Vakantie liefde

Hoofdstuk 84

Het is een maand later, twee dagen geleden kreeg Lauren te horen dat David toch mee moet met de tour omdat het slecht ging.

Pov Lauren
Ik word gefacetimed door Shawn en neem op.
S: Hey babe!
L: Hee bae! I miss you
S: I miss you too
L: duss hoe is t?
S: goed en met jou?
L: ook goed, vandaag komt David. Ik vind het zo sneu voor hem. Hij heeft het zo zwaar en hij verdiend dit niet.
S: Inderdaad, niemand gunt hem dit. Doe je hem de groetjes?
L: Jaa zal ik doen! Maar ik moet zo gaan want ik ga hem ophalen van het vliegveld samen met Sanne.
S: Is goed, veel plezier! Bye My lovelyone
L: Byee My baee i love you!
S: Love you too

Ik hang op en leg m'n telefoon nog even snel aan de lader. Over een half uur hebben Sanne en ik in de lobby afgesproken. Tijdens het bellen was ik al bezig met m'n make-up dus ik maak het nu af. Als ik na 20 minuten helemaal klaar ben met m'n make-up föhn en borstel ik nog even snel m'n haar. Daarna pak ik m'n telefoon, kamerdeurpas en m'n pinpas. Daarna verlaat ik m'n kamer. Ik neem de lift naar beneden. Als ik beneden ben ga ik op een bankje zitten in de lobby. Na een minuutje komt Sanne er ook aan. We lopen naar de witte cabrio die we hadden gehuurd aangezien we hier twee weken bleven. We zijn er pas sinds gister avond dus we zijn hier nog wel eventjes. Anyways we stappen in de auto. Op de heenweg zit ik achter het stuur en op de terugweg rijd Sanne. Het is een half uurtje rijden. We doen onze gordel om en ik start de auto. Als we net op de snelweg rijden komt ons liedje op de radio. Het is niet ons liedje maar we luisteren het altijd samen dus staat het voor onze vriendschap. Als we samen zijn zingen we dit liedje altijd of nou eerder schreeuwen. Het is het liedje "No type". Ik draai aan de volume knop en zet hem heel hard aan. Ook zet ik het dak open. Onze haren waaien door de wind en we zingen luid mee met de radio. Sanne gooit haar handen in de lucht en we moeten lachen. We zingen de rest van de rit mee met de liedjes op de radio.

We komen aan bij het vliegveld. We lopen naar de aankomtshallen toe. Bij een klein winkeltje op het vliegveld koop ik nog een ballon met het woord "welcome". We lopen naar de juiste aankomsthal en wachten daar op David. Na ongeveer 30 mensen komt David door de deuren heen gelopen. Ik schrik en m'n mond valt een klein beetje open. Hij heeft donkere kringen onder z'n ogen en ze zijn dik en rood. Z'n gezicht is bleek en hij heeft een verdrietige blik in z'n ogen. Hij ziet ons nog niet en kijkt zoekend op zich heen. Ik kijk geschokt naar Sanne en ze kijkt me ook geschokt aan. Ze weet van foto's en FaceTime  hoe David eruit ziet. Ik loop richting David. David! Roep ik van ongeveer 5 meter afstand. Hij kijkt op en ziet me. Z'n mondhoeken krullen omhoog en het maakt me blij dat er toch nog een lachje op z'n gezicht ontstaat. We lopen op elkaar af en als we bij elkaar zijn omhels ik hem stevig. Daav! Dit bedoel ik niet gemeen maar je ziet er slecht uit.  Zeg ik. Ik laat hem los en pak met beide handen z'n gezicht vast. David, je moest jezelf eens ziet My god! Je ogen zijn helemaal dik en rood en je hebt donkere kringen onder je ogen. Zeg ik bezorgd. Dan pak ik z'n armen, ik strook z'n mouwen op en dan valt m'n mond open. Ik begin te huilen. Hij sluit me in z'n armen. Je zou proberen tenminste hier mee te stoppen. Zeg ik huilend tegen z'n borst aan. Hij aait over m'n haren. Ik weet het lau, ik heb t geprobeerd, echt waar. Sorry Lau. Zegt David. We blijven zo eventjes staan en dan laten we elkaar los.  Hij veegt m'n tranen weg en fluistert nog een keer sorry. Ik pak een van z'n koffers. Dan lopen we richting Sanne die een eindje verderop op ons stond te wachten. We lopen met z'n drieën naar de auto. We stoppen de koffers en z'n tas in de achterbak en omdat niet alles past moet een koffer achterin. Ga jij maar voorin David. Zeg ik. Vind je het erg als ik achterin ga? Dan kan ik nog eventjes slapen want ik heb maar twee uurtjes geslapen vandaag omdat er een huilende baby achter me zat. Ik grinnik en knik. Is goed hoor! Zeg ik. Sanne gaat achter het stuur zitten en ik d'r naast. Ik kijk in de achteruitkijkspiegel. David stopt z'n oortjes in z'n oren en sluit dan z'n ogen. Ik glimlach maar ben wel heel erg bezorgd. Ik kijk weer voor me. Even kijken Sanne en ik elkaar bezorgd aan. De rit terug naar het hotel is best stil. Soms konden we het niet laten om toch zachtjes mee te zingen met liedjes die we kenden.