Dit verhaal gaat over Lauren. Lauren is 16 jaar en is samen met haar moeder en haar jongere zusje Emma van 14 verhuist naar Canada. Toen lauren 14 was is haar vader overleden aan een auto-ongeluk. Haar moeder besloot terug te gaan naar waar ze vanda...
Ik word wakker van Angie die op me springt. WAKKER WORDEN JE GAAT VANDAAG MET CAMERON AFSPREKEN! Ik schrik wakker en moet lachen door Angie. Ook Robin word wakker van haar geschreeuw. ANNN WTF GA JE ME WAKKER SCHREEUWEN?! Roept Robin geïrriteerd. Angie en ik moeten lachen. Mag ik douchen? Vraag ik. Jaa tuurlijk voel je thuis Dikkerd! Zegt Angie en dan springt ze weer op Robin. Lachend loop ik met een setje kleding de badkamer in. Ik douche en na het douchen kleed ik me aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Kleding&Makeup
Ik doe make-up op en steil dan mijn haar. Ik kijk op mijn telefoon hoelaat het is. 11:35. Ik heb ook een appje van Cameron. Cameron😊: Hey babe, hoelaat en waar? X Ik: Uhm maakt mij opzich niet uit x Cameron😊: Zal ik je om kwart over 12 ophalen bij je strandhuisje? En zullen we dan naar de stad gaan? X Ik: Ooh ja is goed, tot straks😚 Cameron😊: Doeii bae 💗
Uhm om kwart over 12 komt Cameron me ophalen en dan gaan we naar de stad. Zeg ik. Fixfix! Roept Robin. NiksNiks! Roep ik terug en dan beginnen we te lachen. We lopen naar beneden en maken pannenkoeken als ontbijt. Als we ons ontbijt ophebben is het 12 uur. Girls het is tijd om te gaan! Ik app wel hoe het was en we appen nog wel over wanneer we weer gaan chillen oke? Zeg ik. Jaa is goed. Antwoorden ze allebei. Ze lopen met me mee de deur uit. Doei lieffies! Roep ik. BYE BITCH! Roept Angie. Doegg baeeee! Roept Robin. Lachend loop ik weg. Een minuutje later ben ik bij een drukke weg en neem ik daar een taxi naar mijn huisje. 10 minuten later kom ik thuis aan. Ik spuit wat deo op en borstel me haar en dan word er op de deur geklopt. Ik doe open en daar staaf Cameron. Hij ziet er schattig uit. Hee Lau! Zegt hij. Hee cam! Ik geef hem een knuffel en hij knuffelt me terug. Wil je wat drinken of gaan we gelijk weg? Vraag ik.Ehm maakt niet uit. Zegt hij verlegen. Ik trek hem aan zijn arm mee naar binnen en schenk een glas limonade voor hem en mezelf in. Dankje zegt hij glimlachend. Ik glimlach terug. Zullen we gaan? Vraag ik als we ons drinken op hebben. Hij knikt en we staan op. We lopen het strand af naar een weg. We stappen daar in een taxi naar de stad. Na 5 minuutjes zijn we in de stad. Ik pak geld en wil het aan de chauffeur geven maar dan duwt Cameron mijn hand weg. Ik betaal wel. Zegt hij lief. Ik bloos en zeg dat het niet hoeft maar dan heeft hij het geld al gegeven. We stappen uit en Cameron trekt me mee het plein op. Er is een dans optreden en een parcours. Zo eentje met zon groot luchtkussen.( als je snapt wat ik bedoel) komm gaan we wedstrijdje tegen elkaar? Vraagt Cameron. Is goed ik ga toch wel winnen! Roep ik blij. Ik dacht het niet! Zegt Cameron grijzend. Wedden van wel? De verliezer trakteert op Starbucks. Zeg ik grijnzend. Cameron steekt zijn hand naar me uit. Deal! Zegt hij. Ik schud hem zijn hand en knipoog naar hem. We gaan in de rij staan. Als wij aan de beurt zijn trekken we onze schoenen uit. 3...2...1... START! Roept de man van de organisatie. Ik klim zo snel mogelijk omhoog en als ik boven ben glijd ik naar beneden. Ik kijk naast me en we zijn nog gelijk. Dan loop ik onder het poortje door en klim ik over een luchtkussen heen. Cameron staat nu iets voor. Ik kruip onder het net door en slalom om de paaltjes. Nu moet ik een stukje rennen en ik haal Cameron nu in. Ik klim nu via het net omhoog en glij dan weer naar beneden. Ik ren nog een keer door het poortje en finish dan. ik kijk naast me en niet veel later komt Cameron ook aan. IK HEB GEWONNEN EN IK HAD GELIJK. STARBUCKS HERE I COME! Roep ik blij. Cameron grijst en komt op me af. Ik begin te gillen en ren voor hem weg. Hij haalt me in en slaat zijn armen om me heupen. Ik zit vast in zijn greep en dan draait hij me om. