chapter 69

168 23 7
                                        

CALUM.

"Wat doe je hier?" Fluister ik zacht, wanneer we niet veel later een schuilplek hebben gevonden.

"Boonies joegen me weg," Fluistert Ashton terug. "Ik kwam jou zoeken. Waar is 'ze'."

Ik voel een steek trekken door mijn borstkas.

Erin.

"Naar huis." Mompel ik.

Ashton kreunt even kort iets binnensmonds en legt vervolgens zijn hand op mijn schouder. "Gaat het wel?"

Ik schud mijn hoofd. "Nee."

Ik huil niet, maar vanbinnen ga ik kapot.

Ashton schud me een beetje heen en weer, waarschijnlijk om me gerust te stellen.

"Boonies zoeken naar jou," Fluistert hij vervolgens.

Ik trek mijn schouders op. Wat maakt het nog uit?

"En ze zoeken ook naar haar," Mijn hoofd veert weer op.

"Ik ben iets begonnen," Fluistert Ashton. Hij legt een vinger tegen zijn slaap. "Ik zag.. foto's.. gisteren.. het waren herinneringen. Mijn moeder, zomer, een stadion m-met m-mensen, kip, een meisje."

"Een droom." Onderbreek ik hem.

"Een droom?" Herhaalt Ashton me langzaam.

"We zijn volgens mij aan het veranderen."

"Zijn we dat?"

"Ja."

----

Hmkaaaayy

Wat denken jullie peepzz?

Xoxo

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu