Gevallen voor mijn vijand..

Praat verder met mij, aub.. (deel 1)

We zijn ondertussen enkele weken verder. Mijn contact met Haroen blijft constant, dus ik ben gelukkig. We horen elkaar elke dag, we spreken via sms, maar bellen zeker ook. 

Toch moet ik  toegeven dat ik anders praat, ik besef het ook. Ik kan het hem natuurlijk niet zeggen want ik weet dat hij het al door heeft, JA, want ook hij praat anders. Net zoals vorige keer, hij belde mij toen ik rustig in mijn kamer zat.

Ik: Hallo?
Hij: Salaam, Mina?
Ik: Alaykoum salaam, ja ik ben het.. Alles goed?
Hij: Hamdoulilah, met jou?
Ik: Ook goed hamdlh.
Hij: Wat doe je?
Ik: Niets, in mijn kamer.. Ik denk..
Hij: Aan wat nu weer? Dat je geen sociaal leven hebt haha...
Ik: Haha, echt niet! Jij bent diegene zonder leven ! 
Hij: Allé vertel, voor je weer kwaad wordt haha..
Ik: Ik denk gewoon aan het feit dat ik wil veranderen..
Hij: Veranderen? Hoe bedoel je? Vertel!
Ik: Ik wil veranderen, maar in het goede weet je. Mezelf verbeteren, het goede doen, enz...
Hij: Dus, je bent een slecht iemand?
Ik: Nee, nee, maar we kunnen onszelf altijd verbeteren toch?
Hij: Hmm.. ik begrijp het niet.. Je bent perfect zoals je bent..

STOPPPPPPPPP!!! WAT HEEFT HIJ NET GEZEGD??? IK BEN PERFECT?? YASMINA?? PERFECT??

Het is onmogelijk!! Hij heeft nog nooit zoiets gezegd.. Dus, ik ging verder in op zijn antwoord.

Ik: Ja, tuurlijk! JE zegt dit gewoon omdat je geen keus hebt..
Hij: Totaal niet! Ik zeg het omdat het waar is!
Ik: Haha.. We zullen nog zien als ik geen deel meer uitmaak van je leventje..
Hij: Yasmina.. (hij zucht) Het zal nooit gebeuren en dat weet je.
Ik: Haroen.. (Ik zucht) Het zal gebeuren en dat weet je.
Hij: Stop! Je maakt mij kwaad!
Ik: Het is de waarheid.. Stel, morgen je trouwt, wat doe je dan?
Hij: Ik doe niets, je zal er altijd zijn en KLAAR!
Ik: Ok, klaar! Ik wil gewoon veranderen en daar gaat het om.
Hij: Ok, dus het boeit je totaal niet dat ik je perfect vind hoe je bent?
Ik: Maar nee, dat is het niet! Maar Haroen, je bent mijn beste vriend.. Dus het is een beetje logisch dat je dat zegt.. Een ander gast gaat het nooit zeggen.

Meisjes, heb ik gelijk of niet? Een beste vriend hoort je altijd te steunen en dat deed hij ook gewoon. Het was heel lief, maar niet genoeg voor mij.

Hij: Goed, ik begrijp het.. Ik ga je laten, ik ga trainen! Ciao..
Ik: Nu al? Moet ik je gezelschap houden onderweg?
Hij: Nee, het lukt wel! Ik bel je morgen...
Ik: Ok, ciao!

Hij legt neer, en ik begreep er niets van! Alles ging goed en ik weet dat hij altijd graag spreekt wanneer hij onderweg is naar ergens... Ik ging op mijn bed liggen en bleef denken aan wat er net gebeurd was, maar ook aan hoe ik ging veranderen.

<3 <3 <3