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. Omdat ik verliezer ben verdien ik een knuffel. Ik lach en geef hem een knuffel. Na een paar seconden laat ik hem blozend los. Kom we gaan onze schoenen weer aantrekken zeg ik. We lopen naar onze schoenen en trekken ze aan. Dan lopen we richting de Starbucks. OMG CAMERON! Hoor ik een meisje roepen. Ik kijk Cameron verwarrend aan. Cameron begint sneller te lopen en trekt me mee de Starbucks in. Wat was dat nou? Vraag ik. Nee niks, wat wil je? Zegt Cameron. Waarom veranderd hij zo snel van onderwerp? Denk ik bij mezelf. Achja zal wel. Denk ik. Uhm een Caramel frappucino. Zeg ik. Cameron knikt en bestelt. Graag een frappucino Caramel en een frappucino chocolade. Zegt hij. Hij heeft geld en samen lopen we naar de plek waar we moeten wachten op onze Starbucks. Cameron en Princess!! Word er geroepen. Cameron pakt de bekers aan en hij geeft me de beker met princess. Ehh Cameron ik heet Lauren deze is denk ik niet van mij. Zeg jk lachend en geef hem de beker terug. Maar hij drukt de beker weer in mijn handen. Jij bent princess! Ik begin te blozen. Dat is echt heel lief van je cam! Zeg ik blozend. Hij begint ook te blozen en knipoogt naar me. We lopen naar buiten en lopen naar een rustig park waar we op een bankje gaan zitten. Dan word ik gebeld door Lucas. L: Hee Lau Ik: Hee luuc L: Wanneer gaan we afspreken? Ik: Uhm ik weet niet wanneer ik kan. L: Ooh want ik mis je wel ookal zag ik je laatst nog. Ik: Haha ik mis je ook wel hoor dus we moeten snel weer afspreken. L: Kan je anders nu? Ik: Nee sorry ben nu al met iemand, kan je anders morgen? L: Ooh ja is ook goed blijf je eten en slapen? Ik: Jaa ik denk wel dat ik mag blijven slapen en eten maar moet het nog wel even vragen. Zullen we naar de bios gaan ofss? L: Aii das wel leuk jaa! Ik: zal ik om 12:00 naar jou komen? L: Is goed doeiii! Ik: Doei lucasss
Ik hang op. (Jullie denken nu miss van wtf wrm logeert ze met d'r neef... Sinds klein af aan waren ze beste vrienden en het is dus best normaal om te logeren want dat deden ze vroeger ook altijd.)
H-heb je een vriendje? Vraagt Cameron teleurgesteld. Neeh joh gekkie, dat is mijn neef, we zijn heel close. Ooh vandaar. Zegt Cameron opgelucht. Ik glimlach en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij slaat zijn arm om me heen en zo zitten we een tijdje. Er is een stilte maar het is een fijne stilte. Zullen we weer terug gaan? Het is alweer 16:00. Zegt Cameron na een uur. WAT? Zolaat al? Roep ik. Hij knikt lachend. Jaa haha. We staan op en lopen richting een drukke weg. We nemen een taxi naar huis en dit keer betaal ik. We lopen naar mijn strandhuisje toe. Kom je nog even mee naar binnen? Vraag ik. Hij knikt en we lopen samen naar mijn en Emma d'r kamer. Emma zit er ook. Hoi. Zeg ik. Hee Emma. Zegt Cameron. Hoi guys! Roept ze terug. Zal ik even ergens anders gaan zitten? Vraagt ze. Ooh hoeft niet hoor em. Zeg ik. Maar ze staat al op. Maakt niet uit hoor. Zegt ze en ze loopt de kamer. Lachend schud ik mijn hoofd. Okee prima. Zeg ik haar nog na. Lachend ga ik op het bed zitten en Cameron gaat op de stoel zitten. Cam, wat is je insta eigenlijk? Vraag ik. Hij kijkt op. Ehh... Ik eh heb geen instagram. Zegt hij. WAT? Je hebt een instagram? Roep ik lachend. Haha ja, ik ben bang dat ik er anders eh teveel mee bezig ben... Zegt hij onzeker. Ik knik en we praten dan nog wat. Eh ik denk dat ik maar eens moet gaan het is bijna 18:00 zegt Cameron. Ik knik en loop met hem mee de kamer uit. Ik loop met hem mee naar buiten. Daar zit Emma buiten op een stoel. Ik ga, fijne avond nog dames. Zegt hij tegen Emma, mijn moeder en ik. Dankjewel. Zegt Emma. Dankjewel jij ook jongen. Zegt mijn moeder. Ik loop wel even mee zeg ik. Hij knikt en we lopen het trappetje af. Ik kijk nog een keer naar Emma en ik zie dat ze knipoogt. Lachend schud ik mijn hoofd en draai me dan weer om. Ik loop met hem mee naar de weg. Daar houd hij een taxi aan. Nou, ik vond het erg gezellig! Zeg ik. Ik ook moeten we zeker vaker doen. Zegt hij. Ik knik instemmend en geef hem dan een knuffel. Hij slaat zijn armen om me heen. Als ik even later loslaat kijken we diep in elkaars ogen. Hij komt langzaam dichterbij. Als onze lippen elkaar bijna raken toetert de taxi chauffeur. IK HEB NIET ALLE TIJD! Roept hij chagrijnig. Cameron en ik moeten lachen en blozen en dan stapt hij de taxi in. Ik zwaai naar hem en loop dan terug naar huis. Ik schuif aan tafel bij mijn moeder en Emma en dan gaan we eten.
