zombie ✕ c.h ✔️

chapter 38

CALUM.

Niet veel later zitten we weer in het vliegtuig.

Erin maakt het blik met voedsel open en vervolgens prikt ze er met haar vork in.

"Oh dit smaakt hemels." Zucht ze en kauwt op een stukje eten, althans, wat voor haar eten is.

Ze heft haar hoofd op, en nu pas merk ik dat ik naar haar staar.

Nee, niet staren. Nu doe je het weer. Daar word ze bang van.

Ik geef haar nog een kleine blik en vervolgens loop ik weer naar het achterste gedeelte van het vliegtuig. Hier staat een koelkast.

Ik open de koelkast en pak er een flesje uit.

Ik loop terug naar Erin en duw het in haar handen. Dankbaar kijkt ze me aan. Dit is voor het eerst dat ik haar zo heb gezien, dankbaar.

"Dank je wel," Glimlacht ze.

Ze maakt het flesje open en neemt vervolgens een grote slok.

"O man, ik kan me de laatste keer niet eens herinneren dat ik een biertje op had. Zo slecht ben je nog niet, Mister Zombie."

Mister Zombie? Nee, zo heet ik niet. Ik heet Calum.

"Mijn naam.." begin ik moeilijk.

Erin haar wenkbrauwen fronzen. "Heb je een naam? Wat is je naam?"

"C..." begin ik, maar ik kom amper uit mijn woorden.

Dit gaat slecht. Ugh, het liefst zou ik weer opnieuw willen sterven.

"C?" Herhaalt Erin me langzaam.

"Ca...lu..lu..lum."

"Calum? Heet je Calum?"

Ik knik.

Rond Erin haar lippen verschijnt een glimlacht. "Dat is een mooie naam, Calum."