Until It's Gone || Chanbaek

22~ Team.

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

---------

"Chanyeol!" Chanyeol'ün annesinin sesi evde yankılanırken Chanyeol rahat rahat uyuduğu yatağında gözlerini açmıştı.

"Tanrı aşkına, bu küçük de kim?" Chanyeol annesinin sözleri ile bütün uyku sersemliği gerisinde kalmış, yatakta hızla doğrulmuştu. Gördüğü manzara ise, görmeyi beklediği en son şeydi.

Her gece onu bırakıp evinden kaçan Gri, bu sefer ona epey büyük gelen pijamasını çekiştirip annesinin yanında duruyordu.

"Gri?" Chanyeol dili tutulmuş gibi kaldıktan bir süre sonra mırıldandığında Gri omuz silkti. "Üzgünüm, Chanyeol. Elbiselerim çok sıcaktı, giyemedim. Ben de yanında uyumaya devam ettim."

Chanyeol onları kurusunlar diye kalorifere astığını hatırladığında, Gri'nin bu yersiz sebebi mantık kazanabilmişti.

Lanet, Gri gitmemişti ve annesi Gri'yi görmüştü. Şimdi kesin kızacaktı!

Chanyeol hala şok içinde annesine döndüğünde omuzları çöktü. Annesi kollarını bağlamış, ona kızgın bir şekilde bakıyordu.

"Anne-" Chanyeol bir şeyler söylemek için ağzını açtığında annesi onu susturdu. "Bu çocuk mahallenin nerede yatıp kalktığı bilinmeyen çocuğu ve sen onu eve mi aldın?"

"Hayır! Babam var benim. Abilerim de var. Evimde uyuyorum hem." Gri de annesi gibi kollarını bağlayıp kafasını yana çevirdiğinde Chanyeol derin bir nefes verdi. "O evsiz değil, anne. Sadece evleri buraya uzak. Ayrıca, o benim arkadaşım."

Annesine onu sevdiğini söylememişti çünkü şey, zaten annesi ona inanmazdı. Böyle demesi daha iyiydi.

"Biz onunla yıldızlara gideceğiz bir kere." Gri kafasını kaldırıp gıcık olmuş bir ses ile Chanyeol'ün annesine söylediğinde annesi ona baktı. "Aslında, sevimli çocukmuş." Annesi Gri'nin önüne çöktü ve gülümsedi. "Adın ne bakalım senin?"

"Adı Gri, anne." Gri'nin bu soruya vereceği cevap Chanyeol'ün annesini rahatsız edebileceği için Chanyeol konuya atlamış ve söylemişti.

"Gri mi? Saçları yüzünden galiba." Annesi Gri'nin saçlarına elini geçirip karıştırdığında Gri kaşlarını çattı. Chanyeol Gri'nin yeni tanıştığı kişilerin saçını sevmesinden nefret ettiğini biliyordu ama Gri en azından annesinin elini itmemişti. Bu iyiydi.

"Gördün işte anne. O benim en sevdiğim arkadaşım ve bize geldiğinde burada uyuyakalmış işte." Chanyeol hemen ayağa kalkıp söylediğinde annesi Chanyeol'e baktı. "Bana bu küçük çocuktan hiç bahsetmedin. Namjoon ve Eunji ile anlaştığını düşünüyordum."

Eh, Chanyeol o ikisini seviyordu ama Gri'yi daha çok seviyordu.

"Sana tanıştıracak zaman bulamadım, üzgünüm." Chanyeol Gri'nin yanına gelip elini tuttuğunda annesi onlara baktı ve iç çekti. "Peki madem, hazır bu yeni arkadaşınla tanıştık, bizimle kahvaltıya kalabilir."

"Olur!" Gri heyecanla söylediğinde annesi gülümsedi. "Pekala."

Annesi odadan çıkarken, neden bu küçük çocuğun kendi oğlunun pijamalarını giydiğini anlamamıştı ama oğlunu zor durumda bırakmamak için sormadı. Eminin bir sebebi vardır, diye düşünmüştü. Zaten küçük bir çocuktu, Chanyeol'ün böyle çocuklarla arkadaş olması annesini endişelendirse de çocuk gayet temiz yüzlü duruyordu. Bu yüzden annesi arkadaş olmalarında bir sorun görmemişti.