My Ghost Bestfriend

Chapter 16 - Confused

Chapter 16 - Confused

"Scarlet! Will you come with me?"

Yung  statement na yun ni Marcus ang paulit-ulit na nagplaplay sa isip ko ngayon. Para bang sirang plaka na gumugulo sa damdamin ko. Totoo nga kaya? Na makakatawid na ako? Hindi ko alam ang gagawin ko, sasama ba ako? Or what? Pero paano ang mundo ko dito? Paano si Zack?

"Sa November 1 at exact 12:00 pm, you should be there Scarlet"

Ahhh! Nasisiraan na yata ako ng bait. Dapat masaya ako ngayon, na makakatawid na ako. Malalaman ko na ang lahat ng sagot sa mga tanong ko. At sa wakas malalaman ko na kung sino ako.

"Aaah!" I'm very confused.

"Scarlet! Helloooo?!!" Imik sakin ni Zack pero tila hindi ko ito napapansin.

"Hellooo?!!! Zack to Scarlet?!!" This time, natauhan ako at napansin ko na siya.

"Oh Zack!" Sabay kinusot ko ang mata ko as if I feel anything.

"Oh tingnan mo!" He said in a silly face.

"Huh? What did I do?" Pagtataka ko.

"Nakatulala ka kaya kanina pa hahaha" tumawa siya na parang siraulo. Pero that smile is what I gonna miss kung aalis na ako.
"Ano ba nasa isip mo? Scarlet?"

"Ah nothing" pagdedepensa ko then tumawa ako ng konti para di niya mahalata na nahihirapan na ako. Nahihirapan na ako sa pagpili. "May naalala lang ako" dagdag ko pa.

"Well, may sasabihin pala ako sayo" at ayan na naman. Nakita ko na naman ang napakatamis niyang ngiti na most of the time kinaiinisan ko pero he's really cute that way.

"Ano yun?" Sagot ko.

"Ahhhmm. . Guess what? Hahaha"

"What? Hahaha" ang isip bata talaga nito ni Zack.

"Nilista ko ang mga pangalan natin sa halloween ball!! Well para sa pangalan mong buo, nagawan ko na yun ng paraan"

"Huh? What? Kelan yun?" tanong ko.

"It's on November 1 obviously. Hahaha" sabay kamot niya sa ulo niya.

Pero pano yun? November 1? Bakit ngayon pa? Kung kailan nagiging maayos na ang lahat.

"Huy Scarlet! Helloooo??!!!" ang gulo na ng isip ko lalo ngayon. Shit! It's making my mind blown out.
"Come with me there ok? Scarlet! Yoohooo??!!!"

"Ok!" Napaoo na lang ako dahil sa pagkalito. "Sige na sasama na ako ok?"

"Yesss! I knew it. Siguradong sasama ka"

Haaay! Anong gagawin ko? Lord please help me. I'm very confused now. Kailangan ko munang mag-isip.

"Don't worry about sa mga tao sa party. Kasi di naman nila mahahalata kasi party yun at mga busy sila. Kung nag-aalala ka naman sakin, ok lang aki wag kang mag-alala. . . . " sunod-sunod ang pagsasalita ni Zack as if he is very excited sa party na yun. Hindi ko gustong madisappoint siya ng dahil sakin.

"Ahmmm Zack?" Pagpigil ko sa kanya. At natigilan naman siya sa pagsasalita niya. "I need to go somewhere and think"

"What? Bakit?" This time nawala ang excitement sa mukha niya at napalitan ng pagkaseryoso.

"Just trust me ok? I'll come back soon"

"Teka wait!" Narinig ko pa ang pagsasalita niyang yun pero sa isang iglap lang ay umalis na ako. I went to a place where I can be alone. Where I can think about everything.

* * *

Zack's POV

"Haaay! Ang weird ngayon ni Scarlet" kanina pa ako salita ng salita dito pero parang di niya to napapansin. Para bang may gumugulo sa isip niya ngayon. At tsaka anong karapatan niyang iwanan na lang ako ng basta-basta. Eh ako lang naman ang nakakakita sa kanya. But that Marcus, nakikita din nga pala niya si Scarlet. Kahit medyo comfortable na si Scarlet sa Marcus na yun, I still meed to keep an eye on him. Meron akong pakiramdam na masama lang ang idudulot niya kay Scarlet.