chapter 72

176 21 2
                                        

CALUM.

Erin en ik gaven de rest hoop, en het verspreidde zich snel.

De Boonies vonden dat maar niks. Daarom zochten ze ons.

Ik moet Erin vertellen wat er gaande is, voordat het te laat is.

Ik mompel iets onverstaanbaars wanneer er ineens een wild hert langs me heen loopt.

Nee, ga weg. Zoek je vrienden. Laat me alsjeblieft met rust.

Het hert loopt weg, alsof ie me inderdaad gehoord heeft.

Ja, zo ja.

Ik loop langs verschillende gebouwen totdat ik langs een raam loop. Voor het eerst sinds tijden zie ik mezelf weer.

Mijn huid is nog steeds bleek, maar mijn ogen lijken meer levender.

My god.

Snel loop ik door.

------

HIHIHIHIHIHIHIHI de komende hoofdstukken worden zoooooooo leuk oki doei doei xo

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu