Until It's Gone || Chanbaek

14~ Beautiful Liar.

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

----------

"Gerçekten güzel bir gündü, Eunji. Teşekkürler." Chanyeol gülmesini durdurup söylediğinde Eunji gülümsedi. "Benim için de öyleydi."

Chanyeol ve Eunji bugün aileleri ile beraber bir piknik yapmışlardı ve bu ikili kesinlikle yan yana gelince çok eğleniyorlardı. Chanyeol de, Eunji de bugün beraber çok eğlenmişlerdi. Şimdi de eve dönüyorlardı.

"Belki bir gün beraber lunaparka gideriz." Eunji Chanyeol'ün elini tutup söylediğinde ikisi de durmuştu çünkü Eunji'nin evine gelmişlerdi ve önlerinden yürüyen aileleri de durmuştu.

Chanyeol Eunji'ye döndü ve elini tutan elini sıktı. "Gitmeliyiz." Chanyeol ona sevimli bir gülümseme verdikten sonra elini bıraktı. "Artık gidiyorum. Sonra görüşürüz!" Annesinin yanına koşan Eunji bağırıp el salladığında Chanyeol de ona el salladı. "Görüşürüz."

Eunji ve ailesi eve gittikten sonra annesi onu yanına çağırdı ve markete gidip ekmek ile süt almasını istedi. Chanyeol her ne kadar bugün piknikte yorulmuş olsa da, annesini kırmamak için kabul etti.

Annesinin verdiği parayı cebine koyup buraya yakın bir market ararken kimsenin olmadığı bir sokağın sonundaki marketi buldu ve oraya doğru gitmeye başladı.

Bu marketi ilk defa görüyordu. Güzel bir yere benziyordu.

Chanyeol sessizce markete yürürken aniden yanağında oluşan acıyla şaşırdı ve elini yanağına götürdü. Fakat bu sefer de eli acımıştı.

Ne olduğunu anlamak için etrafa bakarken küçük çöpün arkasında bile gözükmeyen bir çocuğun ona küçük taşlar attığını fark etti. Taşlar her ne kadar küçük olsa da, yanağının kanadığını hissediyordu.

"Hey, yapma!" Elleriyle yüzünü koruyup küçük çocuğa doğru giderken bacaklarına gelen taşlar canını baya yakıyordu. Sonunda çöpün yanına geldiğinde çöpün arkasındaki çocuğu kucağına aldı ve o tahmin ettiği kişiydi, Gri.

"Pis Chanyeol! Seni hiç sevmiyorum artık!" Gri'nin küçük avuçlarına topladığı taşlar bittiği için sinirle Chanyeol'ün kafasına vuruyordu. "Ya! Yapma, acıyor." Gri'nin küçük elleri saçlarını çekmeye başladığında hemen onu kucağından indirdi ve acımış saçlarını tutarak geriye gitti. "Tanrı aşkına, ne yapıyorsun Gri?"

Chanyeol'ün kanayan yanağı ve saçları çok acıyordu, bu yüzden gözleri dolmuştu ama ağlamak istemiyordu çünkü her şeyden önce karşısındaki çocuğa çok sinirliydi. Ve duyguları kesinlikle karşılıklıydı çünkü Gri, Chanyeol'e baya sinirlenmişti.

Chanyeol onun neden bu kadar sinirli olduğunu anlamamıştı. Günü iyi gidiyordu fakat şimdi Gri yüzünden mutsuzdu.

"Hani en sevdiğin bendim? Yalan atıyorsun işte bana! Konuşmayacağım seninle, döveceğim seni!" Gri yine sinirle ağlayarak Chanyeol'ün üstüne atlarken Chanyeol bu küçük çocuğun bu yaşta neden bu kadar kıskanç olduğunu anlamak için beynini zorluyordu.

O ve Eunji'yi görmüş olmalıydı. Fakat Chanyeol'ün tek arkadaşı Gri değildi ki, Chanyeol sırf Gri istedi ile Eunji ile arkadaşlığını bozamazdı.

"Of, çekil üstümden!" Gri bu sefer de Chanyeol'ün bacağını ısırmaya başladığında Chanyeol onu omuzlarından tutup itti. "Madem sen beni sevmiyorsun, ben de seni sevmiyorum o zaman." Chanyeol sinirle söyleyip yanağındaki kanı sildi.