Gevallen voor mijn vijand..

Wie ben je ?

**Flashback**

Ik zat in het 1ste middelbaar en kende toen niemand behalve mijn achternicht. Ik had zoveel stress, wat ook een beetje logisch was omdat ik niet meteen het meisje ben dat je ziet staan of die er alles aan doet om gezien te worden. 
Bij mijn komst op school zag ik meteen de mooie, opgemaakte meisjes die eruit zagen als poppen, terwijl ik er super, mega, droog bijliep. Ik droeg een zwarte broek, sneakers en een hoodie. Niet meteen het meisje waar je je voor zou omdraaien hé?

Asmae: Yasmine? Kom je?
Ik: Ja ja, ik ben er al.

We zaten toen in dezelfde klas. Zij kende al bepaalde mensen, omdat ze een goeie vriend had. Ik, ik was alleen --'

Zij: Ik ga je voorstellen aan mijn vriend. Goed?
Ik: Euhm, ja hoor, zoals jij wilt.

Ik volgde haar al zwijgend en zag in de verte een jongen op ons wachten. Hij stond tegen de muur aan de overkant van de speelplaats. Het was dus duidelijk: Hij zat op onze school.. GREAT! 

Zij: Héy, alles goed? Ik stel je Yasmine voor. Ze is de dochter van de nicht van mijn moeder. (Ja, ja ze kon het niet verdragen dat mensen ons nichten zouden noemen, dus gaf ze altijd de volgende stamboom)
Hij: Salaam, ik ben Haroen.
Ik: Salaam, ik ben dus Yasmine

Ik kende hem nog niet, maar ik kon hem al niet verdragen! Hij had een bepaalde manier van doen dat ik niet kon uitstaan.
Naast dit, ontdekte ik na verloop van tijd dat hij niet altijd even eerlijk was. Hun vriendschap of wat het ook was, was snel gedaan.
Ik stond natuurlijk aan haar kant en geloofde ook meteen wat ze zei. Ik besloot dus om hem te negeren, maar hij dacht hier niet op dezelfde manier over. Hij bleef rustig staren met een blik dat mij even bleef achtervolgen. 

Mariam: Wat is er met je?
Ik: Niets, Haroen kijkt mij scheef aan en kan het niet verdragen!
Zij: Serieus? Het is een super goeie vriend van mij! Hij is blijkbaar verliefd op mij, maar ik zie hem gewoon als vriend. Je moet gewoon oppassen, hij is vrij achterbaks.
Ik: Haha, bevriend? Je noemt hem net achterbaks! Leuke vriendschap! En hij heeft dus al een ander op het oog. Ik had gelijk! Ik kan hem dus echt niet hebben hé. Trouwens ik ben gefocust op Omër ;)

Omër was de jongen waarop ik een crash op had. Hij was knap, lief, zacht.. gewoonweg de ideale jongen! Het was dus duidelijk dat Haroen niets was tegenover hem.

** Einde Flashback**

Hier ben ik dan, 3 jaar later.. Steeds dezelfde Yasmine, dezelfde school en dezelfde vrienden.. En natuurlijk steeds hetzelfde haatgevoel tegenover Haroen.. Ik heb in 3 jaar tijd niets positiefs gehoord over deze jongen. Er wordt enkel slecht gesproken over hem waardoor mijn mening niet verandert!

Ow ja, met Omër gaat het ook goed, maar we zijn enkel leuke, gestoorde vrienden geworden. Mijn crush moment was al snel over en dat was maar beter ook. 

Dit jaar, verander ik van richting. Ik vind mijn richting niet meer zo interessant waardoor ik liever iets anders ga doen. Dankzij deze richting beland ik met mijn kleutervriendin, Ibtisam (Ibti) en een ander vriend die ik via via heb gekend, Saad. Saad was de beste vriend van Haroen, die ook in mijn klas zou zitten. Jullie kunnen waarschijnlijk mijn enthousiasme al inschatten toen ik ontdekte dat hij in MIJN klas zou zitten. Al is het eigenlijk een beetje het omgekeerde. Hij zat namelijk al 3 jaar met dezelfde klas, dus ik was diegene die nieuw was in zijn klas, maar shuut, dat hoeft verder niemand te weten.
Ik was dus mega, super slechtgezind omdat ik met hem jongen in de klas zou zitten. 

