chapter 97

181 17 6
                                    

ERIN.

Spartelend kom ik boven water, maar ik zie geen Calum.

"CALUM?!" Gil ik.

Ik kijk in het water en zie iets op de grond liggen. Zwarte haren, een bleek gezicht.

Ik twijfel geen moment en duik naar de bodem.

Ik sluit mijn armen achter zijn hoofd en trek hem mee omhoog.

Mijn hart bonst in mijn borstkas. Is hij dood?

Zodra we boven aankomen leg ik mijn handen rond zijn wangen. Ze zijn warm. Heel erg warm. Niet zo koud als dat ze horen te zijn.

"CALUM!" Gil ik en schud hem door elkaar. "Calum alsjeblieft!"

En dan, opent hij zij ogen.

Ik voel een eerste traan van opluchting over mijn wang glijden.

"Calum, gaat het?" Ik leg mijn handen op zijn schouders.

"Ja, Erin."

Mijn ogen worden groot. Hij mompelt niet, hij gromt niet, hij kreunt niet. Hij praat.

"Oh my god." Fluister ik en leg mijn handen voorzichtig in zijn hals.

Calum grijnst breed en vervolgens beweegt hij zijn hoofd naar het mijne toe.

Onze lippen komen in contact met elkaar.

-----

JEEEEEEEEEEEEEEJJ

Okay 1: ik had die hoofdstuk eergisteren perongelijk al gepubliceerd maar toen was ik nog half aan het slapen dus had ik niet door dat ik het hoofdstuk überhaupt had gepubliceerd, sorreh

En 2: DIT HOOFDSTUK ZOU EIGENLIJK GISTERAVOND ONLINE KOMEN maar uhm ik heb de hele avond Netflix gekeken dus ik was het vergeten en eh ik vier ook carnaval dus euh ja daar word je ook moe van ):

ERIN EN CALLIE ZIJN EINDELIJK BIJ ELKAAAAAAAARRR JEEEEEJ

zombie ✕ c.h ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu