Hasta 2 :Karanlığın İçinde

Çığlık

Lina'yla eve dönüp yemek yendikten sonra gitmişti. Bu gün cennetten kopmuş olmalıydı. Çok mutluydum ve o sözleşmeyi gördüğüm gün işlerin iyiye gidebileceğini asla düşünmemiştim bile. Bu çok güzeldi. Olanları anlatmak istiyordum bu mutluluğu tek başıma yaşamak beni patlatacak gibi hissediyordum. Telefonuma sarıldım ve arayabileceğim tek kişinin Miguel olduğunu anlayıp ona mesaj attım.

Gönderilen kişi : Miguel

Dışa çıkmaya ne dersin ?

Gönderen: Miguel

Sevgili üvey anneciğinin toplantıdan çıkmasını bekliyorum. Üzgünüm bu gece olmaz.

dedi.

İçimde durduramadığım karşı konulmaz bir enerji vardı. Kendimi dışarıya atma ihtiyacı duyuyordum. Saat biraz geç olsa da arazide turlayabileceğimi düşündüm. Kendime bir bira alıp evden çıktım. Sigara yakıp etrafta yürümeye başladım. Birden bir çığlık sesi duydum. Panikleyerek etrafa bakmaya başladım. Ses yukarıdan ormandan geliyordu. Koşarak oraya sesin olduğu yere gittim ve beyaz bir konteyner buldum. Ses içeriden geliyordu ve içeride bir kız acı çekiyordu. Bağırarak durması için yalvarmaya başladığında içeridekinin Maya olduğunu anladım. Kapıyı bulmak için etrafında dolandım ama ne bir kapısı ne de bir kapağı vardı. Konteynerı yumruklamaya başladığımda ses kesildi. İçeride onunla birlikte birisi daha olduğuna emindim. Ne yapacağımı bilmeden etrafıma baktım. Konteyner' ın her tarafı aynıydı ağaçların da hepsinin aynı oluğu gibi. Bir süre öylece öylesine bir yine yürüdükten sonra bir at seduydum ardından nal sesleri geldi ve ay ışığının aydınlattığı dev at sülieti belirdi. O kadar büyüktü ki Exlayser olduğunu anlamak zor olmamıştı. Beni gördüğü an bana doğru son sürat koşmaya başladı. Ondan kaçmadım, korkmuyordum. Canavarmış gibi davranılan her canlı canavarlaşırdı. Kaçmadığımı gördüğünde bana yaklaşırken yavaşladı ve önüme geldiğinde durdu. Elimi ona doğru uzattığımda geri çekilmedi ve ipeksi siyah tüylerini okşamama izin verdi. Çok büyük bir hayvandı. Sırtına çıkmam imkansız görünüyordu. Biraz daha yürüyüp devrilmiş bir ağaç ya da kütük parçası bulmaya çalıştım ve nihayetinde o parçayı bulup Exlayser' ın üstüne çıkıp beni eve götürebilmesini diledim. O da bu dileğimi duymuş gibi koşmaya başladı. Eve vardığımda aklım Maya' daydı. Mutfağa giderek olayı herkese anlattsam da herkes yokmuşum gibi davrandı. Evin içinde bulabildiğim herkese seslensem de kimse beni kale almıyordu. Kesinlikle bir sorun vardı. Büyük bir sorun...