုလို႔ ေရးထားတာလဲ"
Luhan လည္း အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္
"Arr..အဲဒါက အခုMyungsiေဆးရံုမွာ အလုပ္လုပ္တာေလ ဒီေဆးရံုမွာက အရင္က လုပ္တာ အခုက Myungaiေဆးရံုမွာပဲ..."
"Myungsiဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ ေဆးရံုကို ရွာမေတြ႕ပါဘူး"
Luhan မ်က္လံုးျပဴ းရၿပီ
"ဪ...အဲဒါကေလ ဟို ... အခုမဖြင့္ေတာ့ဘူး ပိတ္လိုက္ၿပီဟုတ္တယ္ ပိတ္လိုက္တာ"
"ပိတ္သြားတာ ဟုတ္လား"
"Nae...အဲ့ေဆးရံုက ပိတ္သြားၿပီအဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ အခု အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတာ အဲ့ဒါေၾကာင့္...."
Sehun Siwon Hyung နဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားသည္
Hyungက အသာေမးဆတ္ျပၿပီး သူေျပာတာယံုလား ဟု အသံတိတ္လွမ္းေမးသည္Luhanကလည္း ယံုလား မယံုလား မသ္ိေတာ့
အဓိကက သူတို႔ ေမးတာကို ေျဖႏိုင္ဖို႔ပဲလိုတယ္ဆိုၿပီးမ်ား ေတြးထားသလားလို႔ ထင္ကေအာင္ ေမးသမွ် အကုန္ေျဖၿပီး ေ႐ွ႕ေနာက္က မညီ

YOU ARE READING
W(Two World)
FanfictionWW Who...Why သီးျခားျဖစ္ေနတဲ့ကမၻာႏွစ္ခု Season - 1 (Just a webtoon...)