Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~
----------
"Chanyeol?" Gri, Chanyeol'ün ismini uzatarak bağırırken girdiği sokaktaki herkes ona bakıyordu. "Chanyeol, sanırım kirlendim. Neredesin?"
Herkes tuhaf tuhaf Gri'ye bakarken, bu durum Gri'nin pek de umrunda değildi. O sadece yağmurdan sonra ormana gitmiş ve bir çamur birikintisine düşmüştü. Üstü kirlenmişti ve yeni bir av gelmediği için üstünü değiştiremiyordu. Eğer üstünü kirlettiğini babası görürse çok kızardı, bu yüzden eve de gidemiyordu.
O da en iyisinin Chanyeol'e gitmek olduğunu düşünmüştü ve bu yüzden her yerde onu arıyordu. Bu insanların neden ona böyle baktığını da hiç anlamamıştı.
Aslında, bu durum Chanyeol için oldukça utanç vericiydi. Gri çoğu zaman utanç verici şeyler yapıyordu ve Chanyeol onun yüzünden habire arkadaşlarına rezil oluyordu fakat Gri bütün bunları hiç bilmiyordu. O bunları akıl edecek bir yaşta değildi. Chanyeol de bundan hiç şikayet etmiyordu, sebebi sevgisine bağlıydı.
"Chanyeol?" Gri yeniden Chanyeol'ün ismini uzatarak bağırdığında onun evinin önüne gelmişti. "Chanyeol, evde misin?"
Chanyeol, Gri'nin sesini duyduğunda ailesi bir düğüne gittikleri için evde tek başınaydı. Daha doğrusu, ailesi onun yanına ablasını bırakmıştı fakat ablası sevgilisinin yanına gitmişti. O da evde tek başına kalmıştı ve sesleri duymadan önce kendine özenerek büyük bir çikolatalı ekmek hazırlamıştı.
"Ah, Gri." Gri'nin yine onu ararken bütün sokaklarda ismini bağırdığını düşünerek mırıldandı ve eline çikolatalı ekmeğini alıp kapıya koştu. "Geldim!" Kapısı küçük ellerle vurulduğunda, Chanyeol hemen kapıyı açtı fakat böyle bir manzara görmeyi beklemiyordu.
Gri'yi görmek için başını eğdiğinde, onun üstünün başının çamur olduğunu fark etmişti. Galiba düşmüştü, bu yüzden üstündeki garip şortun altındaki dizi yaralı gibiydi.
Hakikaten, Gri biraz garip giyiniyordu ve Chanyeol onun neden böyle giyindiğini pek anlamıyordu.
"Gri, sana ne oldu böyle?" Chanyeol şaşkınlıkla karşısındaki çocuğa bakarken, çocuk ellerini arkasından birleştirmiş ve utanarak Chanyeol'e bakıyordu. "Şey, kirlendim."
"Evet, fark ettim. Bekle beni burada." Chanyeol elindeki ekmeği bırakma ve etrafı kirletmemesi için onu kucağına alma fikriyle söyleyip mutfağa gittiğinde Gri yerinde durmamış ve ayakkabılarını çıkarıp kirli kirli eve girmişti.
Chanyeol kapıya hızla geldiğinde kirlenmiş Gri'nin çoktan içeri girdiğini ve evini incelediğini görmüştü.
"Gri!" Annesinden yiyeceği azarlar kulağında çınlarken ellerini beline koyup bağırdı. Fakat Gri hiç umursamıyor gibi eliyle koridorda asılı olan tabloyu gösterdi ve mırıldandı. "Chanyeol şuna bak, burada bir sürü yıldız var!"
Evet, babası bu tabloyu Chanyeol için yaptırmış ve koridora asmıştı. Chanyeol de o tabloyu çok seviyordu fakat şimdilik tek dikkat kesildiği şey Gri'nin bastığı her yere üzerindeki kurumuş çamur parçalarını dökmesiydi.
"Gel buraya, sana dışarıda bekle demiştim bir de!" Chanyeol sinirli sinirli Gri'nin yanına geldi ve onu kucağına aldı. "O kadar pis bir çocuksun ki!"
Gri Chanyeol'ün sinirlendiği fark ettiğinde tıpkı şımarık bir çocuk gibi dudaklarını büzmüş ve ağlamaya başlamıştı. "Pis değilim ki ben!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Until It's Gone || Chanbaek
Fanfiction"Neden saçların gri senin?" "Sen neden hastane kokuyorsan, ondan."