chapter 10

277 28 0
                                        

ERIN.

Ik schrik wanneer er een zombie te zien is op het scherm.

"Deze mensen, of wel, zombies lijken er uit te zien als mensen, maar dat zijn ze niet,"

Ik houd mijn adem in. Mijn nekharen gaan abrupt overeind staan.

De stem van mijn vader verteld verder.

"Ze denken niet en ze bloeden niet. Ook al was het je moeder of je beste vriend, ze zijn niet meer te helpen,"

Ik hoor Luke naast me naar adem snakken.

"Ze zijn ongevoelig en hebben geen emoties, stel ze maar voor op deze manier. Jullie zijn een belangrijk onderdeel van wat er tussen ons staat en de totale uitsterving van de mensheid. Daarom moeten jullie stuk voor stuk veilig terugkeren. Jullie hebben jullie training gehad en jullie zijn allemaal geslaagd. Veel succes."

Ik laat mijn hand rond Luke zijn hand glijden en probeer hem vast te pakken, maar hij trekt terug.

"Niet nu Erin, we moeten gaan."

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu