My Ghost Bestfriend

Chapter 20 - Lucy

Suddenly napapunta na lang ako dito sa madilim na paligid.
"Huh? Nasan ako? What am I doing here in- in this dark place?"

"Ano ba Lucy! Umiiyak ka na naman?!" Sabi ng isang babae sa harapan ko but I can't see her face dahil nakatalikod siya sakin.

Ano tong nakikita ko?

"Is this about my family's problem o dahil to kay Zack. Bakit ba kase di ko sinabi sa kanya na I want to be with him again?!! Ang tanga tanga ko. Bakit ba di ko sinabi na after all these years ay minahal ko na sya"

Lucy! Ikaw ba yan?! Naririnig mo ba ako? Lucy! Anong ginagawa mo dito? Ako 'to si Zack! Sumigaw ako pero parang hindi niya ako naririnig.

"I love him more than just a friend. Kaya napakasakit sa akin ang pag-alis ko dito sa Pilipinas kase iiwan ko sya. Iniwan ko si Zack at pinagsisisihan ko yun"

Lucy! Ano bang sinasabi mo?!!

"Pag kaya nagtapat ako, sasabihin din kaya nya na mahal nya din ako?"

Lucy totoo ba?! Totoo ba?! Sagutin mo ako! Pero parang hindi pa rin niya ako naririnig.

"Ahhhh! Ano ba!? Nababaliw na yata ako. Ever since I went to States all I think about is Zack. Nothing but Zack. Pero ganun din kaya sya? Kaya it's very hard and painful seeing him dying for a girl. A girl she just met. Eh sakin na matagal na nyang kilala, would he do the same?"

Bakit Lucy?! Bakit? I said habang nakatungo ako. Halo-halong galit at guilt ang nararamdaman ko ngayon.

"I love you Zack!"

Sa akin na siya nakatingin ngayon. I am seeing Lucy, my childhood friend, crying infront of me. "Bakit Lucy?! Bakit ngayon mo lang sinabi?! Bakit mo tinago sakin ang lahat?!"

Zack, tel- tell me, would you choose to love me rather than her? Rather than Scarlet?"

"Pero! Pero Lucy!"

"Be with me Zack!" Ang mga salita niyang yun ang nagpapaulit ulit sa paligid na parang isang echo. "Be with me"

Suddenly nagising ako sa higaan ko and it was just a dream after all. Pero pakiramdam ko ay parang totoong totoo. Madalas na kase akong magkaroon ng ganitong panaginip since then. Hindi ko na din kase nakikita si Lucy. Di na rin siya nagmemessage sakin. Hindi na rin siya nadalaw dito sa bahay.

"Ano na kayang nangyari sa kanya? Ayos lang kaya siya?"

At ngayon parang kinakabahan ako na para bang may masamang mangyayari kay Lucy. I don't want her to be hurt again. Naalala ko kase nung mga bata pa kami. Niyaya niya akong maglayas palabas ng village namin para daw makapaglaro kami at hindi puro computer games na lang ang inaatupag ko.

Naappreciate ko talaga ang effort niya nun. Para bang noong kasama ko pa siya nung mga bata pa kami ay pakiramdam ko lagi akong may kasama kahit saan. Lagi akong may karamay. Kaya nga lubha rin akong nalungkot noon nung nalaman kong paalis na pala sila ng Pilipinas at sa States na lang titira.

"Knock! Knock!" Suddenly I heard yaya knocking the door.

"Zack! Bumaba ka na! Handa na ang mga pagkain mo. Nagluto ako ng pancakes"