Siyah Ve Beyaz

5.Bölüm

Karan...

Düşüncelerimden sıyrılıp, ayaklandım. Masadan aniden kalkmam ile bütün gözler üzerime çevrilmiş, sandalye yeri boylamıştı. İlk defa böyle bir tepki vermemden dolayı herkesin meraklı bakışlarıyla karşı karşıyaydım.
Kimseyi umursamayıp hemen önümdeki masaya diktim gözlerimi. Sinirden olduğunu tahmin ettiğim çatılımış kaşları ve yumruk yaptığı eli ile odaklanmış bir şekilde ekrana bakıyordu. Sanki etrafından soyutlanmış, sadece kendi dünyasını yaşıyor gibiydi.

"Ne yaptığını zannediyorsun Karan?!" dedi Ilgaz sesinde ki meraklı tınıyla. Kafamı Ilgaz'ın olduğu tarafa doğru çevirip,

"Hiç, hiçbirşey." dedim ve bir açıklama yapma gereği bile duymadan masadan ayrıldım. Ve bana bakmakta olan meraklı bakışlarla, kafeteryayı terk ettim.

Zihnimde yankılanan babamın sesi nedensizce sinirlenmeme neden oluyordu.

"Daha bir kere gördüğün bir kıza kapılmış olamazsın Karan!" dedim kendi kendime. Olamazdım..! Peki içimde yer edinen bu öfkenin sebebi neydi? Bir türlü anlayamıyordum. Acaba babamın böyle bir kısıtlama yapması mı beni çileden çıkarıyordu..!

Sorular beynimi kurcaladıkça kendimi kaybediyor, yumruk yaptığım elimi daha çok sıkmaya başlıyordum.

Hızla anfiye doğru ilerlerken, kasılmış olan koluma nari, cılız bir el dokundu. Aniden arkama dönüp, baktım. Gördüğüm simayla hayal kırıklığına uğramıştım. Galiba yanıma gelenin yeni kız olmasını istiyordum.

Siyah küt saçları, zeytin gözleri ve beyaz teniyle beni incelemekte olan Aslı' ya diktim gözlerimi.
Artık nasıl baktıysam yüzüne, çocuksu gülümsemesi silinmiş, ışıl ışıl parlayan kömür karası gözlerinde tedirginlik belirmişti. Anında mizacımı değiştirip tebessüm ettim.

"Ne olmuştu Aslı." dedim zoraki gülümsememle.

"Projeyi söyleyecektim. Teslim gününe 1 hafta kaldı. Ne zaman buluşacağız.

"Şu aralar yoğunum. O yüzden kesin birşey söyleyemiyorum fakat ben boş olunca sana haber veririm. " dedim ve yanından uzaklaşmaya kadar verdim. Şuan rol yapacak psikolojiye sahip değildim çünkü. Arkamı dönmüş ilerleyecekken;

"Karan." dedi Aslı.

"Efendim Aslı." dedim, sakin kalmaya çalışarak.

"Birşey mi oldu? İstersen bana anlatabilirsin. " dedi çekinerek. Kızmamdan korkuyor gibiydi.

"Çok sağol. Önemli bir durum yok. Teşekkür ederim. " dedim ve yürümeye devam ettim.

💠💠💠💠💠

Dersten çıktıktan kısa bir süre sonra babam aramış ve Birliğe gelmemizi söylemişti. Bizi ne zaman Birliğe çağırsa ya önemli bir gelişme oluyor, ya da yeni bir göreve çıkıyorduk.

"Yeni bir görev mi var?" dedi Barlas düşüncelerimi dile getirerek.

"Belkide." dedim tahmin yürüterek. "Söylemeyi unuttum. Ilgaz bir torpido gözünü açsana." dedim hemen yanımda ki sağ koltukta oturan Ilgaz'a.
Torpido gözünü açıp içini karıştırdı.

"Bunlar ne şimdi!" dedi iğrenir bir biçimde elinde ki maskelere bakarak. Bu tarz işler hiç Ilgaz'a göre değildi.

"Bunları takmadan gelmeyin dedi babam." dedim düz bir tonda.

"Yine maskeli balo mu var?!" dedi mızmızlanarak. Verdiği tepkilere gülümseyip, orman yolunda dümdüz ilerledim.

"Bence çok eğlenceli oluyor bu tarz görevler. Aksiyonlu. " dedi Barlas ondan beklenen tepkiyi vererek.