GEÇMİŞİMDEKİ SIR

28

Yemek yedikten sonra cemil dedemi odasına çıkardım.Yanında uyuyana kadar kaldım ,uyuyunca odadan çıkıp üst kata çıktım. Ömer de aşağı iniyordu. Beni görmezden geldi.Arkamı dönüp Ömere seslendim.
"Ömer burada yokmuş gibi niye davranıyorsun?"
"Öyle mi ,neden acaba."
"Neden söyle ben de bileyim,  pardon ama seninde bir saatin bir saatini tutmuyordu  unutmuşum affedersin!!"
"Benim mi tutmuyor!!!?"
"Evet bugün ki halinden eser yok "
"Öyle mi çok bilmiş bana diyene bak..."
"Bir şey olduysa söyle böyle davranma!!!"
"Nasıl davranıyormuşum?"
"İşte böyle soğuk,bir dakikan bir dakika na uymuyor "
"Ben hep böyleydim sende alışsan iyi olur."
"Öylemi, böyle devam et o zaman !!"
"Ediyorum zaten!!!"dedikten sonra merdivenlerden aşağı indi.

Iııııııyy ,sinir gıcık ne olacak  "Can çıkar huy çıkmaz. "derler ne bekliyordum ki ondan,  odama gittim.Niye bu kadar sinirleniyorum ki, nasıl istiyorsa öyle davransın yatağıma uzandım.

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu.Yataktan kalkıp camdan dışarı baktım yazı bu yüzden seviyordum, mis gibi hava güneş insanın içini ısıtıyordu.Ömer bahçedeydi ,kahvaltıyı bahçeye hazırlamışlardı.Çok da  acıkmışım kahvaltıda güzel görünüyordu.Üzerimi giyindim, aşağı inip bahçeye çıktım Ömer kahvesini içiyordu.Aç karına kahvemi içilir ya...

"Günaydın safiye abla "

"Günaydın melek hanım"

"Safiye abla hanım mı aşmıştık bu konuyu sanıyordum."

"Ne yapayım ağız alışkanlığı."

"Tamam ama bundan sonra hanım yok "

"Tamam"biz konuşurken melike hanım yanımıza gelmişti."Günaydın kızım "

"Günaydın"

"Nasılsın dün baya yorulmuştun."

"İyiyim uyumak iyi geldi."

"Kahvaltıya geçelim mi o zaman ?"

"Olur geçelim."masaya geçip oturduk.Çok acıktığım için kahvaltım ile  ilgileniyordum.Melike hanımın sorusu üzerine ona baktım.

"Melek bugün ne yapıyorsun ,beraber bir şeyler yapalım mı?"

"Şey aslın da bugün bir arkadaşım ile buluşacağım yarın olsa olur mu ?"

"Tamam yarın yaparız ."gözüm Ömer'e kaydı bizle hiç ilgilenmiyordu elindeki gazeteyi okuyordu.Dayımın konuşması üzerine kafamı ona çevirdim.

"Tamam Ömer seni bırakır buluşacağın yer."

"Yok ben giderim "Ömer babasının söylediğinin üzerine elindeki gazeteyi masaya bıraktı.

"Benim işlerim var erken çıkacağım."

"Dayı erken gitmeyeceğim o yüzden Ömer işine baksın."

"Tamam o zaman, Osman götürür seni gideceğin yere"Ömer kalkıp işe gitti. Bende saat 11:20 de evden çıktım. Buluşma yerine geldiğimizde ardayı karşı gördüm.Arabadan indim.Arabalara kırmızı yanınca yaya yolundan karşıya geçiyordum.Ardaya baktım baya olmuştu birbirimizi görmemiştik.Hiç değişmemişti çok özlemiştim onuda.Oda bana bakıp gülümsedi ama bir anda yüzü düştü ve bana doğru koşmaya başladı.Sol tarafımdan gelen firen sesinin üzerine kafamı o tarafa çevirdiğimde araç üzerime geliyordu,ben öylece kala kaldım.

"Meleeeeek  !!!!!!!!"en son Ardanın bağırmasını duydum.