Hasta 2 :Karanlığın İçinde

-Rakip-

Bir sabaha daha gözlerimi karanlık ve küçük oda da açtım. Belki de buraya hücre diyebilirdik. Dün akşam yemeğinde yine Maya'yla kavga ettiğim için müdüremiz beni bu odaya tıkmıştı. Ve aynen şöyle demişti "Eğer bu kavgalar böyle devam ederse seni bir piskiyatri kıliniğine yatırırz Lara. Öfkeni kontrol altına alamıyorsun biliyorum. Ama böyle devam ederse bil ki seni kıliniğe yatırırız." Yani akıl hastanesine kılinik demesi oranın bir akıl hastanesi olduğunu değiştirmiyecekdi. Yine de buna gerek yoktu ilaçlarımı alıyordum ve gün geçtikçe iyiye gidiyordum. Hatta uzun süredir sinir kırizi geçirmemiştim. Bu minnacık odayı aslında seviyordum. Karanlığın verdiği huzur... Benim için başkaydı kelimelerle anlatılması zordu. Yine de oldukça acıkmıştım çünkü dün akşam yemeğimi yemeden beni buraya kapatmışlardı. Kalktım ve sakince üç kez kapıya vurdum. Kapıyı açan olmadığında bu sefer saha hızlı bir şekilde üç kez daha vurdum. Bu sefer bu odanın başını bekleyen gardiyan kapımı açtı. Evet başımda bir gardian vardı ben onlar için tehlikeliydim. Benden, kapımda elinde şok cihazı olan bir kadın bekletecek kadar çok korkuyorlardı.

Kapını açılmasıyla içeri dolan güneş ışığı gözlerimi kamaştırdı. Ellerimi gözüme siper ederek kadına saati sordum. Kadın hiç bir şey söylemedi ve çıkmam için geri çekildi. Ben de küçük hücremden çıkıp yatakhaneye gittim. Kimse yoktu. Maya dışında. Saate baktığımda ise saatin yarım olduğunu gördüm. Okula gitmemiştim, peki ya neden ? Ayrıca Maya neden burada en düzgün haliyle oturuyordu. O anda kafama dank etti. Maya' yı görmeye bir aile gelmişti ve ben de yurtta kaldığıma göre.... Rakibi de bendim. Evet bu bir yarıştı, bir savaş ve kazananın ödülü ise burdan çıkış biletiydi... İstanbul Kinarye Çocuk Esirgeme Yuvası' ndan çıkış bileti.

Normalde Maya'yla muhattap olmazdım ama aile ile ilgili bilgi almalıydım.

+Aile mi?
-Evet. Ama biliyorsun benim karşımda pek şansın yok.

Bu kız haddinden daha sığ ve sinir bozucu bir kızdı ve bir gün onu öldürecektim ayrıca bundan hiç bir pişmanlık duymıyacaktım. Maya' nın yere dökülen kanının kokusunda ot çekip kendimden geçicektim.

Bir aile varsa hazırlanmalıydım. Bornozumu aldım ve duşlara gittim.

***********************

Saçlarımı kurutup üzerime siyah bir etek ve büstiyer giyimiş saçlarımı açık bırakmışştım. Maya'nın aksine daha modern görünüyordum. Ailenin karşısına böyle çıkmak ne kadar doğru olurdu bilmiyorum ama öncelikle onlar hakkında bilgi almalıydım. Müdüre beni bilgilendirmemişti bile Maya' nın gitmesini istediği açıktı. Yine de bilgi alabilecek birim vardı. Suzan. Burada çalışıyordu ve her türlü dosyayı ve haberi ondan alabilirdim. Hem Suzan beni severdi. Burdaki tek arkadaşım diyebiliriz hatta. Hemen odadan çıkıp Suzan' nın yanına gittim. Beni gördüğünde yüzünde sıcak bir gülümseme oluştu.

