chapter 27

242 26 0
                                    

ERIN.

De zombie opent de deur van het vliegtuig en vervolgens verschijnt er een rij met stoelen. Passagiersstoelen.

Ongeveer negen jaar geleden, zat ik ook nog in zo'n stoel. Samen met mijn moeder, mijn zusje en mijn vader. We gingen op vakantie. Dat zou nu echt niet meer kunnen.

Ik voel weer een traan over mijn wang glijden.

Ik schrik op wanneer ik ineens een koude hand op mijn schouder voel.

Ik draai me in één beweging om en zie dat ze zombie me aan staart.

"Thuis.." fluistert hij.

Nee, dit is niet mijn thuis. Nee, nee, nee.

Hij steekt zijn hand uit naar een van de passagiersstoelen in de rij, volgens mij als gebaar dat ik daar moet gaan zitten.

Ik bedenk me geen moment en kruip op de eerste beste passagiersstoel die ik zie.

Ik maak mezelf klein en druk mezelf tegen het raam aan.

En voordat ik het weet, begin ik weer te huilen.

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu