When A Monster Boss Meet His Personal Slave

Chapter 11:Galit galitan

Chapter 11

"Akala mo kung sinong babae tsk.."

Pabulong na sabi ni ruzzel pero sa kasamaang palad ay rinig na rinig ko yun at sobrang sakit nun.Sa tagal din naming magkasama ngayon lang talaga ako nasaktan ng sobra.Hindi ko naman sinasadya na mabura ang mga files na yun ganun na ba yun ka-importante para sigawan niya ako?

Sisigawan ka ba kung hindi importante gaga!Pati na naman utak ko nakikigulo na din saakin.

Pumasok na lang ako sa kwarto. At doon ko nilabas lahat ng sakit ng dibdib ko. Iniyak ko na lahat para bukas hindi ako nagmumukang kawawa sakanya. Babaliwalain ko

na lang ang mga sinasabi niya basta alam ko sa sarili ko na hindi ko naman sinasadya.Teka bakit nga ba ako umiiyak?

Ruzzel's POV

Hindi ko naman sinasadya na sabihin ang mga bagay na yun sakanya sadyang nagalit lang ako ng sobra sakanya.Dahil nga sa pagkaka delete ng mga important files ko doon sa laptop. At ang masama pa doon ay

hindi ako nakapagpagawa ng softbound at hindi din ako nakagawa ng copy nun.

Kaya sa pagkakataong ngayon ay baka magdoble trabaho nanaman ako.Tsk! Wala talagang matinong nagagawa ang babaeng yun. Freak na nga tatanga tanga pa siya.

"Hayst!Ano bang nasabi ko?"ginulo ko ang akin buhok at napahiga sa kama,kilangan ko bang humingi ng tawad tsk dng!sya naman may gawa diba?Why would I?Atsaka may pagkakamali din ako dahil natagalan

ako na bumili ng pagkain nung freak na yun.Teka? Nakakain ba yun? Sh*t yun ang hindi ko na problema no.

------

Eto ako ngayon naghahanda na ng makakaain ko.Oo 'KO' dahil sino ba siya para paghandaan ko?Patapos na akong kumain ng may marinig akong

mga yabag sa staircase.Tsk! Gising na yung bakulaw. Agad na akong pumunta sa sala para iwasan siya.

Nahalata ko na may sasabihin siya kaya naman binuksan ko na lang ang T.V para maiwasan ko ang mga litanya niya sa akin.

'Kahit freak ako tao din naman ako nagsasawa sa mga sinasabi niyang wala namang patutunguhan.Nahalata ko na pumasok na lang siya ng kusina.Hay! Hanggang kailan kaya to? Parang hindi na din ako sanay na hindi kami naguusap?Kahit palagi nya ako sinusungitan.Arggh,ginusto ko 'to kaya kayanin ko.

Ruzzel's POV

Paggising ko nasa isip ko na ang humingi ng tawad sakanya kahit alam kong kagagawan nya pero sa totoo lang hindi ko alam kung paano.Ako pa talaga hihingi Shit!Tsk'Ngayon pa ako tinorpe bwisit!

Pagkita ko sa orasan maaga pa naman siguro gising na yun.Pababa na ako sa hagdan ng makita ko siya na papunta ng salas.Bigla naman akong kinabahan sa aura niya tsk.Tae!Why I suppose to be act like this?urgggh

Napakunot noo ako at magsasalita na sana ako pero bigla niyang binuksan ang T.V kaya naman hindi na ako nagsalita pa kundi dumeretso na lang ako papunta sa kusina.Nang madaanan ko si manang ay parang hindi siya mapakali.

"Manang kung may sasabihin kayo sabihin niyo na."kalmang sabi ko

"Ah iho.pansin ko hindi naman kayo

nagpapansinan ni kristal may nangyari ba?"The nerves!

"Tsk!Nadelete niya yung mga important files ko dahil sa gulat ko nasigawan ko siya at napagsalitaan ng hindi maganda."saad ko habang binubuksan ang ref at kumuha ng maiinom.

"Oh! Bakit hindi ka pa humingi ng paumanhin sakanya kung ganoon?"

"Bakit ako hihingi?"

"Hayjusme kang bata ka.Kahit naman nawala nya yung inportante bagay na yun kailangan mo pa din humingi ng tawad dahil pinagsalitaan mo sya. masakit iyon sa kanya."agad din naman ng umalis si manang papunta