Kristal's POV
Dahil sa sobrang lutang ko kaiisip sa nangyari kanina lang ay hindi ko namalayang nandito na pala ako sa room namin.
'Makikipagbati na ba ako sa kaniya?'
'E ang sasakit kaya ng mga binitawan niyang mga salita sakin! Ano yun?Siya na tong nakasakit ng damdamin ako pa mauunang humingi ng sorry?''Pero hindi niya naman kasi ako masasabihan ng mga ganung salita kung hindi ko pinakialamanan ang gamit niya!'Tignan mo, pati sarili ko kinakausap ko na sa isip. Tsk!
Makikipagayos na nga ako.Oo! Tama! Makikipagayos na ko sa kaniya.
Mabilis lumipas ang oras at naglunch time na.Palabas na ko ng room ng bigla akong magulat sa nakita ko.
'What is he doing here? Makikipagbati na ba siya?'^__________^
"Ano ba!Kagulat ka naman!"singhal ko sa kaniya.Maggagalit galitan muna ako. Hihihi.
"Tsk!Kasalan ko bang magulat ka?Tara samahan mo ko maglunch freak!"sigaw niya sakin.Nakapoker face lang ako sa kanya.Makasigaw, di na nahiya.
"Bat naman kita sasamahan maglunch?!" inis na tanong ko sa kaniya.
"Kasi ako ata ang slave kaya kailangan kong sumunod kasi ikaw ang amo ko." sarkastikong
sagot niya sakin.
"Tsk! Leshe ka!" inis na bulong ko. At nauna ng maglakad sa kaniya ng padabog. .Parang ayaw ko na yatang humingi pa ng tawad sa halimaw na 'to.Anak ng sungit!
"Hoy freak! May sinasabi ka ba!?" inis na tanong niya sakin nung mahabol niya na ko sa paglalakad.
"W-A-L-A!" sabi ko sa mismong mukha niya.
• C A N T E E N •
"FREAK!" tawag niya sakin.
"Oh!" inis ko siyang nilingon.
"Umorder kana doon! Dali!!" sigaw niya at naupo na ng prente.Kainis tong bakulaw na to! Naturingang lalaki,
ang hilig manigaw ng babae! Kung hindi lang talaga ako slave ng bakulaw na to. Haaaa!Baka nakatikim na to sakin.BWAHAHHAHAHA!Tumayo na ko at pumila na sa counter.Wala pang limang minuto nakabalik na ko sa table kung saan ko siya iniwan.
"Ang tagal mo?!!" kunot noo pa niyang tanong.
"Wow lang ha. Ang bilis ko kaya." sabay inirapan ko siya.
"Whatever freak!"at kumain na siya.Kumain na din ako. Gutom na din ako e.Nung matapos kaming kumain ay akmang tatayo na ko para mauna na sa kaniya pero pinigilan niya ko.
"Saan ka pupunta?!" inis na tanong niya.Yung totoo? Bat ba ang init ata ng ulo nito ngayon?Oo, dahil iba ang inis niya ngayon kumpara sa mga nakaraan.
Ruzzel's POV
Tapos na kaming kumain at napansin kong tatayo na ang freak na to sa harap ko.'Saan naman punta nito? Kasama niya kaya ako!'
"Saan ka pupunta?!" inis na tanong ko.
"Papunta yatang canteen kakain ulit?Hay..malamang babalik na ng room." inosenteng sagot niya with
hand gestures pa yun.
"Tsk Insane!Pinapabalik na ba kita?" iritadong sabi ko.
"A? Hindi pa. Pero kung hihintayin ko pa yung pahintulot mo na umalis na ko ay baka malate ako sa klase ko." mahinanong sagot niya.Magsosorry nako e,lalayasa mo ko!? Watdahell!>>__<<
Kristal's POV
"Tsk! Okay. Hindi na ko magpapaligoy ligoy pa freak!" hindi na daw magpapaligoy ligoy pa ano yun?yung kanta ni nadine?Woaah!Ok clap..clap nagjoke ako--- pero andami pang sinasatsat nito! Tsk.
