Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 5

                 ~P.o.v Kathleen ~
Ik drink rustig mijn drinken op, Amai, even bijkomen van Kristel net. Ik vraag mij af wat er met haar is. Waarom wilt ze het niet zeggen? is het zo erg? Toch blijf ik het mij af vragen. Oppeens hoor ik de deur open gaan, ik schrik ervan en draai mij om. Kristel staat in de deur opening, met dikke ogen van het huilen en vermoeidheid, Amai, zo heb ik Kristel nooit eerder gezien, althans niet zo erg. Ons schema is druk, maar is ons schema toch teveel voor Kristel? Kristel kijkt mij even aan, en dan loopt ze strompelend naar de toiletten. Als kristel in de toiletten is, loop ik er zachtjes op af, en kijk stiekem om het hoekje. Ik zie Kristel haar shirt omhoog Doen voor de spiegel. Ik durf niet te kijken, maar ik ben toch nieuwschierig. en ik kijk stiekem toch. Ik schrik, als ik allemaal blauwe plekken zie zitten op haar lichaam, en ik hap naar adem. Het lijken wel stomp plekken, zal kristel dan toch.... Oh nee he, en ik ben verbaasd. Hoe moet ik dit ooit aan de rest vertellen, ik slik, en ik hoor Kristel snikkend de wc uitlopen. ik ren snel weer naar buiten, en doe alsof ik van niks weet. Ik zie kristel weer huilend weglopen, en ik loop haar zachtjes achterna, Kristel loopt naar de rust kamer van de studio, met ons rust bed, en gaat voorzichtig op het bed zitten. Ja in de studio hebben wij een bed staan waar je op kan rusten, als je bijvoorbeeld een power nap wilt doen, of als je zwanger bent, of niet lekker bent en noem maar op, en dat je dus even kan uitrusten. Ik kijk nog even naar Kristel, die voorzichtig gaat liggen, op het rust bed, en ik zie dat ze in slaap valt, Kristel ligt nu heerlijk even te slapen, tot dat we naar het concert moeten, wat pas om 3uur begint ofzo. Ik loop zachtjes weg, en vraag mij toch af, hoe ik dit ooit aan zowel Karen, als Gert en heel het k3 team kan vertellen, wat er met Kristel is, en ik loop nadenkend naar onze kleedkamer, want op deze manier kunnen we toch niet optreden, of wel dan?