Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 25

                ~P.O.V Kathleen~
Het ontbijt van Kristel was enorm plezant om te eten, ze heeft zo goed haar best gedaan. We kletsen nog een beetje met elkaar, tot dat Kristel het initiatief toont om af te ruimen, en ik en Karen helpen kristel met afruimen. Zo dat is ook weer gedaan, zegt Karen overdreven. De tafel is nog niet schoon! zeg ik. Kristel maakt een pirouette, en pakt dan de vaatdoek. Kristel, moet ik het anders doen? vraag ik. Nee hoor, gaan jullie je maar vast klaar maken, zodat we zometeen snel kunnen vertrekken, en Kristel loopt de keuken uit. Oke dan! zeg ik, en ik haal mijn schouders op, en loop dan naar boven, en Karen volgt. Ik en Karen zijn al boven, en we horen Kristel ook boven komen. Zozo dat doe je snel Kristel, lach ik. Tuurlijk altijd, en Kristel loopt naar mijn kamer, en pakt haar kleding die ze aan doet vandaag. Ik loop ook mijn slaapkamer in, en Karen volgt. Ik kijk in mijn kast voor leuke kleding. Ja! ik heb het, en ik trek het aan. Dan kijk ik naar Kristel haar koffer, en dan naar die van Karen. De koffers hebben echt een mega verschil. Kristels koffer is netjes, en Karens koffer is rommelig. Ik moet er om lachen, en loop dan naar de badkamer, en ga mij verder klaarmaken. Kristel is als eerste die ook in de badkamer komt. Kristel ziet er zoals altijd weer vrolijk uit, zowel haar kledingstyle, als uiterlijk. Ik ben als eerste klaar, en loop nog even langs mijn slaapkamer. Karen is inmiddels aangekleed, en zie ik ook naar de badkamer lopen. Ik kijk even naar mij zelf in de spiegel vanaf de zijkant. Mijn buik is nog niet aan het groeien, logisch, ik weet pas sinds gister dat ik zwanger ben. Maar ik voel wel wat in mijn buik, ik voel pijn maar ook gewoon een wezentje die erin zit. en ik wrijf over mijn buik en glimlach. Kristel komt binnenlopen, en kijkt naar mij en glimlacht ook, en loopt dan op mij af, en hoe voel je je? hoor ik Kristel vragen. Ja ik voel mij eigenlijk wel goed, en ik glimlach, en aai over mijn buik, leuk he zwanger zijn! zie ik Kristel glimlachen. Ja het is opzich wel leuk, maar er komt ook veel bij kijken, zucht ik. Maarja dat hoort erbij, lach ik. Precies dat, zie ik Kristel lachen. en ze geeft mij een knuffel. Kathleen ik loop nog even langs het toilet, en dan kunnen we gaan, als Karen dan inmiddels ook  klaar is.  Ik knik en lach tegelijk, en ik zie Kristel verdwijnen. Ik kijk nog even naar mij zelf in de spiegel, en aai nog over mijn buik. "whaaaa" hoor ik oppeens en ik schrik ervan, en dan zie ik Karen heel bang de kamer in rennen, en schuilt zich achter mij. Karen wat is er? ik schrok er van! zeg ik irriterend. Karen zie ik slikken, E-en S-spin!! hoor ik Karen stotteren. ik zucht. Zeg! wat was dat voor een geschreeuw? en Kristel komt de kamer binnen lopen. Ik hoorde het helemaal beneden op de wc, wat was er? zie ik Kristel irriterend zeggen. Karen zag een spin, lach ik. Ja een hele vieze spin! zegt Karen irriterend. Karen! nou laat die spin dan zien, zucht Kristel. Neen! ik ga daar niet weer heen! hoor ik Karen zeggen. Allè kommaan lopen, en ik zie Kristel Karen duwen. Ik lach erom, en volg ze, D-daar Z-zit d-die, zie ik Karen met een trillende vinger wijzen. Mah! Karen! dat is maar een kleintje, en Kristel loopt erop af, en haalt de spin weg, en laat hem vrij via het raam. Karen heeft meters afstand genomen, en staat te trillen. Dag lief spinnetje, hoor ik Kristel zeggen, en Kristel draait zich om, en gaat haar handen wassen. Serieus! jij bent echt vies bezig Kristel, lekker een vieze gore spin pakken, met je blote handen, zegt Karen met een vies gezicht. Nou, spinnen zijn anders hele nuttige beestjes hoor, zie ik Kristel lachend naar beneden lopen. Hoe weet jij dat nu Kristel? vraagt Karen. Door boeken te lezen Karen, moet jij ook is doen, hoor ik Kristel zeggen. Nee ik ben echt te lui om te lezen, hoor ik Karen zeggen. en ik moet erom lachen, een discussie tussen je twee beste vriendinnen zien, is echt grappig om te zien. En enkele minuten later, zitten we in de auto, op naar ons buiten optreden in Antwerpen!