She's Dating the Mafia Prince (COMPLETED)

Chapter 14

Alice POV

Naglalakad ako papunta sa parking lot. It's been 1 week simula yon. Sa 1 week a yon ay bantay sarado saakin si Walter. Palagi niya akong hinahatid at sinusundo. Napangiti ako ng makita ko siya. Nakasandal siya ngayon sa sasakyan niya. Napasimangot ako ng makita siyang nagsisigarilyo, ng makita niya ako ay agad niyang tinapon yung sigarilyo niya. Sinalubong niya ako. Sinimangutan ko siya ng makalapit

"What?" Kunot noo niyang sabi

"I hate seeing you puffing cigarette" sabi ko at inirapan siya

"So?"bored niyang sagot

"Could you stop your cigarette thing" sabi ko

"Okay" tipid niyang sagot. Napatingin ako sakanya. Galit ba siya?

"Are you mad?" Tanong ko at huminto

"Nope why would I" sabi niya at pinagbuksan ako ng pinto. Pumasok ako at umikot siya papuntang driver's seat.

"Give me some smile of yours... I never see you smile" sabi ko. Hinarap niya ako habang nakapokerface.

"Seriously woman ano bang nakain mo?" Tanong niya at pinaandar yung sasakyan

"Wala I just want to see how you look alike when you smile" sabi ko at sumandal at pumikit

"Tsss you never see cause when I smile your asleep" may binulong siya na hindi ko narinig

"Huh?" Takang tanong ko at napamulat

"Nothing" sabi niya habang nakakunot yung noo. Inirapan ko na lang siya at sumandal habang nakatingin sa bintana ng kotse niya. It's raining. Tinignan ko sa bintana ang mga patak ng ulan. Nalulungkot ako... Why my parents can't understand me?! Pero tulad nga ng sabi nila "You can't make a rainbow without a rain" that quote means to me a lot. First you need to feel pain and when the pain ends your happiness will come.

"What are you thingking?" Napalingon ako sakanya at nakita ko siyang sumulyap saakin at ibinalik ang tingin sa daan

"Wala" sabi ko at napasandal

"You have problem?" Tanong niya

"W-wala" sabi ko at tinalikuran siya. Tsismosa to! Narinig ko siyang napabuntong hininga.

--

"Thank you sa paghatid Walter" sabi ko at tinignan siya. Nakatingin lang siya ng seryoso saakin.

"What?" Takang tanong ko. Linapit niya yung mukha niya kaya napasandal ako sa shotgun seat.

"You woman?" Seryoso niyang sabi. Nanlaki yung mata ko.

"A-ano ba Walter?! What's your problem?" Tanong ko

"My problem? Is you?" Sabi niya. Anong ako nanaman?

"Seriously?" Tanong ko.

"I'm not fooling around woman" sabi niya

"Walter naman!" Inis kong sabi

"Tell me what's your problem?" He said. Naiilang ako, sobrang lapit ng mukha niya.

"Walter pwedeng ilayo mo muna yung mukha mo" sabi ko at napairap. Inilayo naman niya ito.

"When I was young, wala nang ibang inatupag yung parents ko kundi business... They have a bond with their friends but why??? Why they can't make a time to bond with their own family?! I'm so sick of it! Tapos si kuya na nga lang ang nag-iisang kakampi ko inilayo pa nila! I'm so sick of their explanations! I hate them! Happy!?" Sabi ko at napatakip ng mukha. Tsimoso kasi! Yan tuloy naiyak ako!

Naramdaman kong niyakap niya ako.

"I'm sorry" sabi niya.

"Napaka-tsismmoso mo kasi!" Sabi ko at pinalo siya

"I'm not" depensa niya

"Pinaiyak mo nanaman ako!" Sabi ko habang pinapalo siya

"I said i'm sorry right?" Sabi niya at hinawakan yung mahkabilang kamay ko

"Oo na" sabi ko and rolled my eyes and then silence came

"I'm sorry to hear it" sabi niya

"Oo na" sabi ko at muling napasandal

"Go inside... It's kinda late" sabi niya. Napatingin ako sakanya at tumango.

-

Walter's POV

"Go inside... It's kinda late" I said. Napatingin siya saakin at tumango

Tugtugtugtugtug

What the hell again is that!?