chapter 90

166 20 5
                                    

ERIN.

Niet veel later komen we in de oude metro aan.

Alles is vochtig en nat en het ruikt hier muf.

"Oh my god." Mompel ik ineens wanneer ik voor ons allemaal lijken bij elkaar zie staan.

Het zijn er dit keer geen twintig, maar het zijn er echt honderden.

Ik voel dat Calum mijn hand weer vast pakt. Hij verstrengeld zijn vingers met de mijne, waardoor ik naar adem snak.

Ergens voorin de groep staat Ashton. Zijn hoofd hangt schuin voor zijn ogen en vragend staart hij ons aan.

Naast me zie ik dat Calum met zijn hoofd schud.

"Sorry, het is niet gelukt." Mompelt hij.

Ashton beweegt met zijn hoofd en vervolgens stapt hij naar voren richting ons.

"Calum," fluistert hij zacht. "E-en Erin..."

"H-hallo.." stamel ik.

"Wij zijn klaar voor de strijd."

Ik knik, nog steeds ben ik geshockeerd. "Ja dat kan ik zien."

"Soldaten komen," begint Calum. "Ze gaan proberen ons in te sluiten."

Maar zodra hij dat gezegd heeft, klinkt er ineens een hard schel geluid.

Boven op de ramen van het gebouw zijn dunne geraamtes te zien. Ze slaan met hun vuisten op het glas, wat begint te breken.

Boonies.

-----

Oh no. Nietgoed. Nietgoed.

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu