CALUM.
Ik hef mijn hoofd weer op wanneer ik hoor dat Erin onder de dekens kruipt.
"Hey," Ze glimlacht kleintjes naar me. "Ik heb een vraag; Moet jij eigenlijk perse mensen eten?"
Ik knik.
Erin knikt ook. "Anders sterf je?"
"Ja."
Erin zet een hand onder haar hoofd. "Maar je hebt mij niet opgegeten. Je hebt me vaak gered. Het moet vreselijk zijn om daarin opgesloten te zitten. Ik bedoel, ik kan het je zien proberen. Dat is wat mensen doen. We proberen ons zelf te verbeteren weet je wel? Soms moeten we het negeren, maar als ik naar jou kijk... zie ik je harder proberen dan wie dan ook," Erin haar woorden galmen na in mijn oorschelp. "Je bent een goed persoon, Calum."
Een traan drupt over Erin haar wang. Ik weet aan wie ze denkt, aan Luke, haar vriend. Die ik heb gedood heb.
Ik ben helemaal geen goed mens, ik ben slecht. Heel erg slecht.
"I-ik was het." Fluister ik.
"Wat bedoel je?" Fluistert Erin terug.
Ik graag in de zak van mijn vest. Ik voel metaal mijn vingertoppen raken.
Ik pak het horloge uit mijn zak en leg het vervolgens langzaam naast Erin neer.
Het is het horloge van Luke.
----
Omdat ik gister vergeten was om te updaten (:
JE LEEST
zombie ✕ c.h ✔️
FanficAls ik nou misschien iets meer zou eten? Zou ik er dan levender uit zien? Als ik iets meer zou drinken, zou ik er dan niet zo uitgedroogd uit zien? En wat als ik bijvoorbeeld zou gaan sporten? Zou ik er dan iets gespierder uit zien? Zouden mensen mi...
