Adopted (VOLTOOID)

Hoofdstuk 6

                   ~Elise~
Ik heb de volgende brief gepakt, en ik maak de brief open en lees het weer.
Lieve Elise,
het is tijd, je adoptie ouders komen je ophalen, ik lig heerlijk met jou in mijn armen op onze lig bank, je hebt net je eten op. Een hele fles vol. Ja 180cc en die is helemaal op gegaan, je ligt zo lekker en ontspannen te slapen naast mij, en ik kijk super lang naar je. Ik word erg emotioneel. met de gedachte, dat jij straks niet meer naast mij ligt, en mij niet nachtelijk wakker maakt met je gehuil. Ik krijg er zelf tranen van in mijn ogen. Wat ga ik je missen, Lieve Elise van mij, maar. Het is helaas niet anders, ik kan gewoon niet voor jou zorgen, en ik ben ook nog veelste jong voor een kindje. De bel gaat, dat zullen je adoptie ouders wel zijn. Ik heb mijn eigen mama gevraagd om open te doen, zodat ik nog even van jou kan genieten. Ja ik had gelijk, je adoptie ouders komen binnen, en ik kom overeind met jou op mijn schoot. Lieve Elise, ik ga stoppen met schrijven want ik, en jou adoptie ouders moeten nog een aantal dingen bespreken. en dingen onder tekenen ik ga je enorm missen....
Ik hou van jou, Elise.
XxxK♡
Deze brieven zijn zo emotioneel, en waarom wilt mijn biologische moeder, haar naam niet zeggen? of haar zelf laten zien? is het dan zo erg. Er ligt nog 1 brief op mijn bed, die ik nog niet geopend heb. de titel zegt al genoeg "Elise 18 jaar" is de titel van de brief, zal ik die brief al mogen openen? of niet? want ik word pas over 2 weken 18. Ach joh ik doe het gewoon, Esther heeft niets voor niets de brieven gegeven, en ik open de brief en lees de brief.
Lieve Elise.
Eindelijk je bent 18 jaar! wauw wat word je groot! Ik heb samen met Esther en Richard contact gehad over jou, en ze stuurde altijd foto's door naar mij, van jou, van hoe je het deed, en hoe jij jezelf ontwikkelde. Je was een enorm snelle baby, in alle doen en laten. en je bent enorm gegroeid, en nu word je dan eindelijk volwassene. Ik mis je nog elke dag, en ik denk vaak aan je, maar het is gewoon voor mijn gevoel, een goede keuze geweest, en ik ben gewoon doorgegaan. Lieve Elise, van harte gefeliciteerd met je 18e verjaardag, en maak er een fijne dag van. I Love you♡ en ik mis je nog elke dag
XxxK♡
ik leg de brief weg, hoe zou mijn moeder eigenlijk heten. Haar naam begint met de K. Ik kijk op, en ik zie mij zelf op bed zitten, in de spiegel. Ik kijk naar mijn uiterlijk, en ik loop dichter bij de spiegel. Ik kijk goed in de spiegel naar mijn hele lichaam, of ik echt op kathleen lijk van K3, toen ze 18 was. Ik zoek een foto van haar toen ze 18 was, en ik vergelijk mij met haar, en hou die naast mij. Ik heb dezelfde haar typen, en ik ben blond net als haar. Ook heb ik bruine donkere ogen, ook net als haar. kwa gezicht lijk ik ook wel sprekend op haar, dan begin ik met mijn lichaam, ik ben slank dat wel, net als haar. Maar wel klein ook net als haar. Jep ik lijk sprekend op haar, maar ik ben Nederlands en zij is Vlaams. Ik klik de foto weg, en loop van de spiegel af, en laat mij neer vallen op mijn bed. Ik kijk naar buiten, en ik zie de bloemen tuin voor mij, en een paar dieren in de wei staan. Ik vraag me af, of kathleen mijn biologische moeder is, is zij degene die mij 18 jaar geleden gekregen heeft, is zij degene van de brieven, is zij degene die mij heeft laten adopteren. Ik bedenk me net, of er toevallig een k3 show is hier in de buurt dit weekend, en ik kom overeind, en ik begin op internet te kijken. Ja er is een k3 show dit weekend, hier in de buurt in Ahoy. Ik storm naar beneden naar Esther en Richard. misschien willen ze wel kaarten bestellen, op de droom stoelen die zijn nog vrij. Maar dan moeten we wel snel bestellen, die stoelen zijn zo weg, En Amy is sowieso dol op k3. Haar hele kamer staat vol met k3, het is best erg eigenlijk, en Amy heeft wel vaker gezegd dat ze mij op Kathleen vind lijken. Kathleen is Amy's favoriete K3tje. En ze wilt Kathleen super graag ontmoeten, ooit op een dag, en ik loop verder naar beneden. Beneden aangekomen, zie ik Esther huilend op de bank zitten. Wat is er met haar toch aan de hand oppeens, en ik loop zachtjes naar binnen.