Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 22

                      ~Elise~
we zijn onderweg naar Ahoy in rotterdam, Amy zit op Esther haar telefoon een spelletje te doen, en ik kijk dromerig uit het raam met de gedachte van, hoe zou Kathleen straks op mij reageren? als ze mij ziet, en zal ze me mee naar haar huis nemen? en dat ik officieel weer bij haar woon? en ik kijk verder uit het raam, tot dat ik op de gedachte terug kom van vannacht, en ik besluit om het toch te vragen. Esther en Richard, vraag ik verlegen. Ja elise? hoor ik Esther zeggen. Kan het kloppen, dat een van jullie mij vannacht toe heeft gedekt toen ik sliep? of niet? vraag ik. Nee wij hebben je niet toegedekt vannacht, wij sliepen. Ik bedoel rond hoellaat was dat dan Elise? hoor ik Richard vragen. uhm geen idee; ik sliep half, ik voelde dat alleen, en de volgende dag lag er een brief op mijn bed, zeg ik verbaast. huh? een brief? hoe kan dat nu? hoor ik Esther verbaast zeggen. Tja en dat vraag je aan mij, zeg ik irriterend. en ik kijk weer uit het raam. Ik hoor Esther en Richard kletsen, maar ik negeer het. Enkele minuten later; komen we aan bij Ahoy. Ik en Amy stappen de auto uit, en zeggen Esther en Richard gedag, en dan lopen we naar de ingang, en laten onze tickets zien. We mogen een aparte gang in lopen. Wauw! wat is het hier gaaf! en ik en Amy kijken onze ogen uit. We horen gelach, zal dat K3 zijn? We lopen op het geluid af, maar we worden tegen gehouden door een bewaker. Tickets alsjeblieft, horen we de bewaker zeggen. En ik en Amy laten onze tickets zien, en dan knikt de bewaker, en neemt ons mee. We moeten door allemaal gordijnen heen, en een paar kabels. We worden naar een deur gebracht, en de bewaker doet de deur open. K3? ik heb hier 2 meisjes met backstage tickets, mogen ze binnen komen? ja hoor! hoor ik een vrolijke stem zeggen. (wat als Kristel klinkt) en ik en Amy lopen verlegen naar binnen,, We staan bij de deur. Hallo! we worden vrolijk begroet door Karen, kom verder! we bijten niet, we hebben net gegeten. Ik moet er stiekem om lachen, en ik en Amy lopen verder naar binnen. Amy is enorm verlegen, en houd mij stevig vast. Kristel ziet het, en loopt op Amy af, en fluistert wat in haar oor. Amy knikt en pakt dan Kristels hand vast, en loopt met Kristel mee. Zo, en wat is je naam? hoor ik Karen zeggen. Elise, zeg ik met een glimlach. en ik schud de hand van Karen. Ik ben Karen maar dat spreekt voor zich, haha. Wil je wat te drinken? hoor ik Karen vragen. Ik knik, en ga dan op de bank zitten. Karen komt met een glas drinken op mij af lopen, en komt naast mij zitten. Zo, en vertel is wat over jezelf! hoor ik Karen vragen. Inmiddels is Kristel er ook bij komen zitten, met amy op schoot. Nou ik ben Elise, en ik word maandag 18, zeg ik verlegen. wauw mooie naam! en al bijna 18! dus jongvolwassene, hoor ik Kristel zeggen. Ik knik, en neem wat slokjes van mijn drinken. Hoe komen jullie eigenlijk aan backstage tickets? hoor ik Karen verbaast zeggen. Die hebben wij van Kathleen gehad, oh shit, dat had ik beter niet moeten zeggen. huh van Kathleen? hoe kan dat? hoor ik kristel verbaast zeggen. Ze kent je niet eens, en Kristel kijkt Karen aan, maar Karen haalt haar schouders op. Waar is Kathleen eigenlijk? vraag ik verbaast. Die is nog in de kleedkamer, geen idee wat ze aan het doen is, ze is wel vaker lang in de