Merhaba!
Yepyeni ve duygusal bir bölüm ile karşınızdayım! Media da olab şarkıyı, ben size ne zaman açmak zorunda olduğunuzu yazacağım.
Finale son iki bölüm!
Keyifli okumalar, sizi seviyorum.
-Deanie.
Küçük bir hatırlatma;
Garaja indiğimde, etrafı gözlerim ile taradım. Gözlerim yiğiti bulamadığında, tükenmişlik hissi ile yere sindim. Ellerimi yüzüme kapattıktan sonra, bir ses duydum. Heyecan ile ayağa kalkıp, sesin geldiği yere döndüm.
"B-Berkay?"
Kucağında yiğit ile bana bakıyordu. Hayır, şuan onu görmeye hazır değildim.
"Kimin bu tatlı bebek?"
Gözlerim kızarmış ona bakkaldım.
Benim ve senin bebeğin, ikimizin bebeği, diyemedim.
Bakışmamız sürürerken, yiğitin berkayın kuçağıma 'anne', diye mızmızlanması tarafından bölündü.
Onu kuçağıma alırken, berkayın kuçağında hiç ağlamadığını fark ettim.
Hissetmiş miydi, küçüçük bebek? Hissetmiş miydi babasının kollarında olduğunu?
Gözlerim tekrardan dolarken, onu süzdüm.
Kilo vermişti, gözleri içine çökmüş ve eskisi gibi parıldamıyordu. Sakal uzatmaya başlamış, saçları dağınıktı.
Daha anlatamadığım bir sürü değişiklik vardı, onda. Hissetmiştim, eskisi gibi değildi.
"Benim."
Gözleri kocaman açılırken, bir iki adım bana yaklaştı.
Neden hala kalbimin en derinlerinde, ona karşı birşeyler vardı? Neden unutamamıştım onu?
Unuttum diyordum kendime, meğer kendimi kandırıyormuşum.
"Senin mi? Ama bu nasıl olur........"
Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi.
"Oldu, batuh-"
Gözleri dolu dolu bana bakmaya başladığında, sağ elinin işaret parmağını bana sallayarak, iyice yaklaştı.
"Sakın! Sakın onun ismini ağzına alma!"
Yiğit kuçağımda huysuzlaştığında, onu kuçağımda salladım.
Yaşlı gözler ile kızarmış gözlerine baktım.
Onu görmeye hiç hazır değildim. Şuan karşıma çıkması, beni hazırsız yakalamıştı.
"Senin bana bağırmaya hakkın yok! Sen kimsin ki? Benim çoçuğumun babasına, böyle diyemezsin!"
Histerik bir kahaka attıp, elleri ile dağınık olan saçlarını çekti. Deliriyor gibiydi, kocaman olmuş gözlerim ile ona bakmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Değişim
Dla nastolatków'Her ne kadar oyunun küçük bir intikam gibi gözüksede, içi çok daha karışık ve çok daha büyük bir şey Yüce. Bu yolda kimseye güvenme, babana bile. Bu şekil düşün; bu yol karanlık, gece gibi ama her gece gibi bunun da bir sonu var. Güneş doğduğunda...
