Gevallen voor mijn vijand..

Onderweg naar P.

Ik stap naar achter terwijl ik iedereen begroet. Ja, ik kende bijna iedereen dankzij mijn beste vriend ;) Nee, das niet waar! Ik was vrij sociaal geworden doorheen de jaren, waardoor ik vrij veel mensen kenden.
Ik ging naast Mary zitten, die mij ook had geroepen.

Ik: Eindelijk! Nu nog even deze tas wegzetten en dan kan ik rustig zitten.
Zij: Haha, je kan die hierboven zetten. Wat zit er allemaal in? Die lijkt zwaar!
Ik: Deuh! Er zit eten in! Ik moet wel overleven deze week hé..
Zij: Haha.. Je hebt dik gelijk!
...: Eh kijk is wie er achter je zit ^^
Ik: OMG, Ibti!! Beter kan niet! Wow, wat heb jij allemaal bij?
Ibti: Haha, ook eten hé! We zijn een echte tweeling!
Ik: Haha, overdreven!!

Dat was ook echt zo! Ibti en ik waren een tweeling van verschillende ouders. We deden alles hetzelfde, spraken hetzelfde, zeiden hetzelfde, reageerden hetzelfde. Het was kortom te gek voor woorden. Zoals nu, we hadden beide een overvolle tas bij met ETEN!! Wie zou er nog zo overdrijven als wij? NIEMAND!

Mary: Waar is Haroen?
Ik: Ah hij zou al in de bus moeten zitten hoor.
Zij: Haha, serieus? Had je die nog niet gezien?
Ik: Nee, hoezo?
Ik krijg een lap! Ik draai mij gelijk om en zie zijn blik.
Hij: Ik zit niet hier nee hé?!  Hoezo je ziet mij niet eens zitten en gaat rustig je ding doen.
Ik: Hahaha, sorry ik was even druk bezig met mijn eigen. Ik wilde een goeie plek hebben en eten!
Hij: Eén ding kan al niet?
Ik: Heu? Wat?
Hij: Goeie plek hebben.
Ik: Waarom niet? Ik zit toch?
Hij: Ja, maar de beste plek zou naast mij zijn.
Ik: Doe normaal! (Ik geef die een lap en draai mij richting Mary).

Ik begin met haar te praten, wanneer twee handen mijn schouders vastpakken en deze keren richting hem.

Ik: Wat nu weer?
Hij: Hoezo? Is ons gesprek afgerond misschien?
Ik: Er zit al iemand naast je. Wat is het nut?
Hij: Dat is mijn nicht.

OMG.. De enige, echte nicht. Ze kijkt mij aan en glimlacht. Mijn blik ontmoet die van haar en ik glimlach terug. 

Ik: Sorry! Ik ben Nihad.
Zij: De enige, echte! Fijn je eindelijk te spreken.
Ik: Aah, hetzelfde! (Ik werd een beetje ongemakkelijk, omdat ik niet goed wist wat mijn figuur al had verteld)

Het was alsof ze mij aanvoelde. Ze begon gezellig te babbelen en het leek alsof wij elkaar al jaren kenden. We waren Haroen zelfs vergeten.

We waren ondertussen al enkele uren verder en onderweg naar Praag.  Ik was al in slaap gevallen, omdat de nacht ervoor niks had geslapen.  Na een paar uurtjes word ik wakker, ik kijk rond en merk dat de andere ook slapen. Ik kijk naar Haroen, hij sliep en hij was zo schattig, ook al zegt hij altijd van niet! Hij was precies een klein baby'tje, ik trek een foto! SHIT, de flash stond  aan en mijn hart stond stil..

Hij: Ah zot! Zeg mij niet dat je een foto hebt getrokken?

Hij zei dit terwijl zijn ogen nog dicht waren, dus ik stak snel mijn fototoestel weg en nam mijn gsm.

Ik: Wat? Nee! Ik nam mijn gsm en drukte per ongeluk op de verkeerde knop. Slaap maar verder!

Hij lacht, omdat hij wist dat ik loog en draaide zich om om verder te slapen. Ik lach ook terwijl ik besef hoe stom mijn leugen was. 

Ibti: Yasmine?
Ik: Ja?
Ibti: Wil je eten?
Ik: Haha, ik ben net wakker! Mijn maag gaat beginnen draaien als ik ineens eet.
Ahmed (klasgenoot): Eerlijk! Zij is echt zot! Iedereen die een oog opendoet krijgt eten van haar!
Ibti & Ik: Hahahahahahaha..

Na deze opmerking kon ik maar niet stoppen met lachen. Het was ook waar, iedereen die maar bewoog of een kik gaf kreeg eten. Ze was gewoon ongezond, maar de leukste manier! Ondertussen werden de andere ook wakker.. Ik was nog wat aan het babbelen toen de bus stopte. We zaten ondertussen in Duitsland en ik moest dringend naar toilet! 
Ik stap af en ga samen met Haroen en de rest richting de toiletten. Ik wilde net naar binnen, wanneer ik besefte dat ik al mijn cash had omgewisseld in Kronen. Ik had dus geen geld om naar toilet te kunnen. 
Enige optie, of nee, mijn optie: HAROEN!! 
Hij was aan het stappen richting de mannen, dus ik roep!

Ik: Haroen!
Hij: Ja? Waarom roep je?
Ik: Kom is.
Hij: Waarom?
Ik: Kom gewoon, snel!
Hij: Wat is er?
Ik: Ik moet naar toilet.
Hij: Ewa? Moet ik helpen ofzo? Ga dan!
Ik: Haha, ik heb geen euro bij. 
Hij: Ah, hier neem!
Ik: Dank u! Ik geef dat terug in Praag.

Hij negeert mijn opmerking en antwoord met een dodelijke blik. Wanneer ik naar buiten kom zie ik hem niet direct, dus ik ga even buiten op een bankje zitten.

...: Yasmine?

Ik draai mij op en daar stond hij dan.

Ik: Ja?
...: Ben je alleen?
Ik: Ja, ik wacht even op de anderen.
...: Ok, anders kan je met mij komen hé. Ik zit daar.
Ik: Dat is lief Samy, maar ik wacht hier wel. Jij mag ook hier zitten he.
Hij: Ander keertje, ik ga terug naar mijn plekje.
Ik: Zoals je wilt.
Hij:  Tot straks in de bus

Jullie kunnen jullie niet inbeelden hoe rood ik was geworden! Dat haatte ik zo hard aan mezelf. Ik staarde hem nog aan wanneer ik geduwd werd.

...: Stop met kwijlen ! Ik zag je al rode hoofd al van op afstand.

En En En? Wat denken jullie ervan?

Graag comments & likes!!

THANKS xx