Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 37 tijdsprong van 2 maanden

~P.O.V Kathleen~
Een nieuwe dag is aangebroken, en ik hoor Elise al huilen, ze heeft honger. Ja lap! nu kan ik nooit mijn brieven af schrijven voor Elise als ze ouder is, en ik kom zuchtend mijn bed uitgestapt. Brrr wat is het koud! Mijn mama was vanmorgen al vroeg vertrokken naar haar werk, en ik trek ondertussen mijn dikke rose trainingspak aan, en loop dan naar Elise. Ze is zo hard aan het huilen! dat ben ik niet gewend van haar! en ik loop zuchtend naar de kamer. Ja Elise, mama komt eraan! roep ik naar Elise. Enkele seconden later, sta ik in haar kamer, en ik pak haar uit haar wiegje. Oh ja ik weet al waarom ze huilt! ze heeft een vuile pamper, maar ze heeft ook honger. Ik leg Elise op het aankleed kussen neer, en ik ga haar verschonen, en omkleden. Enkele minuten later, ben ik klaar met Elise, en loop ik samen met haar naar beneden. Ik leg haar in de box neer, en ze begint weer te huilen. Ja schatje mama is bezig voor je! en ik loop zuchtend naar de keuken. Ik kijk hoellaat het is, Amai! 6uur sochtends! zo vroeg! had Elise niet even wat langer door kunnen slapen, en ik begin te gapen, terwijl ik Elise haar flesvoeding maak. Enkele seconden later, is het flesje klaar. Ik zet het flesje op tafel, en leg de slabber op de tafel, en dan ga ik Elise pakken. Ik leg Elise op mijn schoot neer, en ik laat haar drinken van het flesje. Elise is vandaag precies 2 maanden oud, maar ik ga haar niet houden. Ik heb Elise ter adoptie opgegeven, ik kan zelf namelijk niet voor Elise zorgen. Omdat ik met K3 zit, en ik ben zelf nog veelste jong om een kind te hebben. De bevalling was ook niet echt gemakkelijk, het was een zware bevalling, en als ik daar weer aan terug denk, voel ik die pijn gewoon weer in mijn lichaam zitten. Nee mij nog niet gezien voor kinderen. Misschien als ik wat ouder ben dan nu. Later ga ik pas nadenken over extra kinderen. Binnen enkele minuten, is Elise klaar met drinken. Ik laat haar boeren, en als dat gedaan is ga ik samen met Elise op onze grote uitklapbare zetel liggen. Ik kan nu nog even genieten van kleine Elise. en enkele uren later is mijn mama ook thuis, en de adoptie ouders van Elise zijn er ook al. Ik geef Elise nog een dikke kus als afscheid, en geef de brieven die ik geschreven heb aan de adoptieouders van Elise, en ik zeg dat ze die brieven pas mag lezen rond haar 17e a 18e jaar. We bespreken het een en ander nog met elkaar, en dan is het echt tijd om afscheid te nemen van Elise. De adoptie ouders van Elise, en ik houden contact met elkaar van hoe Elise het doet. Maar Elise moet er zelf achter komen als ze ouder is, wie haar biologische moeder is, haar adoptie ouders mogen niks zeggen over mij tegen Elise als ze ouder is, en dan is het echt zover. Ik zie Elise en haar adoptie ouders weg rijden, en ik barst ik tranen uit. Mijn mama troost mij, en dan lopen wij samen naar binnen. Ik hoop dat Elise een goed leven krijgt bij haar adoptie ouders, ik vertrouw dat wel. En misschien als Elise ouder is, dat ze weer bij mij kan wonen, ik hoop het in ieder geval wel!

dit is het einde van dit verhaal, hopelijk vinden jullie het een leuk verhaal♡ xxx