Until It's Gone || Chanbaek

24~ Godhet. (Final)

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

--------

[Aurora - Runaway]

~

"Baba, dur!" Babası Baekhyun'u kucağına almış ormana doğru giderken babası sinirle konuştu. "Demek bu yüzden sürekli ormana giriyordun. Seni aptal çocuk! Senin canına okuyacağım!"

Evet, sonunda Baekhyun'un beklediği olmuştu ve abisi Woohyun akşam yemeği sırasında Baekhyun'un bir arkadaşı olduğunu ve gece onunla buluşacağını ağzından kaçırmıştı. Gerçi, büyük ihtimalle bilerek söylemişti ve büyük ihtimalle evde büyük abisinden uzun bir azar yiyordu fakat Baekhyun, şimdi onun yerinde olmayı dahi dileyebilirdi. Çünkü babası gece olana kadar Baekhyun'u, hep avlarını kapattıkları odaya kapatmış ve gece olduğunda onu alıp ormana doğru götürmeye başlamıştı.

Zaten, babası bir sabah eve geç gelmesinden dolayı şüpheleniyordu. Yine de, şimdi tam olarak öğrenmişti ve bu Chanyeol ile onun sonu olacaktı.

Baekhyun tahmin edebiliyordu, babası onu Chanyeol ile buluşacakları yere götürüyordu. Büyük ihtimalle bunu da ona yine Woohyun abisi söylemişti.

Baekhyun sadece korkuyordu, fakat kendisi için değildi. Babası onu her daim dövüyordu; onu o karanlık odada yalnız bırakması bile babasının ona gram acımadığını anlamasına sebep oluyordu. Baekhyun için böyle şeyler sorun değildi, onun için sorun olan babasının Chanyeol'e bir şeyler yapma ihtimaliydi. Büyük ihtimalle de yapacaktı.

Baekhyun ağlayarak babasının kucağından inmeye çalışıyordu çünkü oraya gitmek istemiyordu. "Bir daha oraya gitmeyeceğim baba, lütfen götürme beni!"

"Hayır! O çocuğun seni bir daha görmemek istemesi için gözünün korkması gerek." Babası söyleyip yerinde durmayan Baekhyun'un sırtına vurdu ve Baekhyun kaçamayacağını fark edip sessizce ağlamaya devam etti.

Umuyordu ki, Chanyeol oraya gelmezdi. Umuyordu ki bugünlük sözlerini tutmazdı, gittiklerinde orada olmazdı.

O sırada, Chanyeol çoktan buluşacakları nehrin yanına gelmişti. Bu sefer, ilk defa o annesine kurabiye yaptırmıştı ve Gri'ye getirmişti. Üstelik onu üzerinde yıldızlar olan bir kaba koymuştu. Emindi, Gri bütün bu şeyleri çok beğenecekti.

Belki bu gece Gri onunla kalırdı ve yarın yeniden annesiyle beraber kahvaltı yaparlardı. Gri annesinin yemeklerini de seviyordu hem.

Chanyeol'ün bu bütün geceyi aydınlatan güzel düşünceleri, ona doğru gelen büyük bir cüsse ve kucağındaki Gri'yi görmesiyle yandaki nehre batıp bütün nehri simsiyah yapmıştı.

"Gri?" Chanyeol kaşlarını çatıp mırıldandı. Gri'yi tutan adam kimdi ve neden buraya geliyordu? Olanları hiç anlamamıştı.

O anda, bu büyük adamın Gri'nin babası olabileceği fikriyle kuşatıldı bedeni. Anında korku ve şaşkınlıkla doldu, yoksa babası onları öğrenmiş miydi?

Babası, Gri'nin insanlara isimini bile söylemesine izin vermeyen biriydi. Büyük ihtimalle Chanyeol'ü de sevmiyordu.

"Chanyeol, kaç!" Gri'nin ağladığı için kayan sesi kulaklarına geldiğinde büyük adam çoktan yanına gelmişti ve şok içinde donup kalmış Chanyeol'ün karşısında dikilip ağlayan Gri'yi yere atmıştı.