GEÇMİŞİMDEKİ SIR

35

Hastahanenin koridorunda meleği gördüm yüzündeki o korku ,o endişe Allahın bu nasıl bir acı, melek dayanamaz ki ...Hızlıca koşup yanımıza geldi.Yoğun bakım ünitesinin önünde durup kafasını camın olduğu tarafa çevirdi, gördükleri onun biran sendelemesine neden oldu.

"Hayır ! Hayır !!Nazlı !!!Ablam... bak ben geldim ne olur gitme ! Buradayım geldim."Doktorlar nazlı ya her verdiği şok da monitöre bakıyorduk ama lanet olası çizgi değişmiyordu.Doktorlar birbirlerine bakarak bir şeyler söyledikten sonra şok vermeyi bıraktılar .Meleğin sesiyle kendimi toparladım.

"Niye durdular ne oluyor, ömer niye devam etmiyorlar.Hayır durmayın ne olur durmayın o daha çok küçük !! ne olur devam edin."Melek ve ailesi hayatlarının en büyük acısını yaşıyordu.

"Nazlı !! nazlı uyan aç gözlerini ne olur bir şey yapın durmayın!!!!"

Melek koşarak odaya girdi. Ömer ve bende peşinden girmiştik.

"Neden birşey yapmıyorsunuz...niye duruyorsunuz öyle ...durmayın kalp masajı bir şeyler yapın ne olur durmayın....!!!!!"

"Başınız sağolsun...Elimizden geleni yaptık ama..."

"Hayır ölmedi o!!!! O yaşıyor her zaman ki gibi oyun yapıyor bizimle ,tekrar bakın ne olur."Melek çok kötü olmuştu, bu yaşadığı ona ağır gelmişti ayakta zor duruyordu.Biz ömerle meleğin yanındayken koridordan çığlık sesler yükseldi.

"Kızımmmmm!!!!!!!!" Nermin teyzenin çığlığı tüm koridorda yankılanmışdı. Allahım... sen onlara dayanma gücü ver,bu nasıl bir imtihan dı...melek nazlının yanına gidip yüzüne dokundu.

"Nazlım... benim güzel kardeşim hadi kalk ....hadi benim güzelim, bak ablan geldi.Ben senin yanındayım hadi aç gözlerini...!!!!"Meleği kolundan tutup dışarı çıkarmaya çalışsak da bu hiç kolay olmayacaktı.

"Melek hadi güzelim gel..."

"Bırakın beni....bırakın!!!!"Meleği dışarıya çıkarmaya çalışsakta melek çıkmıyordu.Nazlıyı bırakmıyordu,onun elini bıraktığında onun artık yanlarında olmayacağını kardeşiyle yapmak istediklerini artık yapamayacağını çok iyi biliyordu.Nazlının ellerini sımsıkı tutmuştu.

"Melek hadi canın "

"Bırakın !!!bırakın beni o ölmedi o hala yaşıyor bırakın!!!"melek nazlının yanaklarını okşuyordu.Nazlım hadi kalk ölmediğini göster onlara ,Lütfen kal ne olur.Bizi bırakıp nereye gidiyorsun?...hadi aç gözlerini bize yapma bunuuu.....yapmaa.

"Canım hadi o artık..."

"Hayır sus ,o uyanacak ...uyanacak ,o bizden ayrılamaz ki...."

Meleğin bu yaşadığı ona o kadar ağır gelmişti ki daha farla daynamadı.Birden ellerimizin arasından kayıp yere yığıldı.