kleedkamer, hé Karen, lacht Kristel. Haha ja altijd, Kathleen is altijd lang in de kleedkamer, we weten nooit wat ze daar doet, lacht Karen. na enkele minuten gekletst te hebben, horen we een deur dicht vallen, en daar is Kathleen dan. Ze komt irriterend aanlopen. Oei! Kathleen wat is er? hoor ik kristel vragen. ugh gert is weer aan het zeuren, en kathleen ploft irriterend naast kristel op de bank. hoezo is gert aan het zeuren dan? hoor ik karen vragen. pff lang verhaal, ik heb geen zin om dat nu te vertellen, mijne hoofd is er toch niet bij, zucht Kathleen. En ondertussen zie ik Amy haar ogen groot worden, en ze kijkt vol bewondering naar Kathleen, haar grote idool zit nu gewoon naast haar op de bank. Kathleen heeft het in de gaten, en is afgeleid, en kijkt dan naar Amy. Hey schatteke, en wat is jou naam? hoor ik Kathleen lief vragen. Ik heet Amy en ik ben 4 jaar oud, en dat is mijn zus Elise, en Amy wijst naar mij, en Kathleen kijkt naar mij. Hey lach ik. Kathleen haar gezicht zie ik betrekken, de glimlach van haar gezicht is weg, en ze kijkt niet bepaald vrolijk naar mij. E- e- lise B-b-en J-j-jij D-d-at echt.. hoor ik Kathleen vragen. Ja ik ben het echt, zeg ik. Ik zie Kathleen haar ogen vullen met tranen, en ze excuseert en loopt even weg. Huh? wat is er nu oppeens met Kathleen, vraagt Karen verbaast. Serieus waarom nu, we moeten zo op, en Kristel begint te stressen, dat kan je duidelijk zien aan haar. Kristel Calm down, het komt echt goed, Kathleen draait wel weer bij, zegt Karen irriterend. Ik hoop het, zucht Kristel. Enkele minuten later, is Kathleen terug. Sorry dat ik weg liep.. maar ik ken Elise al sinds baby, huh? hoe ken je haar dan? vraagt kristel verbaast. Het is een lang verhaal; verteld kathleen. willen jullie het echt weten? Ah ja tuurlijk, hoor ik karen zeggen. Oke dan, nou het begon allemaal 18 jaar geleden, weten jullie nog dat ik in het jaar 1999 enorme buikkrampen had, en ik maar niet mijn maandelijkse periode kreeg. Kristel knikt, ja dat kan ik mij nog herinneren. Nou ik deed toen een zwangerschaps test, omdat Kristel dat graag wou, dat ik de test deed om te kijken of ik zwanger was, want de buikpijn ging maar niet weg. Ja dat weet ik ook nog! zegt Karen. Nou ik bleek dus zwanger te zijn van Elise. en ik zie Kathleen slikken. Je zag echt niks aan jou, zelfs Gert was verbaast. Ja ik weet het, en 9 maanden later kwam Elise. Ik wist niet wat ik moest doen, ik was druk met K3, en nog veelste jong om een kind te hebben. Dus toen heb ik Elise ter adoptie gedaan, en ik zie Kathleen in tranen uitbarsten. Het spijt me zo erg Elise! en Kathleen kijkt me aan. Het is al goed. Ik heb het je vergeven, en ik sta op en geef Kathleen een knuffel. Ik hou van jou MOEDER♡ Kathleen glimlacht. Ik hou ook van jou DOCHTER♡ Ahww dit is zo mooi! Ik ga spontaan wenen Amai! lacht Karen die haar tranen weg veegt. Kristel moet erom lachen. Maar zie ik zelf ook stiekem een traantje weg vegen, en ik en Kathleen komen los uit onze omhelzing, en kijken naar Karen en Kristel, en moeten beide lachen. Het is tijd voor K3 om op te gaan. Kathleen geeft mij nog een zoen, en rent dan achter Karen en Kristel aan. Ik giechel, en ik en Amy staan te genieten backstage, hoe K3 het optreden doet, je ziet alles perfect backstage, en een paar minuten later; is k3 klaar met optreden. en ze rennen het podium af, naar ons.