Gevallen voor mijn vijand..

Nooit zonder haar.. Nooit zonder hem..

Maar ik bleef dus beleefd antwoorden want wilde er niet voor zorgen dat er drama zou zijn door mij. Enkele weken bleef het zo. Ze stuurde en ik probeerde steeds neutraal te antwoorden.

Ondertussen zaten we in ons examenperiode. STRESS STRESS STRESS!!! We hadden ons zwaarste examen al gehad, namelijk bedrijfseconomie en  de volgende dag hadden we wiskunde.. grootste nachtmerrie van bijna iedereen. 
Haroen en ik hadden een soort 'traditie' bij de examens. Ik kwam eerder naar school zodat we de theorie konden overlopen. Hij moest dat van mij horen, ik moest het luidop lezen, omdat meneertje het dan beter kon onthouden. Echt een raar kind! 
Die dag deed ik dus hetzelfde. Ik las alles voor en nadien gingen we naar binnen om ons examen af te leggen. Na 4 uur was het gedaan. Ik ga naar buiten en wacht op de rest van de klas. We gaan naar de speelplaats wanneer heel de bende er is. 

Haroen: Yasmina? Wat had je geschreven bij p. ...

Ik: Euhm, ik denk ... ( ik wist het al niet meer haha)
Hij: Ben je zeker?
Ik: Wacht, je kent me toch! Ik vergeet alles direct nadat ik het heb opgeschreven...  Zo ben ik altijd. Zodra een taak, toets, examen klaar is vergeet ik alles.. DELETE!
Hij: Ewa, denk na ajb.. Doe moeite!
Ik: Aaaaah, ik weet het weer. Het antwoord was ...
Hij: Ja? Wyw, ik heb dat juist!! 

Hij springt letterlijk op mij en geeft mij een knuffel..

Ik: Doe rustig! Ik kan niet meer ademen.. EN het is maar één punt van de 100 hé.
Hij (in mijn oor): shuuuuut, ik ben blij met dat één puntje.. EN je ademt nog omdat je praat..
Ik: Ja, maar ...nu ... gaat... het .... niet... meer...
Hij: En nu? (Hij houdt me nog steviger vast!)
Ik: Stooooooooooop!!

Ik begin te bewegen en te slaan, maar naast zijn kracht ben ik precies een muis met een olifant. Hij gaat dood van het lachen terwijl ik aan het roepen ben. Ik blijf vechten wanneer ik ineens voel dat hij mij los laat. Ik verschiet van zijn plotse beweging, maar ben ook opgelucht. 

Ik: Wat is er? Mhm, eindelijk maar wat is er?
Hij: Wyw, ajb blijf gewoon staan. Draai je niet om.
Ik: Huh? Waarom? Je maakt me bang? Wat is er?
Hij: Ze is er, achter je! Wyw, ze gaat een hele drama maken!
Ik: Wie dat?

Ik draai mij om en zie zijn vriendin voor ons staan. Ze stond daar terwijl ze mij aanstaarde met een zieke blik. Ik kijk naar haar en beslis om gewoon normaal te doen, want er was niets aan de hand. Haroen kon mijn gedachten lezen, want hij deed gewoon mee. 

Ik: Salam, alles goed?
Zij: Goed met jullie?
Ik: Goed goed! 

Ik kijk naar Haroen en doe teken van antwoord. Zij komt er tussen voor hij een reactie kon geven. 

Zij: Hij lijkt dik in orde hé!
Ik: Haha, ja we zijn ook klaar met ons examen en hij kwam net te weten dat hij 1 op 100 had.

Haroen kijkt mij met een dodelijke blik aan. Ik begrijp ook waarom, maar blijf met een brede glimlach naar hem kijken. Zij moet maar geen steken proberen te geven, want ze krijgt ze terug.  Maar oké, het gaat hier nog steeds over Haroen, dus ik probeer mij te herpakken. 

Ik: Je zou dus super fier om hem moeten zijn haha. En dank zij jou, kan ik nu stoppen met lijden.
Zij: Was je aan het lijden dan?

Ik: Heb je mij niet horen roepen? Ik kon amper ademen, dus dank u!

Ze kijkt naar hem en neemt zijn hand vast. Yes, wij mochten gratis kijken.

Zij: Schat, zijn wij weg? Ik moet nog veel dingen gaan doen. 

Ugh, ik kon er echt niet tegen dat ze hem zo noemde. Hij neemt afscheid van ons en wij zien hun vertrekken. Ik blijf nog effe hangen en vertrek nadien naar huis. 

's avonds zit ik gezellig in mijn kamer tv te kijken wanneer mijn gsm afgaat.. Haroen..

<3 <3 <3