CALUM.
Een hard schel geluid schiet door mijn oorschelp, waardoor ik automatisch naar mijn hoofd grijp.
Oh man, daar zul je ze hebben.
Terwijl ik mijn hoofd blijf vast houden draai ik mezelf half om. Lange, dunne, letterlijke – skeletten glippen door de gangen heen. Ofwel; Boonies. Althans, wij noemen ze Boonies. Ze hebben niet echt een naam. Je kunt ze ook gewoon skeletten noemen.
Ze storen ons niet, maar ze eten alles wat een hartslag heeft.
Wij eten ook alles wat een hartslag heeft, maar als ik zo iets heb gedaan, voel ik me er altijd na der hand toch schuldig over. Maar het is het enige voedsel waarop wij kunnen overleven.
Uiteindelijk worden we allemaal Boonies. Je geeft het dan gewoon op om een lijk te zijn. Je verliest alle hoop, daarna is er gewoon geen weg meer terug.
Zijn dat mijn vooruitzichten? Woord ik ooit ook een van hen? Een Boonie?
Ai, dat is een rottig vooruitzicht.
----
Ik heb alle hoofdstukken even anders geschreven omdat ik gewoon niet tevreden was met wat ik schreef sorry!
Ik raad jullie aan om dit verhaal opnieuw te lezen tot dit chapter (hoeft niet perse, maar is wel handiger)
JE LEEST
zombie ✕ c.h ✔️
FanfictionAls ik nou misschien iets meer zou eten? Zou ik er dan levender uit zien? Als ik iets meer zou drinken, zou ik er dan niet zo uitgedroogd uit zien? En wat als ik bijvoorbeeld zou gaan sporten? Zou ik er dan iets gespierder uit zien? Zouden mensen mi...