Na twee maanden vakantie, was de werkelijkheid aangebroken.

De eerste schooldag stond aan de deur --'

Ik stond op de speelplaats een beetje rond te kijken om mensen te vinden die ik ken, toen er iemand op mij kwam afgestapt. Hij strekt zijn hand uit om mij te begroeten.

...: Salaam, ik heb gehoord dat je deel gaat uitmaken van onze klas.
Ik: Euhm, salaam, jaa blijkbaar :D
...: Ewa Welkom! Je zal zien, we zijn een TOP klas!
Ik: Dankje Saad! Ben benieuwd!

Ik vond het zo lief van hem. Ik bleef glimlachen tot ik Haroen achter hem zag staan.

Hij: Salaam, alles goed?
Ik: Hamdoulilah met jouw?
Hij: Goed. Welkom in onze klas.
Ik: Dankje!

Hij lacht en volgt Saad naar de bende jongens aan de overkant van de speelplaats.

Ondertussen stond ik met de meiden. Ik probeerde achter informatie te komen.

Ik: En? Hoe is de klas?
Ibti: Kei goed! We zijn een echte familie! We lachen ons dood, maken alles samen mee,...
Ik: Echt? Met iedereen?

Ik wilde natuurlijk te horen krijgen dat het met iedereen ging behalve Haroen. Het leek mij raar dat zelfs hij met de meiden kon omgaan.

Zij: Ja ja, er zijn een paar rare die er nog tussen zitten, maar valt nog mee.
Ik: Ah ok.

De bel gaat, dus gaan we allemaal naar onze nieuwe klas. Ik ga al snel achter een bank zitten naast een Belgisch meisje Ann. Ze lacht naar mij en kijkt terug naar de leraar. Ik kende hem natuurlijk al en vond hem ZALIG als leraar!! Hij was zo vriendelijk en hij kon echt zijn vak geven. 

Tijdens de les zag ik Haroen steeds lachen. Hij en Saad zaten constant grappen te vertellen om de klas te laten lachen. Het was duidelijk dat concentratie in deze klas heel moeilijk te vinden ging zijn, laat staan les volgen.

...: Eh Yasmine, mag ik een pen?

Ik draai mij om en zie één van mijn nieuwe klasgenoten. Hij keek mij met een vragende  glimlach aan.

Ik: Ja hoor, hier!
Hij: Dankje!
Ik: Graag gedaan, euh..
Hij: Sorry ik heet Nadir haha.
Ik: Ah graag gedaan, Nadir!

Nadir was een super lieve jongen. Met hem aan je zij kon je niet 2 minuten zonder te lachen. Hij was lief, attent, grappig en schattig. Hij was vrij kort, donker van huidskleur en te lief. Naast hem was er ook Filip. Hij was de "bekeerde" van de klas. Hij sprak zelfs beter arabisch als ik terwijl hij een Belg was. Zij waren er steeds voor mij waardoor het schooljaar makkelijk begon.

Ik spoel even enkele maanden verder. De lessen zijn van start gegaan. Het is dus druk, maar de routine zit er al in.. School.. Thuis.. School.. Thuis.. En de gesprekken met de klasgenoten voor hulp.

We hadden net kerstvakantie gehad. Het is dus terug de eerste dag school. We komen allemaal aan in de klas, klaar om te gaan zitten..

Leraar: Wat doen jullie? Ga maar allemaal vanachter staan.
Ik: Waarom?
Leraar: Yasmine, waarom moet jij steeds commentaar geven? Ga gewoon vanachter staan!
Ik: Ok
Leraar: Jullie gaan nieuwe plaatsen krijgen, want de vorige waren niet goed. Dit keer geef ik jullie jullie plaatsen.

Dus Ibti met Mo, Ann met Hajar, Filip met Anissa, Saad met nadir,

En Yasmine met ...

Zo schatjes, wat denken jullie? Naast wie gaat Yasmine moeten zitten? Wat vinden jullie van dit eerste deel?

XXX