Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 23

               ~P.O.V Kathleen~
De volgende dag word ik wakker. Ik kijk naast mij, Karen ligt nog te slapen naast mij, en ik kom slaperig overeind. Waar is Kristel eigenlijks? zal ze al naar huis zijn? Nee dat denk ik niet, ik denk dat Kristel al beneden is, en ik stap zachtjes mijn bed uit. Ik wil Karen niet wakker maken, want als die gewekt word, kan ze enorm chaggerijnig zijn. Ondertussen als ik uit bed ben, loop ik naar de wc. Enkele minuten later, ben ik klaar op de wc, en loop ik zachtjes de kamer in, en ik doe mijn ochtendjas aan, en mijn pantoffels. Dan loop ik naar de gang. Ik doe de deur dicht, en loop dan zachtjes naar beneden. Mmm wat ruikt het lekker, en ik haal mijn neus op, en loop dan de woonkamer in. Ik kijk verbaast de kamer in. Wauw de tafel is al gedekt, en ik loop rustig naar binnen, en doe de deur achter mij dicht, hallo? zeg ik vragend. Oppeens zie ik Kristel de keuken uit lopen, met drie borden in haar handen. Goedemorgen Kathleen! zegt Kristel vrolijk. Wauw Kristel, heb jij dit allemaal gedekt? vraag ik verbaast. Ja dat heb ik gedaan! zegt kristel vrolijk. Die ondertussen de borden op tafel zet, heb je dit alleen gedaan? of? vraag ik verbaast. Nee niet alles, je moeder heeft een beetje geholpen, en toen was het tijd, dat ze weg moest om te werken, zie ik Kristel vrolijk zeggen. Ik kijk naar kristel. Haar haren zijn in een paardenstaartje gebonden, en ze heeft een hempje aan met een hele leuke tekst, en daaronder heeft ze een vrolijke strakke joggingsbroek aan, en daaronder heeft ze hele kleurrijke sokken aan, zo schattig! is Karen trouwens al wakker? hoor ik Kristel vragen. Nee die slaapt nog, zeg ik. Ah oke, ik ga haar wakker maken, en Kristel zie ik vrolijk weglopen naar boven. Ik loop rustig naar de tafel, en kijk er vol bewondering naar. Wauw! Kristel is enorm druk bezig geweest, Amai! hey er ligt een envelop op mijn plek. Ik wil het pakken, maar kijk eerst of Kristel en Karen er niet aan komen. Ik pak de envelop, en dan hoor ik Kristel en Karen kletsen op de gang, en dan gaat de klink van de deur omlaag. Ik leg snel de envelop terug op de plek waar die lag, en ga snel zitten. Hey Kathleen! zo jij zit snel aan tafel, heb je honger! zie ik Kristel lachen. en ze komt vrolijk aan de tafel zitten, en Karen volgt. Waarvoor heb je dit trouwens gedaan Kristel? vraag ik verbaast. Nog voor je verjaardag! een echt verjaardags ontbijt! zegt Kristel enthousiast, en waarvoor is die envelop? vraag ik verbaast. Die moet je open maken, pak maar! zegt Kristel enthousiast. Ik pak verbaast de envelop. Oke Karen 3, 2, 1 nu! gebaart Kristel naar Karen en ze beginnen te zingen:
Happy birthday to you!
Happy birthday to you!
Happy birthday dear leentje!
Happy birthday to you!
nog gefeliciteerd Kathleen met je 21ste verjaardag! hoor ik Karen en Kristel roepen. en nu je cadeau open maken! lacht Karen. Ik knik, en maak de envelop open, en ik haal er een super schattig kaartje uit, en ik lees de kaart hardop voor:
Lieve Kathleen♡
super duper gefeliciteerd met je 21ste verjaardag! als er wat is, zullen we er altijd voor jou zijn, in goede en in slechte tijden♡
we houden van je, en wij blijven voor altijd beste vriendinnen♡
and we never break together!♡
Xxx
Karen & Kristel.
Ik heb tranen in mijn ogen, super bedankt voor dit kaartje! en ik sta op, en geef Kristel en Karen een dikke knuffel. Ik hou van jullie! Ik weet niet wat ik zonder jullie moet! zeg ik tegen Karen en Kristel. Wij houden ook van jou! hoor ik Karen en Kristel zeggen. en ik kom los uit de omhelzing, ik zie dat Kristel en Karen ook tranen in hun ogen hebben, en ik moet erom lachen. Dan ga ik weer zitten. Oh Kathleen, Wij hebben nog een cadeau voor jou! hoor ik Kristel zeggen. Oh echt? wat dan? vraag ik verbaast. Ja dat wil je wel weten he leentje! lacht Karen. Ja tuurlijk! cadeau's altijd! lach ik. en ik zie Karen en Kristel een pakketje tevoorschijn halen. Hier alsjeblieft! Het is een cadeau van mij en Karen, een persoonlijk cadeau! kom open maken! zegt Kristel enthousiast, en ik pak lachend het pakketje aan, en maak hem open, en haal er een romper uit. Oh wat lief! zeg ik met tranen in mijn ogen. Er staat ook nog iets op! hoor ik Karen zeggen. Oh echt? zeg ik verbaast. en ik zie Karen en Kristel knikken. Ik vouw de romper open, en lees hardop de tekst:
Later wordt ik net zo beroemd als mijn mama♡ Ahw super lief! Dankjewel schattekes! zeg ik enthousiast. En ik geef Karen en Kristel nogmaals een dikke knuffel. En dan gaan we eindelijk met zijn drieën heerlijk van het ontbijt genieten, die kristel geregeld heeft.