"I'm sorry for saying those hurtful words that I've said to you before."halatang sincere siya sa pagsosorry.Omygod!Nagsorry sya takenote.Wala naman ako magagawa eh gusto ko din naman maayos 'to.
"Apology accepted. Alam ko namang may kasalanan din naman ako eh kaya sorry din."pagpapaumanhin ko din.
"Edi inamin mo din na may kasalanan ka nga,freak ka talaga! Tsk."
"Hoy! May kasalanan ka din kaya wag kang ano dyan!" kainis to!
"Okay, lets cut this war here. Tsk! Freak!"Kailangan ulit ulitin ang FREAK!?
"Okay."
"Tara!" yaya niya sakin at nauna ng tumayo at maglakad kaya sumunod na ko.Hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil ang isang monster na gaya niya ay nakuhang magsorry sa isang freak kung tawagin niya.Tsk ang assuming Hahaha.
Ruzzel's POV
Nauna na kong maglakad sa kaniya. Ramdam ko namang sumunod siya.
Parang nakaramdam naman ako ng kaunting tuwa nung tanggapin niya ang apology ko.Why I felt like this again?Damn this heart.
"Oy monster."kalabit niya sakin nung maabutan niya ko. And what!?MONSTER? Tsk.Where the
hell did she get that!?
"Anong monster!?" inis kong sagot sa kaniya.
"Ay este master pala.he he"Ngiti sabi nito.The f*ck with her smile!She's cute with that..
W-what?!Urgh..nevermind she's my slave An ugly slave that's it=_____=
"O ano?" pormal nasagot ko sa kaniya.
"Paano nga pala yung mga hindi ko sinasadyang naburang mga files mo? Ano ng gagawin mo nyan?"Good thing she ask it.Tanggapin mo ngayon ang consenquences ko sayong freak ka!hahaha.
"You know what?Naisip ko na yan e." ngingisi ngisi kong sabi.
"Ano naman ang naisip mo?" inosenteng tanong niya.
"Ang naisip ko? Let's just say na dahil 'hindi mo nga sinasadya' na mabura yun. I think much better kung 'ikaw' nalang ang uulit at gagawa nun diba magandang idea?" nakangisi ko pa din sabi at halata mo sa mukha ng freak na to na nagulat at hindi gusto
ang ideya ko pero wala siyang magagawa.Well, I'm the boss here and she's only my 'slave.'
Kristal's POV
Nagulantang naman ako sa sinabi ni Monster na yun kaya hindi ko agad nakuhang magreact kaya nung makarecover ako ay...
"Ano!? Ako!? Ako ang gagawa nun!? Eh hindi ko nga alam yun, ako pa ang gagawa!?Jusko inay ko po!" nagpapanic na sabi ko.Tinignan niya naman ako ng masama.
"I'm serious for what I've sayin'kaya maghanda kana dahil mamayang uwian ay sasama ka sakin sa kompanya at sisimulan mo na mamaya ang paggagawa got it?!" sigaw niya sakin.
"Waaaaaaaaaaaaaa! I hate you Monster!!!"
Inis na sigaw ko at mabilis na naglakad na pumauna pa sa kaniya.Bahala siya dyan! Akala ko pa naman okay na yung paghingi ko ng sorry sa kaniya!Huhuhhu!Now I'm dead!Yes definitely dead!Pano ko naman kasi gagawin yun e wala nga akong kaalam alam doon sa laman nung files na yun kaya pano ko gagawin!?
HOOOOOOOOW!?Nakakafrustrate naman ito! Bat ba kasi ang likot
ng kamay ko at kung anu-ano ang
pinapakialaman.Naging okay na nga kami. Binigyan naman ako
ng parusa kung parusa mang matatawag yun.tsk yan! yan tuloy napala ko. Hays!
BINABASA MO ANG
When A Monster Boss Meet His Personal Slave
RomanceMahirap Mag-isa.. Mahirap kung ikaw lang nagmamahal sa sarili mo. Mahirap gawin Ang Lahat ng bagay Kung Ikaw Lang At Walang Iba. Pero Mas Mahirap Pala Kapag Panlabas Na Kalooban Lang Ang Hinahanap Sayo. Kung Saan Mismong Itsura At Katayuan Lamang An...