+Sonunda gidiyorsun demek ?
-Bilmiyorum Suzan rakibim Maya.
+Biliyorum tatlım. Aile uzun zamandır sizi izliyor ve bu gün ikinizin de onlarla tanışmasını istediğine göre bir şansın var.
-Biliyorsun ki kimle tanıştıkları değil kimi buradan çıkartıkları önemli. Her neyse aile... Elinde bilgi var mı ?
+Evet hem de nasıl. Anlatıyorum. Aile yabancı bir aile ve çok zenginler. Tahmin edemiyeceğinden daha çok. Duyduğuma göre Türk biir çocuk istemelerinin sebebi Türklerin çok sevecen ve iyi olması falanmış.
-Harika Türklerin adını kötüye çıkartıcam.
+Dinle. Aile sizi daha önce yurt dışında bulunduğunuz için istiyor. Onlara ayak uydurabileceğinizi düşünmüşler. New York da yaşıyorlarmış.
-Ya da yetim ve iki kızdan birini seçmelerinin nedeni aslında bu kızların ikisinin de çok zengin olmalarıdır. Yani paralarına para katmak istiyorlar.
-Haklı olabilirsin 16 evlat edinilecek bir çocuk için biraz fazla büyük bir yaş. Yine de burdan çıkmak i ve lüks içine dalmak için iyi bir yol gibi görünüyor.

Yurt dışında zengin bir aile bana eski yaşamımı tekrar sağlayabilirdi kim bilir belki daha iyisini. Suzan' la biraz daha sohbet ettikten sonra yatakhaneye geri döndüm. Maya orda değildi. Ya şansımı kaçırdıysam diye düşündüm. Ya Maya' nın çıkış biletini çoktan kestilerse. Ama öyle olmadı ve Maya geri döndü.

+Müdüre seni çağırıyor.

dedi. Hızla yerimden kalktım ve müdürenin odasına doğru hızla ilerledim. Bu benim uzun süre boyunca tek şansım olabilirdi. Hızlı adımlarla yürürken gittikçe daha çok heycanlanıyor, kafa derimin ısındığını hissedebiliyordum.

Kapını önüne geldiğimde derin bir nefes alarak kapıyı çaldım. Karşımda sarışın ve oldukça genç görünen bir kadınla yaşlıca bir adam duruyordu. İkisi de sıcak ve samimi bir şekilde gülümsüyordu ama yine de asil ve oldukça ölçülü insanlar oldukları duruşlarından belliydi.

********************

Bir saat sonra odadan çıktığımda berbat haldeydim. Ailemden bahsederken ağlamış ve kırize girmiştim. Neyse ki ilaçlarımdan müdüremizin odasın da da vardı. Aile gerçekten çok iyiydi ama içerde olanlardan sonra beni evlat edineceklerini sanmıyordum. Odaya Maya'nın yanına dönmek yerine lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Soğuk suyun yüzüme çarpması bana iyi gelmişti. Biraz tualette kaldım ve aynaya baktım. Koyu kahve siyaha yakın saçlar ve mavi gözler... Güzellik açısından Maya' dan üstün değildim. Onun yumuşka güzel yüz hatları, sarı saçları ve mavi gözlerinin yanında daha maskülen bir yapım vardı. Maya...Maya o aileye göreydi bunu biliyordum. Ailesini onda da sorduklarından eminim ama o tek bir göz yaşı bile dökmemişti ve odadan çıkıp yatakhaneye geldiğinde gülümdüyordu. O güçlü bir kızdı. Ben ise güçlü görünen ama aslında fazla duygusal bir kızdım.

Lavabodan çıktığımda direk müdüreyle karşılaştım. Bana gelmemi işaret etti. Beni mi seçmişlerdi yoksa. Koşarak müdürenin yanına gittim ve odaya girdim. Maya ve aile de içerdeydi. Ne yani burda önümde mutlu aile tablosu sergileyecek ve acıma acı mı katacaklardı diye düşünürken müdüre konuştu.

+Kızlarç aile ile konuştum ve ikinize de bakacak maddi durumlarının olduğu bariz. Aile ikinizi de evlatlık edinecek...

19. Ocak. 2015